ἐπιμιξία
First declension Noun; Feminine
Transliteration:
Principal Part:
ἐπιμιξία
Structure:
ἐπιμιξι
(Stem)
+
ᾱ
(Ending)
Sense
- a mixing with, intercourse, dealings
Declension
First declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- Ἡμεῖσ τοίνυν οὔτε χώραν οἰκοῦμεν παράλιον οὔτ’ ἐμπορίαισ χαίρομεν οὐδὲ ταῖσ πρὸσ ἄλλουσ διὰ τούτων ἐπιμιξίαισ, ἀλλ’ εἰσὶ μὲν ἡμῶν αἱ πόλεισ μακρὰν ἀπὸ θαλάσσησ ἀνῳκισμέναι, χώραν δὲ ἀγαθὴν νεμόμενοι ταύτην ἐκπονοῦμεν μάλιστα δὴ πάντων περὶ παιδοτροφίαν φιλοκαλοῦντεσ καὶ τὸ φυλάττειν τοὺσ νόμουσ καὶ τὴν κατὰ τούτουσ παραδεδομένην εὐσέβειαν ἔργον ἀναγκαιότατον παντὸσ τοῦ βίου πεποιημένοι. (Flavius Josephus, Contra Apionem, 72:1)
- ἥ τε πρὸσ τὸν ἀέρα τῆσ ἀναπνοῆσ ἐπιμιξία καινὴν ἀεὶ ποιεῖ τὴν ἀναθυμίασιν, ἐξισταμένην καὶ τρεπομένην ὑπὸ τοῦ θύραθεν ἐμβάλλοντοσ ὀχετοῦ καὶ πάλιν ἐξιόντοσ. (Plutarch, De communibus notitiis adversus Stoicos, section 47 3:1)
- ἣ τὸ μὲν πικρὸν ἅπαν καὶ σκυθρωπὸν ὥσπερ ἐπιμιξία ποτίμου θάλασσαν ἐφηδύνει, τὸ δὲ δυσξύνετον ἅπαν καὶ νωθρὸν ἐπεγείρει ταῖσ μετ’ ἀνθρώπων κινήσεσιν ἀναρριπιζόμενον. (Plutarch, De sollertia animalium, chapter, section 23 9:1)
- ἔτι δ’ ἡ τῶν ποταμῶν ἐπιμιξία, πλείστων καὶ μεγίστων ἐκδιδόντων εἰσ τὸν Πόντον, ἤπιον παρέχει καὶ πρόσφορον τοῖσ λοχευομένοισ κρᾶσιν. (Plutarch, De sollertia animalium, chapter, section 32 3:2)
- ἐκ τούτων γίνονται τῶν ἀδιακρίτων ἐπιμιξιῶν παῖδεσ, οὓσ ἀνδρωθέντασ οἱ Λακεδαιμόνιοι προεπηλάκιζον τά τε ἄλλα καὶ Παρθενίασ προσηγόρευον. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 19, chapter 1 2:2)
- ἔσεσθαι γὰρ οὐκ ἀλυσιτελὲσ τὸ κῆδοσ ἐπιμιξίᾳ τῆσ τῶν Ἀράβων ἀρχῆσ, ἣν αὐτῷ καὶ νῦν ἤδη παρεῖναι δυνάμει καὶ μᾶλλον ὀφείλεσθαι. (Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 16 265:3)