Ancient Greek-English Dictionary Language

ἐπικαταβάλλω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: ἐπικαταβάλλω ἐπικαταβαλῶ

Structure: ἐπι (Prefix) + καταβάλλ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to let fall down at

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπικαταβάλλω ἐπικαταβάλλεις ἐπικαταβάλλει
Dual ἐπικαταβάλλετον ἐπικαταβάλλετον
Plural ἐπικαταβάλλομεν ἐπικαταβάλλετε ἐπικαταβάλλουσιν*
SubjunctiveSingular ἐπικαταβάλλω ἐπικαταβάλλῃς ἐπικαταβάλλῃ
Dual ἐπικαταβάλλητον ἐπικαταβάλλητον
Plural ἐπικαταβάλλωμεν ἐπικαταβάλλητε ἐπικαταβάλλωσιν*
OptativeSingular ἐπικαταβάλλοιμι ἐπικαταβάλλοις ἐπικαταβάλλοι
Dual ἐπικαταβάλλοιτον ἐπικαταβαλλοίτην
Plural ἐπικαταβάλλοιμεν ἐπικαταβάλλοιτε ἐπικαταβάλλοιεν
ImperativeSingular ἐπικατάβαλλε ἐπικαταβαλλέτω
Dual ἐπικαταβάλλετον ἐπικαταβαλλέτων
Plural ἐπικαταβάλλετε ἐπικαταβαλλόντων, ἐπικαταβαλλέτωσαν
Infinitive ἐπικαταβάλλειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐπικαταβαλλων ἐπικαταβαλλοντος ἐπικαταβαλλουσα ἐπικαταβαλλουσης ἐπικαταβαλλον ἐπικαταβαλλοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπικαταβάλλομαι ἐπικαταβάλλει, ἐπικαταβάλλῃ ἐπικαταβάλλεται
Dual ἐπικαταβάλλεσθον ἐπικαταβάλλεσθον
Plural ἐπικαταβαλλόμεθα ἐπικαταβάλλεσθε ἐπικαταβάλλονται
SubjunctiveSingular ἐπικαταβάλλωμαι ἐπικαταβάλλῃ ἐπικαταβάλληται
Dual ἐπικαταβάλλησθον ἐπικαταβάλλησθον
Plural ἐπικαταβαλλώμεθα ἐπικαταβάλλησθε ἐπικαταβάλλωνται
OptativeSingular ἐπικαταβαλλοίμην ἐπικαταβάλλοιο ἐπικαταβάλλοιτο
Dual ἐπικαταβάλλοισθον ἐπικαταβαλλοίσθην
Plural ἐπικαταβαλλοίμεθα ἐπικαταβάλλοισθε ἐπικαταβάλλοιντο
ImperativeSingular ἐπικαταβάλλου ἐπικαταβαλλέσθω
Dual ἐπικαταβάλλεσθον ἐπικαταβαλλέσθων
Plural ἐπικαταβάλλεσθε ἐπικαταβαλλέσθων, ἐπικαταβαλλέσθωσαν
Infinitive ἐπικαταβάλλεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐπικαταβαλλομενος ἐπικαταβαλλομενου ἐπικαταβαλλομενη ἐπικαταβαλλομενης ἐπικαταβαλλομενον ἐπικαταβαλλομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπικαταβαλῶ ἐπικαταβαλεῖς ἐπικαταβαλεῖ
Dual ἐπικαταβαλεῖτον ἐπικαταβαλεῖτον
Plural ἐπικαταβαλοῦμεν ἐπικαταβαλεῖτε ἐπικαταβαλοῦσιν*
OptativeSingular ἐπικαταβαλοῖμι ἐπικαταβαλοῖς ἐπικαταβαλοῖ
Dual ἐπικαταβαλοῖτον ἐπικαταβαλοίτην
Plural ἐπικαταβαλοῖμεν ἐπικαταβαλοῖτε ἐπικαταβαλοῖεν
Infinitive ἐπικαταβαλεῖν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐπικαταβαλων ἐπικαταβαλουντος ἐπικαταβαλουσα ἐπικαταβαλουσης ἐπικαταβαλουν ἐπικαταβαλουντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπικαταβαλοῦμαι ἐπικαταβαλεῖ, ἐπικαταβαλῇ ἐπικαταβαλεῖται
Dual ἐπικαταβαλεῖσθον ἐπικαταβαλεῖσθον
Plural ἐπικαταβαλούμεθα ἐπικαταβαλεῖσθε ἐπικαταβαλοῦνται
OptativeSingular ἐπικαταβαλοίμην ἐπικαταβαλοῖο ἐπικαταβαλοῖτο
Dual ἐπικαταβαλοῖσθον ἐπικαταβαλοίσθην
Plural ἐπικαταβαλοίμεθα ἐπικαταβαλοῖσθε ἐπικαταβαλοῖντο
Infinitive ἐπικαταβαλεῖσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐπικαταβαλουμενος ἐπικαταβαλουμενου ἐπικαταβαλουμενη ἐπικαταβαλουμενης ἐπικαταβαλουμενον ἐπικαταβαλουμενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • τοῦτο Σαοῦλοσ ἡμῖν ὁ Κείσου παῖσ, ὁ πρῶτοσ μετὰ τὴν ἀριστοκρατίαν [καὶ] τὴν ἐπὶ τοῖσ κριταῖσ πολιτείαν Ἑβραίων βασιλεύσασ, φανερὸν πεποίηκε τριακοσίουσ ἀποκτείνασ ἱερέασ καὶ προφήτασ ἐκ τῆσ πρὸσ Ἀβιμέλεχον ὑποψίασ, ἐπικαταβαλὼν δὲ αὐτοῖσ καὶ τὴν πόλιν καὶ τὸν ἐν τρόπῳ τινὶ ναὸν σπουδάσασ ἱερέων καὶ προφητῶν ἔρημον καταστῆσαι τοσούτουσ μὲν ἀνελών, μεῖναι δ’ ἐάσασ οὐδὲ τὴν πατρίδα αὐτῶν πρὸσ τὸ καὶ μετ’ ἐκείνουσ ἄλλουσ γενέσθαι. (Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 6 343:1)

Synonyms

  1. to let fall down at

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION