Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

παρακαθίημι

-μι athematic Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: παρακαθίημι παρακαθήσω

Structure: παρα (Prefix) + καθίε̄ (Stem) + μι (Ending)

Sense

  1. to let down beside, caused, to be let down

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular παρακαθῖημι παρακαθῖης παρακαθῖησιν*
Dual παρακαθίετον παρακαθίετον
Plural παρακαθίεμεν παρακαθίετε παρακαθιέᾱσιν*
SubjunctiveSingular παρακαθίω παρακαθίῃς παρακαθίῃ
Dual παρακαθίητον παρακαθίητον
Plural παρακαθίωμεν παρακαθίητε παρακαθίωσιν*
OptativeSingular παρακαθιεῖην παρακαθιεῖης παρακαθιεῖη
Dual παρακαθιεῖητον παρακαθιείητην
Plural παρακαθιεῖημεν παρακαθιεῖητε παρακαθιεῖησαν
ImperativeSingular παρακαθῖει παρακαθιέτω
Dual παρακαθίετον παρακαθιέτων
Plural παρακαθίετε παρακαθιέντων
Infinitive παρακαθιέναι
Participle MasculineFeminineNeuter
παρακαθιεις παρακαθιεντος παρακαθιεισα παρακαθιεισης παρακαθιεν παρακαθιεντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular παρακαθίεμαι παρακαθίεσαι παρακαθίεται
Dual παρακαθίεσθον παρακαθίεσθον
Plural παρακαθιέμεθα παρακαθίεσθε παρακαθίενται
SubjunctiveSingular παρακαθίωμαι παρακαθίῃ παρακαθίηται
Dual παρακαθίησθον παρακαθίησθον
Plural παρακαθιώμεθα παρακαθίησθε παρακαθίωνται
OptativeSingular παρακαθιεῖμην παρακαθίειο παρακαθίειτο
Dual παρακαθίεισθον παρακαθιεῖσθην
Plural παρακαθιεῖμεθα παρακαθίεισθε παρακαθίειντο
ImperativeSingular παρακαθίεσο παρακαθιέσθω
Dual παρακαθίεσθον παρακαθιέσθων
Plural παρακαθίεσθε παρακαθιέσθων
Infinitive παρακαθίεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
παρακαθιεμενος παρακαθιεμενου παρακαθιεμενη παρακαθιεμενης παρακαθιεμενον παρακαθιεμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular παρακαθήσω παρακαθήσεις παρακαθήσει
Dual παρακαθήσετον παρακαθήσετον
Plural παρακαθήσομεν παρακαθήσετε παρακαθήσουσιν*
OptativeSingular παρακαθησίημι παρακαθησίης παρακαθησίη
Dual παρακαθησίητον παρακαθησιήτην
Plural παρακαθησίημεν παρακαθησίητε παρακαθησίησαν
Infinitive παρακαθήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
παρακαθησων παρακαθησοντος παρακαθησουσα παρακαθησουσης παρακαθησον παρακαθησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular παρακαθήσομαι παρακαθήσει, παρακαθήσῃ παρακαθήσεται
Dual παρακαθήσεσθον παρακαθήσεσθον
Plural παρακαθησόμεθα παρακαθήσεσθε παρακαθήσονται
OptativeSingular παρακαθησοίμην παρακαθήσοιο παρακαθήσοιτο
Dual παρακαθήσοισθον παρακαθησοίσθην
Plural παρακαθησοίμεθα παρακαθήσοισθε παρακαθήσοιντο
Infinitive παρακαθήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
παρακαθησομενος παρακαθησομενου παρακαθησομενη παρακαθησομενης παρακαθησομενον παρακαθησομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular παρεκαθῖην παρεκαθῖης παρεκαθῖην*
Dual παρεκαθίετον παρεκαθιέτην
Plural παρεκαθίεμεν παρεκαθίετε παρεκαθίεσαν
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular παρεκαθιέμην παρεκαθίου, παρεκαθίεσο παρεκαθίετο
Dual παρεκαθίεσθον παρεκαθιέσθην
Plural παρεκαθιέμεθα παρεκαθίεσθε παρεκαθίεντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • τοὺσ μὲν γὰρ κινδύνουσ ὡσ ἐπίπαν ἡ νὺξ διέλυε, τῶν ἀνδρῶν οὔτ’ εἴκειν ταῖσ ψυχαῖσ οὔτε παρακαθιέναι τοῖσ σώμασι βουλομένων διὰ τὸν κόπον, ἀλλ’ ἐξ ὑποστροφῆσ καὶ μεταμελείασ αὖθισ ἄλλασ ἀρχὰσ ποιουμένων. (Polybius, Histories, book 35, a. olymp. 157, 1. bellum celtibericum 4:1)

Synonyms

  1. to let down beside

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION