Ancient Greek-English Dictionary Language

ἐπιβοάω

α-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἐπιβοάω ἐπιβοήσομαι

Structure: ἐπι (Prefix) + βοά (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to call upon or to, cry out to
  2. to utter or sing aloud over
  3. to cry out against, cried out against
  4. to invoke, call upon, to call to aid

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπιβόω ἐπιβόᾳς ἐπιβόᾳ
Dual ἐπιβόᾱτον ἐπιβόᾱτον
Plural ἐπιβόωμεν ἐπιβόᾱτε ἐπιβόωσιν*
SubjunctiveSingular ἐπιβόω ἐπιβόῃς ἐπιβόῃ
Dual ἐπιβόητον ἐπιβόητον
Plural ἐπιβόωμεν ἐπιβόητε ἐπιβόωσιν*
OptativeSingular ἐπιβόῳμι ἐπιβόῳς ἐπιβόῳ
Dual ἐπιβόῳτον ἐπιβοῷτην
Plural ἐπιβόῳμεν ἐπιβόῳτε ἐπιβόῳεν
ImperativeSingular ἐπιβο͂ᾱ ἐπιβοᾶτω
Dual ἐπιβόᾱτον ἐπιβοᾶτων
Plural ἐπιβόᾱτε ἐπιβοῶντων, ἐπιβοᾶτωσαν
Infinitive ἐπιβόᾱν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐπιβοων ἐπιβοωντος ἐπιβοωσα ἐπιβοωσης ἐπιβοων ἐπιβοωντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπιβόωμαι ἐπιβόᾳ ἐπιβόᾱται
Dual ἐπιβόᾱσθον ἐπιβόᾱσθον
Plural ἐπιβοῶμεθα ἐπιβόᾱσθε ἐπιβόωνται
SubjunctiveSingular ἐπιβόωμαι ἐπιβόῃ ἐπιβόηται
Dual ἐπιβόησθον ἐπιβόησθον
Plural ἐπιβοώμεθα ἐπιβόησθε ἐπιβόωνται
OptativeSingular ἐπιβοῷμην ἐπιβόῳο ἐπιβόῳτο
Dual ἐπιβόῳσθον ἐπιβοῷσθην
Plural ἐπιβοῷμεθα ἐπιβόῳσθε ἐπιβόῳντο
ImperativeSingular ἐπιβόω ἐπιβοᾶσθω
Dual ἐπιβόᾱσθον ἐπιβοᾶσθων
Plural ἐπιβόᾱσθε ἐπιβοᾶσθων, ἐπιβοᾶσθωσαν
Infinitive ἐπιβόᾱσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐπιβοωμενος ἐπιβοωμενου ἐπιβοωμενη ἐπιβοωμενης ἐπιβοωμενον ἐπιβοωμενου

Future tense

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἀλλ̓ οὐδὲ τῶν κύκνων ἐπιβοώντων καὶ συμφθεγγομένων φροντίσαι ἂν οὐδέν, ὅτι οὐκ εἶχον τέχνην οὐδὲ ἐπιστήμην περὶ τὸ μελῳδεῖν. (Dio, Chrysostom, Orationes, speech 60 35:2)
  • ὁ δ’ ἀριστοποιουμένοισ ἐπιδραμὼν ἐθορύβησέ τε καὶ ἐτρέψατο τοὺσ προφύλακασ, τῶν δ’ ἄλλων ἐπὶ τὰ ὅπλα ἀναπηδώντων, καὶ τοὺσ ἵππουσ περιχαλινούντων ἢ φεύγοντασ διωκόντων ἢ δυσχερῶσ ἀναβαινόντων οὐκ εὐσταθοῦντασ, ἐκράτει πάνυ λαμπρῶσ, ἐπιβοώντων ἄνωθεν ἀπὸ τοῦ τείχουσ τῶν Περγαμηνῶν, καὶ οὐδὲ τότε προελθεῖν ὑφισταμένων. (Appian, The Foreign Wars, chapter 5 4:7)
  • ἐπιβοώντων δ’ ἑτέρων τὸ πεπραγμένον ἐπεξιέναι καὶ τῶν πλεόνων περὶ τῆσ εἰρήνησ παρακαλούντων, τοῖσ μὲν περὶ τῆσ εἰρήνησ ἔφη· (Appian, The Civil Wars, book 2, chapter 18 5:5)
  • προσπεσόντων δὲ τούτων ἐρρωμένωσ τοῖσ ἐκ τοῦ στρατοπέδου κατὰ τὸν ἰσθμὸν παρατεταγμένοισ ἐγίνετο μάχη λαμπρὰ καὶ παρακελευσμὸσ ἐξ ἀμφοῖν ἐναγώνιοσ, τῶν μὲν ἐκ τοῦ στρατοπέδου, τῶν δ’ ἐκ τῆσ πόλεωσ τοῖσ ἰδίοισ ἑκατέρων ἐπιβοώντων. (Polybius, Histories, book 10, chapter 12 5:1)
  • Γενομένησ δὲ τῆσ ἐξ ἀμφοῖν συμπτώσεωσ μετὰ βίασ καὶ κραυγῆσ ὑπερβαλλούσησ, ὡσ ἂν ἀμφοτέρων ὁμοῦ συναλαλαζόντων, ἅμα δὲ καὶ τῶν ἐκτὸσ τῆσ μάχησ ἐπιβοώντων τοῖσ ἀγωνιζομένοισ, ἦν τὸ γινόμενον ἐκπληκτικὸν καὶ παραστατικὸν ἀγωνίασ. (Polybius, Histories, book 18, chapter 25 1:1)

Synonyms

  1. to call upon or to

  2. to utter or sing aloud over

  3. to invoke

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION