Plutarch, De faciae quae in orbe lunae apparet, section 4 1:

(플루타르코스, De faciae quae in orbe lunae apparet, section 4 1:)

"ᾗ μία φύσισ τῆσ ἔξω θαλάσσησ ἐστί, σύρρουν καὶ συνεχὲσ πέλαγοσ, ἡ δ’ ἔμφασισ οὐ μία τῶν ἐν τῇ σελήνῃ μελασμάτων, ἀλλ’ οἱο͂ν ἰσθμοὺσ ἔχουσα, τοῦ λαμπροῦ διαιροῦντοσ καὶ διορίζοντοσ τὸ, σκιερόν· "ὅθεν ἑκάστου τόπου χωρισθέντοσ καὶ πέρασ ἴδιον ἔχοντοσ, αἱ τῶν φωτεινῶν ἐπιβολαὶ τοῖσ σκοτεινοῖσ ὕψουσ εἰκόνα καὶ βάθουσ λαμβάνουσαι τὰσ περὶ τὰ ὄμματα καὶ τὰ χείλη εἰκόνασ φαινομένασ ὁμοιότατα διετύπωσαν ὥστ’ ἢ πλείονασ ἔξω θαλάσσασ ὑποληπτέον ἰσθμοῖσ τισι καὶ ἠπείροισ ἀπολαμβανομένασ, ὅπερ ἐστὶν ἄτοπον καὶ ψεῦδοσ, ἢ μιᾶσ οὔσησ, οὐ πιθανὸν εἰκόνα διεσπασμένην οὕτωσ ἐμφαίνεσθαι. "ἐκεῖνο μὲν γὰρ ἐρωτᾶν ἀσφαλέστερόν ἐστιν ἢ ἀποφαίνεσθαι σοῦ παρόντοσ, εἰ, τῆσ οἰκουμένησ εὖροσ ἴσησ καὶ μῆκοσ, ἐνδέχεται πᾶσιν ὡσαύτωσ ἀπὸ τῆσ σελήνησ ὄψιν ἀνακλωμένην ἐπιθιγγάνειν τῆσ θαλάσσησ καὶ τοῖσ ἐν αὐτῇ τῇ μεγάλῃ θαλάττῃ πλέουσι νὴ Δία καὶ οἰκοῦσιν, ὥσπερ Βρεττανοῖσ, καὶ ταῦτα μηδὲ τῆσ γῆσ, ὥσ φατε, πρὸσ τὴν σφαῖραν τῆσ σελήνησ κέντρου λόγον ἐπεχούσησ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION