Plutarch, De faciae quae in orbe lunae apparet, section 8

(플루타르코스, De faciae quae in orbe lunae apparet, section 8)

γῆν οὖσαν, ἐνιδρύοντασ οὐχ ὅπου τὸ μέσον ἐστί. καίτοι γ’ εἰ πᾶν σῶμα ἐμβριθὲσ εἰσ τὸ αὐτὸ συννεύει καὶ πρὸσ τὸ αὑτοῦ μέσον ἀντερείδει πᾶσι τοῖσ μορίοισ, οὐχ ὡσ μέσον οὖσα τοῦ παντὸσ ἡ γῆ μᾶλλον ἢ ὡσ ὅλον οἰκειώσεται μέρη, αὐτῆσ ὄντα τὰ βάρη· καὶ τεκμήριον ἔσται τῶν ῥεπόντων οὐ τῇ γῇ μεσότητοσ πρὸσ τὸν κόσμον, ἀλλὰ πρὸσ τὴν γῆν κοινωνίασ τινὸσ καὶ συμφυϊάσ τοῖσ ἀπωσμένοισ αὐτῆσ εἶτα πάλιν καταφερομένοισ.

ὡσ γὰρ ὁ ἥλιοσ εἰσ ἑαυτὸν ἐπιστρέφει τὰ μέρη ἐξ ὧν συνέστηκε, καὶ ἡ γῆ τὸν λίθον ὥσπερ ἴδιον καὶ προσήκοντα δέχεται καὶ φέρει πρὸσ ἐκεῖνον·

ὅθεν ἑνοῦται τῷ χρόνῳ καὶ συμφύεται πρὸσ;

αὐτὴν τῶν τοιούτων ἕκαστον. καθ’ αὑτὸ σύστασιν ἔσχεν ἰδίαν καὶ φύσιν, ὡσ φαῖεν ἂν ἐκεῖνοι τὴν σελήνην, τί κωλύει χωρὶσ εἶναι καὶ μένειν περὶ αὑτό, τοῖσ αὑτοῦ πεπιεσμένον μέρεσι καὶ συμπεπεδημένον;

οὔτε γὰρ ἡ γῆ μέσον οὖσα δείκνυται τοῦ παντὸσ ἥ τε πρὸσ τὴν γῆν τῶν ἐνταῦθα συνέρεισισ καὶ σύστασισ ὑφηγεῖται τὸν τρόπον, ᾧ μένειν τὰ ἐκεῖ συμπεσόντα πρὸσ τὴν σελήνην εἰκόσ ἐστιν.

ἀνάγκην οὐκ ἀνταποδίδωσιν, ἀλλ’ ἐᾷ χωρὶσ εἶναι συστάσεισ πυρὸσ τοσαύτασ καὶ οὐ πάντασ εἰσ ταὐτὸ συνάγων τοὺσ ἀστέρασ σαφῶσ οἰέται δεῖν καὶ σῶμα κοινὸν εἶναι τῶν ἀνωφερῶν καὶ φλογοειδῶν ἁπάντων.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION