Plutarch, De faciae quae in orbe lunae apparet, section 20

(플루타르코스, De faciae quae in orbe lunae apparet, section 20)

"μετὰ τοῦτο τῶν τεκμηρίων ἐλέχθη ; "ἐλάμβανεν ἡ σελήνη ἔκλειψιν" . "ὑπέμνησασ ἀλλὰ δὴ πότερον ὡσ πεπεισμένων ὑμῶν καὶ τιθέντων ἐκλείπειν τὴν σελήνην ὑπὸ τοῦ σκιάσματοσ ἁλισκομένην ἤδη τρέπωμαι πρὸσ τὸν λόγον, ἢ βούλεσθε μελέτην ποιήσωμαι καὶ ἀπόδειξιν ὑμῖν τῶν ἐπιχειρημάτων ἕκαστον ἀπαριθμήσασ" ;

"τούτοισ καὶ ἐμμελέτησον·

"ἐγὼ δὲ καὶ, πειθοῦσ τινοσ δέομαι, ταύτῃ μόνον ἀκηκοὼσ, ὡσ ἐπὶ μίαν εὐθεῖαν τῶν τριῶν σωμάτων γιγνομένων, γῆσ καὶ ἡλίου καὶ σελήνησ, αἱ ἐκλείψεισ συντυγχάνουσιν ἡ γὰρ γῆ τῆσ σελήνησ ἢ πάλιν ἡ σελήνη τῆσ γῆσ ἀφαιρεῖται τὸν ἣλιον· "ἐκλείπει γὰρ οὗτοσ μὲν σελήνησ σελήνη δὲ γῆσ ἐν μέσῳ τῶν τριῶν ἱσταμένησ· "σχεδὸν μέντοι τῶν λεγομένων κυριώτατα ταῦτ’ ἐστί·

"πρόσλαβε δὲ πρῶτον, εἰ βούλει, τὸν ἀπὸ τοῦ σχήματοσ τῆσ σκιᾶσ λόγον· "ἔστι γὰρ κῶνοσ, ἅτε καὶ μεγάλου πυρὸσ; "ἢ φωτὸσ σφαιροειδοῦσ ἐλάττονα σφαιροειδῆ δὲ περιβάλλοντοσ ὄγκον· "ὅθεν ἐν ταῖσ ἐκλείψεσι τῆσ σελήνησ αἱ περιγραφαὶ τῶν μελαινομένων πρὸσ τὰ λαμπρὰ τὰσ ἀποτομὰσ περιφερεῖσ ἴσχουσιν· "ἃσ γὰρ ἂν στρογγύλῳ στρογγύλῳ προσμῖξαν ἢ δέξηται τομὰσ ἢ παράσχῃ, πανταχόσε χωροῦσαι δι’ ὁμοιότητα γίγνονται κυκλοτερεῖσ; "δεύτερον οἶμαί σε γιγνώσκειν, ὅτι σελήνησ; "μὲν ἐκλείπει πρῶτα μέρη τὰ πρὸσ ἀπηλιώτην, ἡλίου δὲ τὰ πρὸσ δύσιν, κινεῖται δ’ ἡ μὲν σκιὰ τῆσ γῆσ ἐπὶ τὴν ἑσπέραν ἀπὸ τῶν ἀνατολῶν, ἥλιοσ δὲ καὶ σελήνη τοὐναντίον ἐπὶ τὰσ ἀνατολάσ. ταῦτα γὰρ ἰδεῖν τε παρέχει τῇ αἰσθήσει τὰ φαινόμενα κἀκ λόγων οὐ πάνυ τι μακρῶν μαθεῖν ἔστιν· "ἐκ δὲ τούτων ἡ αἰτία βεβαιοῦται τῆσ ἐκλείψεωσ. "ἐπεὶ γὰρ ἥλιοσ μὲν ἐκλείπει καταλαμβανόμενοσ, σελήνη δ’ ἀπαντῶσα τῷ ποιοῦντι τὴν ἔκλειψιν, εἰκότωσ μᾶλλον δ’ ἀναγκαίωσ ὁ μὲν ὄπισθεν ἁλίσκεται πρῶτον ἡ δ’ ἔμπροσθεν ἄρχεται γὰρ ἐκεῖθεν ἡ ἐπιπρόσθησισ, ὅθεν πρῶτον ἐπιβάλλει τὸ ἐπιπροσθοῦν ἐπιβάλλει δ’ ἐκείνῳ μὲν ἀφ’ ἑσπέρασ ἡ σελήνη πρὸσ αὐτὸν ἁμιλλωμένη , ταύτῃ δ’ ἀπὸ τῶν ἀνατολῶν, ὡσ πρὸσ τοὐναντίον ὑποφερομένη. "τρίτον τοίνυν ἔτι τὸ τοῦ χρόνου λάβε καὶ τὸ τοῦ μεγέθουσ τῶν ἐκλείψεων αὐτῆσ. ὑψηλὴ μὲν ἐκλείπουσα καὶ ἀπόγειοσ ὀλίγον ἀποκρύπτεται χρόνον, πρόσγειοσ δὲ καὶ ταπεινὴ αὐτὸ τοῦτο παθοῦσα σφόδρα πιέζεται καὶ βραδέωσ ἐκ τῆσ σκιᾶσ ἄπεισι· "καίτοι ταπεινὴ μὲν οὖσα τοῖσ μεγίστοισ χρῆται κινήμασιν, ὑψηλὴ δὲ τοῖσ ἐλαχίστοισ. "ἀλλὰ τὸ αἴτιον ἐν τῇ σκιᾷ τῆσ διαφορᾶσ ἔστιν· "εὐρυτάτη γὰρ οὖσα περὶ τὴν βάσιν, ὥσπερ οἱ κῶνοι, συστελλομένη τε κατὰ μικρὸν εἰσ ὀξὺ τῇ κορυφῇ καὶ λεπτὸν ἀπολήγει πέρασ. "ὅθεν ἡ σελήνη ταπεινὴ μὲν ἐμπεσοῦσα τοῖσ μεγίστοισ λαμβάνεται κύκλοισ ὑπ’ αὐτῆσ καὶ διαπερᾷ τὸ βύθιον καὶ σκοτωδέστατον ἄνω δ’ οἱο͂ν ἐν τενάγει διὰ λεπτότητα τοῦ σκιεροῦ χρανθεῖσα ταχέωσ ἀπαλλάττεται. "παρίημι δ’ ὅσα χωρὶσ ἰδίᾳ πρὸσ τὰσ βάσεισ καὶ τὰσ διαφορήσεισ ἐλέχθη· "καὶ γὰρ ἐκεῖναι μέχρι γε τοῦ ἐνδεχομένου προσίενται τὴν αἰτίαν· "ἀλλ’ ἐπανάγω πρὸσ τὸν ὑποκείμενον λόγον ἀρχὴν ἔχοντα τὴν αἴσθησιν. "ὁρῶμεν γὰρ ὅτι πῦρ ἐκ τόπου σκιεροῦ διαφαίνεται καὶ διαλάμπει μᾶλλον εἴτε παχύτητι τοῦ σκοτώδουσ ἀέροσ, οὐ δεχομένου τὰσ ἀπορρεύσεισ καὶ διαχύσεισ ἀλλὰ συνέχοντοσ ἐν ταὐτῷ τὴν οὐσίαν καὶ σφίγγοντοσ· "εἴτε τῆσ αἰσθήσεωσ; "τοῦτο πάθοσ ἐστίν, ὡσ τὰ θερμὰ παρὰ τὰ ψυχρὰ θερμότερα καὶ τὰσ ἡδονὰσ παρὰ τοὺσ πόνουσ σφοδροτέρασ, οὕτω τὰ λαμπρὰ φαίνεσθαι παρὰ τὰ σκοτεινὰ φανερά, τοῖσ διαφόροισ πάθεσιν ἀντεπιτείνοντα τὴν φαντασίαν. "ἐοίκε δὲ πιθανώτερον εἶναι τὸ πρότερον· "ἐν γὰρ ἡλίῳ πᾶσα πυρὸσ φύσισ οὐ μόνον τὸ λαμπρὸν ἀπόλλυσιν, ἀλλὰ τῷ εἴκειν γίγνεται δύσεργοσ καὶ ἀμβλυτέρα· "σκίδνησι γὰρ ἡ θερμότησ; "καὶ διαχεῖ τὴν δύναμιν. "εἴπερ οὖν ἡ σελήνη πυρὸσ εἴληχε βληχροῦ καὶ ἀδρανοῦσ, ἄστρον οὖσα θολερώτερον, ὥσπερ αὐτοὶ λέγουσιν, οὐδὲν ὧν πάσχουσα φαίνεται νῦν, ἀλλὰ τἀναντία πάντα πάσχειν αὐτὴν προσῆκόν ἐστι, φαίνεσθαι μὲν ὅτε κρύπτεται, κρύπτεσθαι δ’ ὁπηνίκα φαίνεται· "τουτέστι κρύπτεσθαι μὲν τὸν ἄλλον χρόνον ὑπὸ τοῦ περιέχοντοσ αἰθέροσ ἀμαυρουμένην, ἐκλάμπειν δὲ καὶ γίγνεσθαι καταφανῆ δἰ ἓξ μηνῶν καὶ πάλιν διὰ πέντε τῇ σκιᾷ τῆσ γῆσ ὑποδυομένην. "αἱ γὰρ πέντε καὶ ἑξήκοντα καὶ τετρακόσιαι περίοδοι τῶν ἐκλειπτικῶν πανσελήνων τὰσ τέσσαρασ καὶ τετρακοσίασ ἑξαμήνουσ ἔχουσι τὰσ δ’ ἄλλασ πενταμήνουσ. "ἔδει τοίνυν διὰ τοσούτων χρόνων φαίνεσθαι τὴν σελήνην ἐν τῇ σκιᾷ λαμπρυνομένην· "ἡ δ’ ἐν τῇ σκιᾷ μὲν ἐκλείπει καὶ ἀπόλλυσι τὸ φῶσ, ἀναλαμβάνει δ’ αὖθισ, ὅταν ἐκφύγῃ τὴν σκιάν, καὶ φαίνεταί γε πολλάκισ ἡμέρασ, ὡσ πάντα μᾶλλον ἢ πύρινον οὖσα σῶμα καὶ ἀστεροειδέσ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION