Plutarch, De faciae quae in orbe lunae apparet, section 7

(플루타르코스, De faciae quae in orbe lunae apparet, section 7)

"ὦ Θέων, εἴρηκε τῶν τραγικῶν ὡσ ἰατροὶ πικρὰν πικροῖσ κλύζουσι φαρμάκοισ χολήν; ἀνάγκησ ἐκείνοισ· βούλωνται καὶ μαχόμενοι πρὸσ τὰ θαυμάσια τῶν δογμάτων ἀτοπώτερα καὶ θαυμασιώτερα πλάττωσιν, ὥσπερ οὗτοι τὴν ἐπὶ τὸ μέσον φορὰν εἰσάγουσιν.

ᾗ τί παράδοξον οὐκ ἔνεστιν;

οὐχὶ τὴν γῆν σφαῖραν εἶναι, τηλικαῦτα βάθη καὶ ὕψη καὶ ἀνωμαλίασ ἔχουσαν; οὐκ ἀντίποδασ οἰκεῖν, ὥσπερ θρῖπασ ἢ γαλεώτασ τραπέντα ἄνω τὰ κάτω τῇ γῇ προσισχομένουσ;

ἡμᾶσ δ’ αὐτοὺσ μὴ πρὸσ ὀρθὰσ βεβηκότασ ἀλλὰ πλαγίουσ ἐπιμένειν ἀπονεύοντασ ὥσπερ οἱ μεθύοντεσ; οὐ μύδρουσ χιλιοταλάντουσ διὰ βάθουσ τῆσ γῆσ φερομένουσ, ὅταν ἐξίκωνται πρὸσ τὸ μέσον, ἵστασθαι, μηδενὸσ ἀπαντῶντοσ μηδ’ ὑπερείδοντοσ· εἰ δὲ ῥύμῃ κάτω φερόμενοι τὸ μέσον ὑπερβάλλοιεν, αὖθισ ὀπίσω στρέφεσθαι καὶ ἀνακάμπτειν ἀπ’ αὐτῶν;

οὐ τμήματα δοκῶν ἀποπρισθέντα τῆσ, γῆσ ἑκατέρωθεν μὴ φέρεσθαι κάτω διὰ παντόσ, ἀλλὰ προσπίπτοντα πρὸσ τὴν γῆν ἔξωθεν εἴσω διωθεῖσθαι καὶ ἀποκρύπτεσθαι περὶ τὸ μέσον;

οὐ ῥεῦμα λάβρον ὕδατοσ κάτω φερόμενον εἰ πρὸσ τὸ μέσον ἔλθοι σημεῖον, ὅπερ αὐτοὶ λέγουσιν;

περικρεμαννύμενον ἢ κύκλῳ περιπολεῖν, ἄπαυστον αἰώραν καὶ ἀκατάπαυστον αἰωρούμενον;

οὐδὲ γὰρ ψευδῶσ ἔνια τούτων βιάσαιτο ἄν τισ αὑτὸν εἰσ τὸ δυνατὸν τῇ ἐπινοίᾳ καταστῆσαι.

τοῦτο γάρ ἐστι τὰ ἄνω κάτω καὶ πάντα τραπέμπαλιν εἶναι, τῶν ἄχρι τοῦ μέσου κάτω τῶν δ’ ὑπὸ τὸ μέσον αὖ πάλιν ἄνω γιγνομένων· ὥστ’, εἴ τισ συμπαθείᾳ τῆσ γῆσ τὸ μέσον αὐτῆσ ἔχων σταίη περὶ τὸν ὀμφαλόν, ἅμα καὶ τὴν κεφαλὴν ἄνω καὶ τοὺσ πόδασ ἄνω ἔχειν τὸν αὐτόν· πόδασ ἄνω γίγνεσθαι καὶ λέγεσθαι.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION