Hellas Alive Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어

ἐμέω

ε-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἐμέω ἐμέσω ἤμεσα ἐμήμεκα ἐμήμεσμαι ἠμέθην

Structure: ἐμέ (Stem) + ω (Ending)

Sense

I vomit, throw up, am sick

Conjugation

Present tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἐμῶ	ἐμεῖς	ἐμεῖ
	Dual		ἐμεῖτον	ἐμεῖτον
	Plural	ἐμοῦμεν	ἐμεῖτε	ἐμοῦσιν*
Subjunctive	Singular	ἐμῶ	ἐμῇς	ἐμῇ
	Dual		ἐμῆτον	ἐμῆτον
	Plural	ἐμῶμεν	ἐμῆτε	ἐμῶσιν*
Optative	Singular	ἐμοῖμι	ἐμοῖς	ἐμοῖ
	Dual		ἐμοῖτον	ἐμοίτην
	Plural	ἐμοῖμεν	ἐμοῖτε	ἐμοῖεν
Imperative	Singular		έ̓μει	ἐμείτω
	Dual		ἐμεῖτον	ἐμείτων
	Plural		ἐμεῖτε	ἐμούντων, ἐμείτωσαν
Infinitive		ἐμεῖν
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		ἐμων ἐμουντος	ἐμουσα ἐμουσης	ἐμουν ἐμουντος
Middle/Passive
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἐμοῦμαι	ἐμεῖ, ἐμῇ	ἐμεῖται
	Dual		ἐμεῖσθον	ἐμεῖσθον
	Plural	ἐμούμεθα	ἐμεῖσθε	ἐμοῦνται
Subjunctive	Singular	ἐμῶμαι	ἐμῇ	ἐμῆται
	Dual		ἐμῆσθον	ἐμῆσθον
	Plural	ἐμώμεθα	ἐμῆσθε	ἐμῶνται
Optative	Singular	ἐμοίμην	ἐμοῖο	ἐμοῖτο
	Dual		ἐμοῖσθον	ἐμοίσθην
	Plural	ἐμοίμεθα	ἐμοῖσθε	ἐμοῖντο
Imperative	Singular		ἐμοῦ	ἐμείσθω
	Dual		ἐμεῖσθον	ἐμείσθων
	Plural		ἐμεῖσθε	ἐμείσθων, ἐμείσθωσαν
Infinitive		ἐμεῖσθαι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		ἐμουμενος ἐμουμενου	ἐμουμενη ἐμουμενης	ἐμουμενον ἐμουμενου

Future tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἐμέσω	ἐμέσεις	ἐμέσει
	Dual		ἐμέσετον	ἐμέσετον
	Plural	ἐμέσομεν	ἐμέσετε	ἐμέσουσιν*
Optative	Singular	ἐμέσοιμι	ἐμέσοις	ἐμέσοι
	Dual		ἐμέσοιτον	ἐμεσοίτην
	Plural	ἐμέσοιμεν	ἐμέσοιτε	ἐμέσοιεν
Infinitive		ἐμέσειν
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		ἐμεσων ἐμεσοντος	ἐμεσουσα ἐμεσουσης	ἐμεσον ἐμεσοντος
Middle
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἐμέσομαι	ἐμέσει, ἐμέσῃ	ἐμέσεται
	Dual		ἐμέσεσθον	ἐμέσεσθον
	Plural	ἐμεσόμεθα	ἐμέσεσθε	ἐμέσονται
Optative	Singular	ἐμεσοίμην	ἐμέσοιο	ἐμέσοιτο
	Dual		ἐμέσοισθον	ἐμεσοίσθην
	Plural	ἐμεσοίμεθα	ἐμέσοισθε	ἐμέσοιντο
Infinitive		ἐμέσεσθαι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		ἐμεσομενος ἐμεσομενου	ἐμεσομενη ἐμεσομενης	ἐμεσομενον ἐμεσομενου
Passive
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἐμεθήσομαι	ἐμεθήσῃ	ἐμεθήσεται
	Dual		ἐμεθήσεσθον	ἐμεθήσεσθον
	Plural	ἐμεθησόμεθα	ἐμεθήσεσθε	ἐμεθήσονται
Optative	Singular	ἐμεθησοίμην	ἐμεθήσοιο	ἐμεθήσοιτο
	Dual		ἐμεθήσοισθον	ἐμεθησοίσθην
	Plural	ἐμεθησοίμεθα	ἐμεθήσοισθε	ἐμεθήσοιντο
Infinitive		ἐμεθήσεσθαι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		ἐμεθησομενος ἐμεθησομενου	ἐμεθησομενη ἐμεθησομενης	ἐμεθησομενον ἐμεθησομενου

Imperfect tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ή̓μουν	ή̓μεις	ή̓μειν*
	Dual		ἠμεῖτον	ἠμείτην
	Plural	ἠμοῦμεν	ἠμεῖτε	ή̓μουν
Middle/Passive
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἠμούμην	ἠμοῦ	ἠμεῖτο
	Dual		ἠμεῖσθον	ἠμείσθην
	Plural	ἠμούμεθα	ἠμεῖσθε	ἠμοῦντο

Aorist tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ή̓μεσα	ή̓μεσας	ή̓μεσεν*
	Dual		ἠμέσατον	ἠμεσάτην
	Plural	ἠμέσαμεν	ἠμέσατε	ή̓μεσαν
Subjunctive	Singular	ἐμέσω	ἐμέσῃς	ἐμέσῃ
	Dual		ἐμέσητον	ἐμέσητον
	Plural	ἐμέσωμεν	ἐμέσητε	ἐμέσωσιν*
Optative	Singular	ἐμέσαιμι	ἐμέσαις	ἐμέσαι
	Dual		ἐμέσαιτον	ἐμεσαίτην
	Plural	ἐμέσαιμεν	ἐμέσαιτε	ἐμέσαιεν
Imperative	Singular		έ̓μεσον	ἐμεσάτω
	Dual		ἐμέσατον	ἐμεσάτων
	Plural		ἐμέσατε	ἐμεσάντων
Infinitive		ἐμέσαι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		ἐμεσᾱς ἐμεσαντος	ἐμεσᾱσα ἐμεσᾱσης	ἐμεσαν ἐμεσαντος
Middle
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἠμεσάμην	ἠμέσω	ἠμέσατο
	Dual		ἠμέσασθον	ἠμεσάσθην
	Plural	ἠμεσάμεθα	ἠμέσασθε	ἠμέσαντο
Subjunctive	Singular	ἐμέσωμαι	ἐμέσῃ	ἐμέσηται
	Dual		ἐμέσησθον	ἐμέσησθον
	Plural	ἐμεσώμεθα	ἐμέσησθε	ἐμέσωνται
Optative	Singular	ἐμεσαίμην	ἐμέσαιο	ἐμέσαιτο
	Dual		ἐμέσαισθον	ἐμεσαίσθην
	Plural	ἐμεσαίμεθα	ἐμέσαισθε	ἐμέσαιντο
Imperative	Singular		έ̓μεσαι	ἐμεσάσθω
	Dual		ἐμέσασθον	ἐμεσάσθων
	Plural		ἐμέσασθε	ἐμεσάσθων
Infinitive		ἐμέσεσθαι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		ἐμεσαμενος ἐμεσαμενου	ἐμεσαμενη ἐμεσαμενης	ἐμεσαμενον ἐμεσαμενου
Passive
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἠμέθην	ἠμέθης	ἠμέθη
	Dual		ἠμέθητον	ἠμεθήτην
	Plural	ἠμέθημεν	ἠμέθητε	ἠμέθησαν
Subjunctive	Singular	ἐμέθω	ἐμέθῃς	ἐμέθῃ
	Dual		ἐμέθητον	ἐμέθητον
	Plural	ἐμέθωμεν	ἐμέθητε	ἐμέθωσιν*
Optative	Singular	ἐμεθείην	ἐμεθείης	ἐμεθείη
	Dual		ἐμεθείητον	ἐμεθειήτην
	Plural	ἐμεθείημεν	ἐμεθείητε	ἐμεθείησαν
Imperative	Singular		ἐμέθητι	ἐμεθήτω
	Dual		ἐμέθητον	ἐμεθήτων
	Plural		ἐμέθητε	ἐμεθέντων
Infinitive		ἐμεθῆναι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		ἐμεθεις ἐμεθεντος	ἐμεθεισα ἐμεθεισης	ἐμεθεν ἐμεθεντος

Perfect tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἐμήμεκα	ἐμήμεκας	ἐμήμεκεν*
	Dual		ἐμημέκατον	ἐμημέκατον
	Plural	ἐμημέκαμεν	ἐμημέκατε	ἐμημέκᾱσιν*
Subjunctive	Singular	ἐμημέκω	ἐμημέκῃς	ἐμημέκῃ
	Dual		ἐμημέκητον	ἐμημέκητον
	Plural	ἐμημέκωμεν	ἐμημέκητε	ἐμημέκωσιν*
Optative	Singular	ἐμημέκοιμι	ἐμημέκοις	ἐμημέκοι
	Dual		ἐμημέκοιτον	ἐμημεκοίτην
	Plural	ἐμημέκοιμεν	ἐμημέκοιτε	ἐμημέκοιεν
Imperative	Singular		ἐμήμεκε	ἐμημεκέτω
	Dual		ἐμημέκετον	ἐμημεκέτων
	Plural		ἐμημέκετε	ἐμημεκόντων
Infinitive		ἐμημεκέναι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		ἐμημεκως ἐμημεκοντος	ἐμημεκυῑα ἐμημεκυῑᾱς	ἐμημεκον ἐμημεκοντος
Middle/Passive
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἐμήμεσμαι	ἐμήμεσαι	ἐμήμεσται
	Dual		ἐμήμεσθον	ἐμήμεσθον
	Plural	ἐμημέσμεθα	ἐμήμεσθε	ἐμημέσαται
Imperative	Singular		ἐμήμεσο	ἐμημέσθω
	Dual		ἐμήμεσθον	ἐμημέσθων
	Plural		ἐμήμεσθε	ἐμημέσθων
Infinitive		ἐμήμεσθαι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		ἐμημεσμενος ἐμημεσμενου	ἐμημεσμενη ἐμημεσμενης	ἐμημεσμενον ἐμημεσμενου

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

πατρὸσ ἐμοῖο φίλου συμφράδμονα θυμὸν ἀέξων, Πομπίλε, δυσκελάδου δεδαὼσ θοὰ βένθεα πόντου, σῷζέ με· (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 19 2:1)
ὡσ δέ μ’ ἀναρπάξασ Κρονίδεω πυκινὴν διὰ μῆτιν ᾤχετο πατρὸσ ἐμοῖο, φέρων ὑπὸ κεύθεα γαίησ, ἐξερέω, καὶ πάντα διίξομαι, ὡσ ἐρεείνεισ. (Anonymous, Homeric Hymns, 42:5)
δῆλ’, εἰ γάρ κ’ ἐθέλοισ ἕδοσ ἔμμεναι υἱο͂σ ἐμοῖο, Φοίβου Ἀπόλλωνοσ, θέσθαι τ’ ἔνι πίονα νηόν, ‐ ἄλλοσ δ’ οὔτισ σεῖό ποθ’ ἅψεται, οὐδέ σε λήσει· (Anonymous, Homeric Hymns, , part 4:1)
κλῦθι, βροτῶν ἐπίκουρε, δοτὴρ εὐθαρσέοσ ἥβησ, πρηὺ καταστίλβων σέλασ ὑψόθεν ἐσ βιότητα ἡμετέρην καὶ κάρτοσ ἀρήιον, ὥσ κε δυναίμην σεύασθαι κακότητα πικρὴν ἀπ’ ἐμοῖο καρήνου, καὶ ψυχῆσ ἀπατηλὸν ὑπογνάμψαι φρεσὶν ὁρμήν, θυμοῦ αὖ μένοσ ὀξὺ κατισχέμεν, ὅσ μ’ ἐρέθῃσι φυλόπιδοσ κρυερῆσ ἐπιβαινέμεν· (Anonymous, Homeric Hymns, 2:2)
εὖ γὰρ ἐγώ μιν Δασκύλου ἐν μεγάροισι καταυτόθι πατρὸσ ἐμοῖο οἶδ’ ἐσιδών, ὅτε δεῦρο δι’ Ἀσίδοσ ἠπείροιο πεζὸσ ἔβη ζωστῆρα φιλοπτολέμοιο κομίζων Ἱππολύτησ· (Apollodorus, Argonautica, book 2 13:2)

Synonyms

I vomit
- ἐξεμέω (to vomit, be sick)

δοκέω (I think)
ἐπιτηδέως ()
ἐπιθυμέω (to set one's heart upon)
νοέω (to perceive)
συνθέω (to run together with)
ὄψιος (late)
πάγχυ (quite)
γουνάζομαι (to clasp)
θεοπροπία (a prophecy)
ἔξειμι (to go out)
πυλουρός ()
ἱστορέω (to inquire into)
κατόπτης (a spy)
ἀντίξοος (opposed)
πρόσουρος (adjoining)
Πυλόνδε (to or towards Pylos)
κατηγορέω (to speak against)
ποιέω (I make)
μεγαίρω (to look on)
δμώς (a slave taken in war)
κυανοχαίτης (dark-haired)
ἀνεμώλιος (windy)
Δολογκός (any individual among the Dolonci)
θυοσκόος (the sacrificing priest)
νώνυμνος ()
ὀδύρομαι (to lament)
ταλαπείριος (subject to many trials)
ἠβαιός (little)
πόλινδε (into or to the city)
μῆτις (the faculty of advising)

Derived

ἀπεμέω (to spit up, vomit forth)
ἐνεμέω (to vomit in or into)
ἐξεμέω (to vomit forth, disgorge, to disgorge)

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

이 저작물은 크리에이티브 커먼즈 저작자표시-비영리 4.0 국제 라이선스에 따라 이용할 수 있습니다.

bab2min@gmail.com

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어

ἐμέω

Sense

Conjugation

Present tense

Future tense

Imperfect tense

Aorist tense

Perfect tense

Examples

Synonyms

I vomit

Related

Derived

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language English 한국어

ἐμέω

Sense

Conjugation

Present tense

Future tense

Imperfect tense

Aorist tense

Perfect tense

Examples

Synonyms

I vomit

Related

Derived

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어