ἐκπρέπω
Non-contract Verb;
Transliteration:
Principal Part:
ἐκπρέπω
Structure:
ἐκ
(Prefix)
+
πρέπ
(Stem)
+
ω
(Ending)
Conjugation
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- ὡσ ὅπλοισι χρυσέοισιν ἐκπρεπήσ, γέρον, ἑῴοισ ὅμοια φλεγέθων βολαῖσ ἀελίου. (Euripides, Phoenissae, episode, lyric 1:13)
- ἦν μὲν γὰρ ἐκπρεπὴσ τὸ εἶδοσ καὶ τὸ μέγεθοσ τοῦ σώματοσ, ὡρ́αν δὲ ἐν ᾗ τὸ ἥδιστον ἀνθοῦσιν ἄνθρωποι παριόντεσ εἰσ ἄνδρασ ἐκ παίδων εἶχε, γυμνὸσ δὲ καὶ ὅπλων τῶν σκεπὸν τῶν καὶ ἱματίων, λίπα χρισάμενοσ τὸ σῶμα, καὶ τῇ μὲν ἔχων χειρὶ λόγχην, τῇ δὲ ξίφοσ, ἐξήλατο τῆσ οἰκίασ, καὶ διὰ μέσων τῶν μαχομένων ὠσάμενοσ ἐν τοῖσ πολεμίοισ ἀνεστρέφετο, παίων τὸν προστυχόντα καὶ καταβάλλων, ἐτρώθη δὲ ὑπ’ οὐδενόσ, εἴτε θεοῦ δι’ ἀρετὴν φυλάττοντοσ αὐτόν, εἴτε μεῖζόν τι καὶ κρεῖττον ἀνθρώπου φανεὶσ τοῖσ ἐναντίοισ. (Plutarch, Agesilaus, chapter 34 7:1)
- ἦν γὰρ αὐτῷ παῖσ ὁμώνυμοσ ἐν ὡρ́ᾳ, τὴν ὄψιν ἐκπρεπήσ, οὐχ ἧττον δὲ τῷ σωφρονεῖν καὶ πεπαιδεῦσθαι περίβλεπτοσ ὑπὸ τῶν πολιτῶν τούτῳ Καπετωλῖνοσ ὁ τοῦ Μαρκέλλου συνάρχων, ἀσελγὴσ ἀνὴρ καὶ θρασύσ, ἐρῶν λόγουσ προσήνεγκε. (Plutarch, Marcellus, chapter 2 3:2)
- ἄγοντι δέ με πέντε μὲν Ἰσθμοῖ νῖκαι, μία δ’ ἐκπρεπὴσ Διὸσ Ὀλυμπιάσ, δύο δ’ ἀπὸ Κίρρασ, ὦ Μεγάκλεεσ, ὑμαί τε καὶ προγόνων. (Pindar, Odes, pythian odes, pythian 7 3:1)
- λέγεται γὰρ ἐν Σαβίνοισ Ἄντρωνι Κορατίῳ βοῦσ ἐκπρεπὴσ ὄψει καὶ μεγέθει διαφέρουσα τῶν ἄλλων γενέσθαι· (Plutarch, Quaestiones Romanae, section 43)
Derived
- διαπρέπω (to appear prominent or conspicuous, to strike the eye, to be eminent above)
- ἐπιπρέπω (to be manifest on the surface, to be conspicuous, to beseem)
- μεταπρέπω (to distinguish oneself or be distinguished among)
- πρέπω (to be clearly seen, to be visible or conspicuous among a number, to be heard)