Ancient Greek-English Dictionary Language

ἐκπρέπω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: ἐκπρέπω

Structure: ἐκ (Prefix) + πρέπ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to be excellent

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐκπρέπω ἐκπρέπεις ἐκπρέπει
Dual ἐκπρέπετον ἐκπρέπετον
Plural ἐκπρέπομεν ἐκπρέπετε ἐκπρέπουσιν*
SubjunctiveSingular ἐκπρέπω ἐκπρέπῃς ἐκπρέπῃ
Dual ἐκπρέπητον ἐκπρέπητον
Plural ἐκπρέπωμεν ἐκπρέπητε ἐκπρέπωσιν*
OptativeSingular ἐκπρέποιμι ἐκπρέποις ἐκπρέποι
Dual ἐκπρέποιτον ἐκπρεποίτην
Plural ἐκπρέποιμεν ἐκπρέποιτε ἐκπρέποιεν
ImperativeSingular ἐκπρέπε ἐκπρεπέτω
Dual ἐκπρέπετον ἐκπρεπέτων
Plural ἐκπρέπετε ἐκπρεπόντων, ἐκπρεπέτωσαν
Infinitive ἐκπρέπειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐκπρεπων ἐκπρεποντος ἐκπρεπουσα ἐκπρεπουσης ἐκπρεπον ἐκπρεποντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐκπρέπομαι ἐκπρέπει, ἐκπρέπῃ ἐκπρέπεται
Dual ἐκπρέπεσθον ἐκπρέπεσθον
Plural ἐκπρεπόμεθα ἐκπρέπεσθε ἐκπρέπονται
SubjunctiveSingular ἐκπρέπωμαι ἐκπρέπῃ ἐκπρέπηται
Dual ἐκπρέπησθον ἐκπρέπησθον
Plural ἐκπρεπώμεθα ἐκπρέπησθε ἐκπρέπωνται
OptativeSingular ἐκπρεποίμην ἐκπρέποιο ἐκπρέποιτο
Dual ἐκπρέποισθον ἐκπρεποίσθην
Plural ἐκπρεποίμεθα ἐκπρέποισθε ἐκπρέποιντο
ImperativeSingular ἐκπρέπου ἐκπρεπέσθω
Dual ἐκπρέπεσθον ἐκπρεπέσθων
Plural ἐκπρέπεσθε ἐκπρεπέσθων, ἐκπρεπέσθωσαν
Infinitive ἐκπρέπεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐκπρεπομενος ἐκπρεπομενου ἐκπρεπομενη ἐκπρεπομενης ἐκπρεπομενον ἐκπρεπομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἕτεροι δὲ δύο προεφάνησαν αὐτῷ νεανίαι τῇ ρώμῃ μὲν ἐκπρεπεῖσ, κάλλιστοι δὲ τῇ δόξῃ, διαπρεπεῖσ δὲ τὴν περιβολήν, οἳ καὶ παραστάντεσ ἐξ ἑκατέρου μέρουσ ἐμαστίγουν αὐτὸν ἀδιαλείπτωσ, πολλὰσ ἐπιρριπτοῦντεσ αὐτῷ πληγάσ. (Septuagint, Liber Maccabees II 3:26)
  • μετ’ αὐτῶν δ’ εἰσὶν ἐκπρεπεῖσ φύσιν αἱ ξανθοχρῶτεσ, αἷσ κλύδων Αἰξωνικὸσ πασῶν ἀρίστασ ἐντόπουσ παιδεύεται· (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 127 1:6)
  • Περσῶν ὅσοιπερ ἦσαν ἀκμαῖοι φύσιν, ψυχήν τ’ ἄριστοι κεὐγένειαν ἐκπρεπεῖσ, αὐτῷ τ’ ἄνακτι πίστιν ἐν πρώτοισ ἀεί, τεθνᾶσιν αἰσχρῶσ δυσκλεεστάτῳ μόρῳ. (Aeschylus, Persians, episode 4:6)
  • ἐν ἁπάσαισ γὰρ ταύταισ πρόσηβοι κόροι χιτωνίσκουσ ἐνδεδυκότεσ ἐκπρεπεῖσ κράνη καὶ ξίφη καὶ πάρμασ ἔχοντεσ στοιχηδὸν πορεύονται, καί εἰσιν οὗτοι τῆσ πομπῆσ ἡγεμόνεσ καλούμενοι πρὸσ αὐτῶν ἐπὶ τῆσ παιδιᾶσ τῆσ ὑπὸ Λυδῶν ἐξευρῆσθαι δοκούσησ λυδίωνεσ, εἰκόνεσ ὡσ ἐμοὶ δοκεῖ τῶν σαλίων, ἐπεὶ τῶν γε Κουρητικῶν οὐδὲν ὥσπερ οἱ σάλιοι δρῶσιν οὔτ’ ἐν ὕμνοισ οὔτ’ ἐν ὀρχήσει. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, book 2, chapter 71 5:1)

Synonyms

  1. to be excellent

Related

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION