Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

εἰσπαίω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: εἰσπαίω εἰσέπαισα

Structure: εἰς (Prefix) + παί (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to burst or rush in

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular εἰσπαίω εἰσπαίεις εἰσπαίει
Dual εἰσπαίετον εἰσπαίετον
Plural εἰσπαίομεν εἰσπαίετε εἰσπαίουσιν*
SubjunctiveSingular εἰσπαίω εἰσπαίῃς εἰσπαίῃ
Dual εἰσπαίητον εἰσπαίητον
Plural εἰσπαίωμεν εἰσπαίητε εἰσπαίωσιν*
OptativeSingular εἰσπαίοιμι εἰσπαίοις εἰσπαίοι
Dual εἰσπαίοιτον εἰσπαιοίτην
Plural εἰσπαίοιμεν εἰσπαίοιτε εἰσπαίοιεν
ImperativeSingular εἰσπαίε εἰσπαιέτω
Dual εἰσπαίετον εἰσπαιέτων
Plural εἰσπαίετε εἰσπαιόντων, εἰσπαιέτωσαν
Infinitive εἰσπαίειν
Participle MasculineFeminineNeuter
εἰσπαιων εἰσπαιοντος εἰσπαιουσα εἰσπαιουσης εἰσπαιον εἰσπαιοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular εἰσπαίομαι εἰσπαίει, εἰσπαίῃ εἰσπαίεται
Dual εἰσπαίεσθον εἰσπαίεσθον
Plural εἰσπαιόμεθα εἰσπαίεσθε εἰσπαίονται
SubjunctiveSingular εἰσπαίωμαι εἰσπαίῃ εἰσπαίηται
Dual εἰσπαίησθον εἰσπαίησθον
Plural εἰσπαιώμεθα εἰσπαίησθε εἰσπαίωνται
OptativeSingular εἰσπαιοίμην εἰσπαίοιο εἰσπαίοιτο
Dual εἰσπαίοισθον εἰσπαιοίσθην
Plural εἰσπαιοίμεθα εἰσπαίοισθε εἰσπαίοιντο
ImperativeSingular εἰσπαίου εἰσπαιέσθω
Dual εἰσπαίεσθον εἰσπαιέσθων
Plural εἰσπαίεσθε εἰσπαιέσθων, εἰσπαιέσθωσαν
Infinitive εἰσπαίεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
εἰσπαιομενος εἰσπαιομενου εἰσπαιομενη εἰσπαιομενης εἰσπαιομενον εἰσπαιομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular εἰσέπαιον εἰσέπαιες εἰσέπαιεν*
Dual εἰσεπαίετον εἰσεπαιέτην
Plural εἰσεπαίομεν εἰσεπαίετε εἰσέπαιον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular εἰσεπαιόμην εἰσεπαίου εἰσεπαίετο
Dual εἰσεπαίεσθον εἰσεπαιέσθην
Plural εἰσεπαιόμεθα εἰσεπαίεσθε εἰσεπαίοντο

Aorist tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular εἰσέπαισα εἰσέπαισας εἰσέπαισεν*
Dual εἰσεπαίσατον εἰσεπαισάτην
Plural εἰσεπαίσαμεν εἰσεπαίσατε εἰσέπαισαν
SubjunctiveSingular εἰσπαίσω εἰσπαίσῃς εἰσπαίσῃ
Dual εἰσπαίσητον εἰσπαίσητον
Plural εἰσπαίσωμεν εἰσπαίσητε εἰσπαίσωσιν*
OptativeSingular εἰσπαίσαιμι εἰσπαίσαις εἰσπαίσαι
Dual εἰσπαίσαιτον εἰσπαισαίτην
Plural εἰσπαίσαιμεν εἰσπαίσαιτε εἰσπαίσαιεν
ImperativeSingular εἰσπαίσον εἰσπαισάτω
Dual εἰσπαίσατον εἰσπαισάτων
Plural εἰσπαίσατε εἰσπαισάντων
Infinitive εἰσπαίσαι
Participle MasculineFeminineNeuter
εἰσπαισᾱς εἰσπαισαντος εἰσπαισᾱσα εἰσπαισᾱσης εἰσπαισαν εἰσπαισαντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular εἰσεπαισάμην εἰσεπαίσω εἰσεπαίσατο
Dual εἰσεπαίσασθον εἰσεπαισάσθην
Plural εἰσεπαισάμεθα εἰσεπαίσασθε εἰσεπαίσαντο
SubjunctiveSingular εἰσπαίσωμαι εἰσπαίσῃ εἰσπαίσηται
Dual εἰσπαίσησθον εἰσπαίσησθον
Plural εἰσπαισώμεθα εἰσπαίσησθε εἰσπαίσωνται
OptativeSingular εἰσπαισαίμην εἰσπαίσαιο εἰσπαίσαιτο
Dual εἰσπαίσαισθον εἰσπαισαίσθην
Plural εἰσπαισαίμεθα εἰσπαίσαισθε εἰσπαίσαιντο
ImperativeSingular εἰσπαίσαι εἰσπαισάσθω
Dual εἰσπαίσασθον εἰσπαισάσθων
Plural εἰσπαίσασθε εἰσπαισάσθων
Infinitive εἰσπαίσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
εἰσπαισαμενος εἰσπαισαμενου εἰσπαισαμενη εἰσπαισαμενης εἰσπαισαμενον εἰσπαισαμενου

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • βοῶν γὰρ εἰσέπαισεν Οἰδίπουσ, ὑφ’ οὗ οὐκ ἦν τὸ κείνησ ἐκθεάσασθαι κακόν, ἀλλ’ εἰσ ἐκεῖνον περιπολοῦντ’ ἐλεύσσομεν. (Sophocles, Oedipus Tyrannus, episode 1:9)
  • οὗτοσ μαίνεσθαι προσποιησάμενοσ καὶ στεφανωσάμενοσ εἰσέπαισεν εἰσ τὴν ἀγοράν, ἔνθα τοῖσ Ἀθηναίοισ ἀνέγνω διὰ κήρυκοσ τὰ συντείνοντα περὶ Σαλαμῖνοσ ἐλεγεῖα καὶ παρώρμησεν αὐτούσ, καὶ αὐῖσ πρὸσ Μεγαρέασ ἐπολέμησαν καὶ ἐνίκων διὰ Σόλωνα. (Unknown, Elegy and Iambus, Volume I, , 12)
  • Τὸ δὲ μέγιστον, τῆσ πατρίδοσ αὐτοῦ [Σαλαμῖνοσ] ἀμφισβητουμένησ ὑπό τε Ἀθηναίων καὶ Μεγαρέων καὶ πολλάκισ τῶν Ἀθηναίων ἐπταικότων ἐν τοῖσ πολέμοισ καὶ ψηφισαμένων εἴ τισ ἔτι συμβουλεύσοι περὶ Σαλαμῖνοσ μάχεσθαι, θανάτῳ ζημιοῦσθαι, οὗτοσ μαίνεσθαι προσποιησάμενοσ καὶ στεφανωσάμενοσ εἰσέπαισεν εἰσ τὴν ἀγοράν· (Diogenes Laertius, Lives of Eminent Philosophers, , Kef. b'. SOLWN 2:1)

Synonyms

  1. to burst or rush in

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION