Ancient Greek-English Dictionary Language

ἐπεισπαίω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: ἐπεισπαίω ἐπεισπαίσω

Structure: ἐπεισπαί (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to burst in

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπεισπαίω ἐπεισπαίεις ἐπεισπαίει
Dual ἐπεισπαίετον ἐπεισπαίετον
Plural ἐπεισπαίομεν ἐπεισπαίετε ἐπεισπαίουσιν*
SubjunctiveSingular ἐπεισπαίω ἐπεισπαίῃς ἐπεισπαίῃ
Dual ἐπεισπαίητον ἐπεισπαίητον
Plural ἐπεισπαίωμεν ἐπεισπαίητε ἐπεισπαίωσιν*
OptativeSingular ἐπεισπαίοιμι ἐπεισπαίοις ἐπεισπαίοι
Dual ἐπεισπαίοιτον ἐπεισπαιοίτην
Plural ἐπεισπαίοιμεν ἐπεισπαίοιτε ἐπεισπαίοιεν
ImperativeSingular ἐπείσπαιε ἐπεισπαιέτω
Dual ἐπεισπαίετον ἐπεισπαιέτων
Plural ἐπεισπαίετε ἐπεισπαιόντων, ἐπεισπαιέτωσαν
Infinitive ἐπεισπαίειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐπεισπαιων ἐπεισπαιοντος ἐπεισπαιουσα ἐπεισπαιουσης ἐπεισπαιον ἐπεισπαιοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπεισπαίομαι ἐπεισπαίει, ἐπεισπαίῃ ἐπεισπαίεται
Dual ἐπεισπαίεσθον ἐπεισπαίεσθον
Plural ἐπεισπαιόμεθα ἐπεισπαίεσθε ἐπεισπαίονται
SubjunctiveSingular ἐπεισπαίωμαι ἐπεισπαίῃ ἐπεισπαίηται
Dual ἐπεισπαίησθον ἐπεισπαίησθον
Plural ἐπεισπαιώμεθα ἐπεισπαίησθε ἐπεισπαίωνται
OptativeSingular ἐπεισπαιοίμην ἐπεισπαίοιο ἐπεισπαίοιτο
Dual ἐπεισπαίοισθον ἐπεισπαιοίσθην
Plural ἐπεισπαιοίμεθα ἐπεισπαίοισθε ἐπεισπαίοιντο
ImperativeSingular ἐπεισπαίου ἐπεισπαιέσθω
Dual ἐπεισπαίεσθον ἐπεισπαιέσθων
Plural ἐπεισπαίεσθε ἐπεισπαιέσθων, ἐπεισπαιέσθωσαν
Infinitive ἐπεισπαίεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐπεισπαιομενος ἐπεισπαιομενου ἐπεισπαιομενη ἐπεισπαιομενης ἐπεισπαιομενον ἐπεισπαιομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπεισπαίσω ἐπεισπαίσεις ἐπεισπαίσει
Dual ἐπεισπαίσετον ἐπεισπαίσετον
Plural ἐπεισπαίσομεν ἐπεισπαίσετε ἐπεισπαίσουσιν*
OptativeSingular ἐπεισπαίσοιμι ἐπεισπαίσοις ἐπεισπαίσοι
Dual ἐπεισπαίσοιτον ἐπεισπαισοίτην
Plural ἐπεισπαίσοιμεν ἐπεισπαίσοιτε ἐπεισπαίσοιεν
Infinitive ἐπεισπαίσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐπεισπαισων ἐπεισπαισοντος ἐπεισπαισουσα ἐπεισπαισουσης ἐπεισπαισον ἐπεισπαισοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπεισπαίσομαι ἐπεισπαίσει, ἐπεισπαίσῃ ἐπεισπαίσεται
Dual ἐπεισπαίσεσθον ἐπεισπαίσεσθον
Plural ἐπεισπαισόμεθα ἐπεισπαίσεσθε ἐπεισπαίσονται
OptativeSingular ἐπεισπαισοίμην ἐπεισπαίσοιο ἐπεισπαίσοιτο
Dual ἐπεισπαίσοισθον ἐπεισπαισοίσθην
Plural ἐπεισπαισοίμεθα ἐπεισπαίσοισθε ἐπεισπαίσοιντο
Infinitive ἐπεισπαίσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐπεισπαισομενος ἐπεισπαισομενου ἐπεισπαισομενη ἐπεισπαισομενης ἐπεισπαισομενον ἐπεισπαισομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Synonyms

  1. to burst in

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION