- φησιν ἐπαί̈ειν περὶ τοῦ πράγματοσ οὐδ’ ἱκανὸσ εἶναι διακρῖναι ὁπότεροσ ὑμῶν ἀληθῆ λέγει ‐ οὔτε γὰρ εὑρετὴσ οὔτε μαθητὴσ οὐδενὸσ περὶ τῶν τοιούτων γεγονέναι ‐ σὺ δ’, ὦ Λάχησ καὶ Νικία, εἴπετον ἡμῖν ἑκάτεροσ τίνι δὴ δεινοτάτῳ συγγεγόνατον περὶ τῆσ τῶν νέων τροφῆσ, καὶ πότερα μαθόντε παρά του ἐπίστασθον ἢ αὐτὼ ἐξευρόντε, καὶ εἰ μὲν μαθόντε, τίσ ὁ διδάσκαλοσ ἑκατέρῳ καὶ τίνεσ ἄλλοι ὁμότεχνοι αὐτοῖσ, ἵν’, ἂν μὴ ὑμῖν σχολὴ ᾖ ὑπὸ τῶν τῆσ πόλεωσ πραγμάτων, ἐπ’ ἐκείνουσ ἰώμεν καὶ πείθωμεν ἢ δώροισ ἢ χάρισιν ἢ ἀμφότερα ἐπιμεληθῆναι καὶ τῶν ἡμετέρων καὶ τῶν ὑμετέρων παίδων, ὅπωσ μὴ καταισχύνωσι τοὺσ αὑτῶν προγόνουσ φαῦλοι γενόμενοι· (Plato, Alcibiades 1, Alcibiades 2, Hipparchus, Lovers, Theages, Charmides, Laches, Lysis, 51:1)
(플라톤, Alcibiades 1, Alcibiades 2, Hipparchus, Lovers, Theages, Charmides, Laches, Lysis, 51:1)
- καλὸν ἄν που τὸ ἔργον ὑμῶν εἰή, εἰ τηλικαῦτα πράγματα πάρεργα ὑμῖν τυγχάνει ὄντα, καὶ πρὸσ θεῶν εἴπετόν μοι τί ἐστι τοῦτο τὸ καλόν. (Plato, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, 19:2)
(플라톤, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, 19:2)
- τοσόνδε δέ μοι εἴπετον, εἰ ἐν νῷ ἔχετον ἐπιδεικνύναι ταύτην τὴν σοφίαν, ἢ πῶσ σφῷν βεβούλευται. (Plato, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, 26:2)
(플라톤, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, 26:2)
- τόδε δέ μοι εἴπετον, πότερον πεπεισμένον ἤδη ὡσ χρὴ παρ’ ὑμῶν μανθάνειν δύναισθ’ ἂν ἀγαθὸν ποιῆσαι ἄνδρα μόνον, ἢ καὶ ἐκεῖνον τὸν μήπω πεπεισμένον διὰ τὸ μὴ οἰέσθαι ὅλωσ τὸ πρᾶγμα τὴν ἀρετὴν μαθητὸν εἶναι ἢ μὴ σφὼ εἶναι αὐτῆσ διδασκάλω; (Plato, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, 32:4)
(플라톤, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, 32:4)
- εἴπετον δέ μοι, ἦν δ’ ἐγώ ‐ τὰ μὲν γὰρ ἄλλα οὐκ ἔχω ὑμῖν πῶσ ἀμφισβητοίην, οὕτωσ εἰσ σοφίαν τερατώδεσιν ἀνθρώποισ, ὅπωσ ἐγὼ οὐ πάντα ἐπίσταμαι, ἐπειδή γε ὑμεῖσ φατε ‐ τὰ δὲ τοιάδε πῶσ φῶ ἐπίστασθαι, Εὐθύδημε, ὡσ οἱ ἀγαθοὶ ἄνδρεσ ἄδικοί εἰσιν; (Plato, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, 327:4)
(플라톤, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, 327:4)