Sense

1. I cause to sink, I plunge
2. I get into, I enter

Examples

• διὸ καὶ τούτοισ ἱλεοῦνται τὸν θεὸν δίσ, καὶ ἀρχομένησ καὶ δυομένησ τῆσ ἡμέρασ. (Lucian, De saltatione, (no name) 17:3)
• ἄμπελον ἰσημερίασ ἐαρινῆσ σκάψασ μετοπωρινῆσ ἐτρύγησε, πυρὸν ἔσπειρε δυομένησ Πλειάδοσ εἶτ’ ἀνατελλούσησ θερίζει, βόεσ καὶ ἵπποι καὶ ὄρνιθεσ ἕτοιμα τίκτουσιν ἐπὶ τὰσ χρείασ ἀνθρώπου δ’ ἡ μὲν ἐκτροφὴ πολύπονοσ ἡ δ’ αὔξησισ βραδεῖα, τῆσ δ’ ἀρετῆσ μακρὰν οὔσησ προαποθνῄσκουσιν οἱ πλεῖστοι πατέρεσ. (Plutarch, De amore prolis, section 4 6:4)
• ἀμπελῶν’ ἰσημερίασ ἐαρινῆσ σκάψασ μετοπωρινῆσ ἐτρύγησε, πυρὸν ἔσπειρε δυομένησ Πλειάδοσ εἶτ’ ἀνατελλούσησ θερίζει, βόεσ καὶ ἵπποι καὶ ὄρνιθεσ ἕτοιμα τίκτουσιν ἐπὶ τὰσ χρείασ· (Plutarch, De amore prolis, section 4 2:4)
• τε καὶ παρακλήσεισ ἐποιήσατο καὶ σύνθημα παραδοὺσ Ἀπόλλωνα ὑπερδέξιον προῆγεν ἐπὶ τὴν πόλιν, συμμέτρωσ τῇ περιφορᾷ τῆσ σελήνησ ἐπιταχύνων καὶ πάλιν ἀνιεὶσ τὴν πορείαν, ὥστε τῷ μὲν φωτὶ χρῆσθαι καθ’ ὁδόν, ἤδη δὲ δυομένησ περὶ τὸν κῆπον εἶναι πλησίον τοῦ τείχουσ. (Plutarch, Aratus, chapter 7 2:1)
• ἀλλὰ τοῦ τε κόσμου πάλιν τὸ πῦρ ὃ σπέρμα λέγουσιν εἶναι καὶ μετὰ τὴν ἐκπύρωσιν εἰσ σπέρμα μετέβαλε τὸν κόσμον ἐκ βραχυτέρου σώματοσ καὶ ὄγκου, φύσιν ἔχοντα πολλὴν καὶ τοῦ κενοῦ προσεπιλαμβάνοντα χώραν ἄπλετον ἐπινεμομένην τῇ αὐξήσει, γεννωμένου δ’ αὖθισ ὑποχωρεῖν τὸ μέγεθοσ καὶ συνολισθάνειν, δυομένησ καὶ συναγομένησ περὶ τὴν γένεσιν εἰσ ἑαυτὴν τῆσ ὕλησ. (Plutarch, De communibus notitiis adversus Stoicos, section 35 4:2)

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary