Ancient Greek-English Dictionary Language

δυνάστης

First declension Noun; Masculine 자동번역 Transliteration:

Principal Part: δυνάστης δυνάστου

Structure: δυναστ (Stem) + ης (Ending)

Etym.: du/namai

Sense

  1. Lord, ruler, (Greek mythology) Epithet of Zeus
  2. (Greek mythology) Epithet of Poseidon
  3. A princeling, a petty ruler

Declension

First declension

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • οἱ δὲ περὶ τὸν Ἰούδαν ἐπικαλεσάμενοι τὸν μέγαν τοῦ κόσμου δυνάστην, τὸν ἄτερ κριῶν καὶ μηχανῶν ὀργανικῶν κατακρημνίσαντα τὴν Ἱεριχὼ κατὰ τοὺσ Ἰησοῦ χρόνουσ, ἐνέσεισαν θηριωδῶσ τῷ τείχει. (Septuagint, Liber Maccabees II 12:15)
  • ἐπικαλεσάμενοι δὲ τὸν Δυνάστην τὸν μετὰ κράτουσ συντρίβοντα τὰσ τῶν πολεμίων ἀλκάσ, ἔλαβον τὴν πόλιν ὑποχείριον καὶ κατέστρωσαν τῶν ἔνδον εἰσ μυριάδασ δύο καὶ πεντακισχιλίουσ. (Septuagint, Liber Maccabees II 12:28)
  • γενομένησ δὲ κραυγῆσ καὶ ταραχῆσ, εὐλόγουν τὸν Δυνάστην τῇ πατρίῳ φωνῇ. (Septuagint, Liber Maccabees II 15:29)
  • ἀνεβόησαν φωνῇ μεγάλῃ σφόδρα, τὸν τῆσ ἁπάσησ δυνάμεωσ δυνάστην ἱκετεύοντεσ, οἰκτεῖραι μετ̓ ἐπιφανείασ αὐτοὺσ ἤδη πρὸσ πύλαισ ᾅδου καθεστῶτασ. (Septuagint, Liber Maccabees III 5:51)
  • σὺ Φαραὼ πληθύνοντα ἅρμασι, τὸν πρὶν Αἰγύπτου ταύτησ δυνάστην, ἐπαρθέντα ἀνόμῳ θράσει καὶ γλώσσῃ μεγαλορρήμονι, σὺν τῇ ὑπερηφάνῳ στρατιᾷ ποντοβρόχουσ ἀπώλεσασ, φέγγοσ ἐπιφάνασ ἐλέουσ Ἰσραὴλ γένει. (Septuagint, Liber Maccabees III 6:4)

Synonyms

  1. Lord

Related

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION