Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

διπλόω

ο-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: διπλόω

Structure: διπλό (Stem) + ω (Ending)

Etym.: diplo/os

Sense

  1. to double, to be bent double
  2. to repay twofold

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διπλῶ διπλοῖς διπλοῖ
Dual διπλοῦτον διπλοῦτον
Plural διπλοῦμεν διπλοῦτε διπλοῦσιν*
SubjunctiveSingular διπλῶ διπλοῖς διπλοῖ
Dual διπλῶτον διπλῶτον
Plural διπλῶμεν διπλῶτε διπλῶσιν*
OptativeSingular διπλοῖμι διπλοῖς διπλοῖ
Dual διπλοῖτον διπλοίτην
Plural διπλοῖμεν διπλοῖτε διπλοῖεν
ImperativeSingular δίπλου διπλούτω
Dual διπλοῦτον διπλούτων
Plural διπλοῦτε διπλούντων, διπλούτωσαν
Infinitive διπλοῦν
Participle MasculineFeminineNeuter
διπλων διπλουντος διπλουσα διπλουσης διπλουν διπλουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διπλοῦμαι διπλοῖ διπλοῦται
Dual διπλοῦσθον διπλοῦσθον
Plural διπλούμεθα διπλοῦσθε διπλοῦνται
SubjunctiveSingular διπλῶμαι διπλοῖ διπλῶται
Dual διπλῶσθον διπλῶσθον
Plural διπλώμεθα διπλῶσθε διπλῶνται
OptativeSingular διπλοίμην διπλοῖο διπλοῖτο
Dual διπλοῖσθον διπλοίσθην
Plural διπλοίμεθα διπλοῖσθε διπλοῖντο
ImperativeSingular διπλοῦ διπλούσθω
Dual διπλοῦσθον διπλούσθων
Plural διπλοῦσθε διπλούσθων, διπλούσθωσαν
Infinitive διπλοῦσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διπλουμενος διπλουμενου διπλουμενη διπλουμενης διπλουμενον διπλουμενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐδίπλουν ἐδίπλους ἐδίπλουν*
Dual ἐδιπλοῦτον ἐδιπλούτην
Plural ἐδιπλοῦμεν ἐδιπλοῦτε ἐδίπλουν
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐδιπλούμην ἐδιπλοῦ ἐδιπλοῦτο
Dual ἐδιπλοῦσθον ἐδιπλούσθην
Plural ἐδιπλούμεθα ἐδιπλοῦσθε ἐδιπλοῦντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • κεφουρῆσ χρυσοῖ τριάκοντα καὶ ἀργυροῖ διπλοῖ τετρακόσια δέκα καὶ σκεύη ἕτερα χίλια. (Septuagint, Liber Esdrae II 1:10)
  • "πέριξ δὲ τῆσ νεὼσ περίπατοι κατὰ τὰσ τρεῖσ πλευρὰσ ἐγεγόνεσαν διπλοῖ. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 3720)
  • ἦ ῥα κελαινώπαν θυμὸν ἐφυβρίζει πολύτλασ ἀνήρ, γελᾷ δὲ τοῖσδε μαινομένοισ ἄχεσιν πολὺν γέλωτα, φεῦ φεῦ, ξύν τε διπλοῖ βασιλῆσ κλύοντεσ Ἀτρεῖδαι. (Sophocles, Ajax, choral, antistrophe 128)
  • πότερον ἐκείνῳ παῖδεσ οὐκ ἦσαν διπλοῖ, οὓσ τῆσδε μᾶλλον εἰκὸσ ἦν θνῄσκειν, πατρὸσ καὶ μητρὸσ ὄντασ, ἧσ ὁ πλοῦσ ὅδ’ ἦν χάριν; (Sophocles, episode16)
  • ὦ διπλοῖ στρατηλάται, Ἀγάμεμνον, ὦ Μενέλαε, πῶσ ἂν ἀντ’ ἐμοῦ τὸν ἴσον χρόνον τρέφοιτε τήνδε τὴν νόσον; (Sophocles, Philoctetes, episode 1:12)

Synonyms

  1. to double

  2. to repay twofold

Related

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION