Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

διπλόω

ο-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: διπλόω

Structure: διπλό (Stem) + ω (Ending)

Etym.: diplo/os

Sense

  1. to double, to be bent double
  2. to repay twofold

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διπλῶ διπλοῖς διπλοῖ
Dual διπλοῦτον διπλοῦτον
Plural διπλοῦμεν διπλοῦτε διπλοῦσιν*
SubjunctiveSingular διπλῶ διπλοῖς διπλοῖ
Dual διπλῶτον διπλῶτον
Plural διπλῶμεν διπλῶτε διπλῶσιν*
OptativeSingular διπλοῖμι διπλοῖς διπλοῖ
Dual διπλοῖτον διπλοίτην
Plural διπλοῖμεν διπλοῖτε διπλοῖεν
ImperativeSingular δίπλου διπλούτω
Dual διπλοῦτον διπλούτων
Plural διπλοῦτε διπλούντων, διπλούτωσαν
Infinitive διπλοῦν
Participle MasculineFeminineNeuter
διπλων διπλουντος διπλουσα διπλουσης διπλουν διπλουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διπλοῦμαι διπλοῖ διπλοῦται
Dual διπλοῦσθον διπλοῦσθον
Plural διπλούμεθα διπλοῦσθε διπλοῦνται
SubjunctiveSingular διπλῶμαι διπλοῖ διπλῶται
Dual διπλῶσθον διπλῶσθον
Plural διπλώμεθα διπλῶσθε διπλῶνται
OptativeSingular διπλοίμην διπλοῖο διπλοῖτο
Dual διπλοῖσθον διπλοίσθην
Plural διπλοίμεθα διπλοῖσθε διπλοῖντο
ImperativeSingular διπλοῦ διπλούσθω
Dual διπλοῦσθον διπλούσθων
Plural διπλοῦσθε διπλούσθων, διπλούσθωσαν
Infinitive διπλοῦσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διπλουμενος διπλουμενου διπλουμενη διπλουμενης διπλουμενον διπλουμενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐδίπλουν ἐδίπλους ἐδίπλουν*
Dual ἐδιπλοῦτον ἐδιπλούτην
Plural ἐδιπλοῦμεν ἐδιπλοῦτε ἐδίπλουν
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐδιπλούμην ἐδιπλοῦ ἐδιπλοῦτο
Dual ἐδιπλοῦσθον ἐδιπλούσθην
Plural ἐδιπλούμεθα ἐδιπλοῦσθε ἐδιπλοῦντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • τὸ δ’ ἄλλο φῦλον ἐξεστεμμένον ἀγοραῖσι θακεῖ πρόσ τε Παλλάδοσ διπλοῖσ ναοῖσ, ἐπ’ Ἰσμηνοῦ τε μαντείᾳ σποδῷ. (Sophocles, Oedipus Tyrannus, episode 2:3)
  • καί μ’ ὁ πρέσβυσ ὡσ ὁρᾷ, ὄχου παραστείχοντα τηρήσασ, μέσον κάρα διπλοῖσ κέντροισί μου καθίκετο. (Sophocles, Oedipus Tyrannus, episode 4:5)
  • ὄντων δ’ ὀνομάτων καὶ ῥημάτων ἐξ ὧν ὁ λόγοσ συνέστηκεν, τῶν δὲ ὀνομάτων τοσαῦτ’ ἐχόντων εἴδη ὅσα τεθεώρηται ἐν τοῖσ περὶ ποιήσεωσ, τούτων γλώτταισ μὲν καὶ διπλοῖσ ὀνόμασι καὶ πεποιημένοισ ὀλιγάκισ καὶ ὀλιγαχοῦ χρηστέον ὅπου δέ, ὕστερον ἐροῦμεν, τό τε διὰ τί εἴρηται· (Aristotle, Rhetoric, Book 3, chapter 2 5:3)
  • τὰ δὲ ψυχρὰ ἐν τέτταρσι γίγνεται κατὰ τὴν λέξιν, ἔν τε τοῖσ διπλοῖσ ὀνόμασιν, οἱο͂ν Λυκόφρων "τὸν πολυπρόσωπον οὐρανὸν τῆσ μεγαλοκορύφου γῆσ" , καὶ "ἀκτὴν δὲ στενοπόρον" , καὶ ὡσ Γοργίασ ὠνόμαζεν "πτωχομουσοκόλοκασ ἐπιορκήσαντασ κατ’ εὐορκήσαντοσ" , καὶ ὡσ Ἀλκιδάμασ "μένουσ μὲν τὴν ψυχὴν πληρουμένην, πυρίχρων δὲ τὴν ὄψιν γιγνομένην" , καὶ "τελεσφόρον" ᾠήθη τὴν προθυμίαν αὐτῶν γενήσεσθαι, καὶ "τελεσφόρον" τὴν πειθὼ τῶν λόγων κατέστησεν, καὶ "κυανόχρων" τὸ τῆσ θαλάττησ ἔδαφοσ· (Aristotle, Rhetoric, Book 3, chapter 3 1:1)
  • οἱ δ’ ἄνθρωποι τοῖσ διπλοῖσ χρῶνται ὅταν ἀνώνυμον ᾖ καὶ ὁ λόγοσ εὐσύνθετοσ, οἱο͂ν τὸ χρονοτριβεῖν· (Aristotle, Rhetoric, Book 3, chapter 3 3:9)

Synonyms

  1. to double

  2. to repay twofold

Related

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION