Sense

1. custom, manner, fashion
2. order, law, right
3. judgment, justice
4. lawsuit, trial
5. punishment, penalty, vengeance, satisfaction

Examples

• προτίθεμεν αὐτοῖσ ἀγορὰν δικῶν, ἢ θέλεισ εἰσ νέωτα παραγγελοῦμεν; (Lucian, Bis accusatus sive tribunalia, (no name) 4:8)
• σὺ μὲν κήρυττε καταπτάμενοσ ὅτι ἀγορὰ δικῶν ἔσται κατὰ τάδε. (Lucian, Bis accusatus sive tribunalia, (no name) 4:11)
• ἀκούετε λεῴ,^ ἀγορὰν δικῶν ἀγαθῇ τύχῃ καταστησόμεθα τήμερον Ἐλαφηβολιῶνοσ ἑβδόμῃ ἱσταμένου. (Lucian, Bis accusatus sive tribunalia, (no name) 12:2)
• πλὴν ἀλλὰ κλήρου ἕνδεκα τοὺσ αὐτοὺσ ἑκατέρᾳ τῶν δικῶν. (Lucian, Bis accusatus sive tribunalia, (no name) 14:16)
• καίτοι εἰ καὶ μηδὲν αὐτῇ τοιοῦτο ἐπέπρακτο, καλῶσ εἶχέ μοι ἀνδρὶ ἤδη τετταράκοντα ἔτη σχεδὸν γεγονότι θορύβων μὲν ἐκείνων καὶ δικῶν ἀπηλλάχθαι καὶ τοὺσ ἄνδρασ τοὺσ δικαστὰσ ἀτρεμεῖν ἐᾶν, τυράννων κατηγορίασ καὶ ἀριστέων ἐπαίνουσ ἐκφυγόντα, εἰσ δὲ τὴν Ἀκαδήμειαν ἢ εἰσ τὸ Λύκειον ἐλθόντα τῷ βελτίστῳ τούτῳ Διαλόγῳ συμπεριπατεῖν ἠρέμα διαλεγομένουσ, τῶν ἐπαίνων καὶ κρότων οὐ δεομένουσ. (Lucian, Bis accusatus sive tribunalia, (no name) 32:2)

Similar forms

• δίκην (1814)
• δίκας (553)
• δίκης (364)
• δίκη (221)
• δίκῃ (204)
• δίκαι (138)
• δικῶν (78)
• Δίκαν (27)
• Δίκα (25)
• δίκᾳ (16)
• δικὼν (7)
• δίκῃσιν (5)
• Δίκτη (4)
• δικ (3)
• Δίκων (3)
• δίκῃς (2)
• δίκρα (2)
• δίκῃσί (1)
• δίκε (1)
• δἰκην (1)
• δίκτυ (1)
• Δίκ]ας (1)
• δίκον (1)
• δίκαἰ (1)
• <δίκας (1)
• δί[κα]ι (1)
• Δίκτῳ (1)
• δικας (1)
• δίκῃιν (1)

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary