Ancient Greek-English Dictionary Language

διεκπαίω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: διεκπαίω διεκπαίσω

Structure: δι (Prefix) + ἐκ (Prefix) + παί (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to break or burst through

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διεκπαίω διεκπαίεις διεκπαίει
Dual διεκπαίετον διεκπαίετον
Plural διεκπαίομεν διεκπαίετε διεκπαίουσιν*
SubjunctiveSingular διεκπαίω διεκπαίῃς διεκπαίῃ
Dual διεκπαίητον διεκπαίητον
Plural διεκπαίωμεν διεκπαίητε διεκπαίωσιν*
OptativeSingular διεκπαίοιμι διεκπαίοις διεκπαίοι
Dual διεκπαίοιτον διεκπαιοίτην
Plural διεκπαίοιμεν διεκπαίοιτε διεκπαίοιεν
ImperativeSingular διεκπαίε διεκπαιέτω
Dual διεκπαίετον διεκπαιέτων
Plural διεκπαίετε διεκπαιόντων, διεκπαιέτωσαν
Infinitive διεκπαίειν
Participle MasculineFeminineNeuter
διεκπαιων διεκπαιοντος διεκπαιουσα διεκπαιουσης διεκπαιον διεκπαιοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διεκπαίομαι διεκπαίει, διεκπαίῃ διεκπαίεται
Dual διεκπαίεσθον διεκπαίεσθον
Plural διεκπαιόμεθα διεκπαίεσθε διεκπαίονται
SubjunctiveSingular διεκπαίωμαι διεκπαίῃ διεκπαίηται
Dual διεκπαίησθον διεκπαίησθον
Plural διεκπαιώμεθα διεκπαίησθε διεκπαίωνται
OptativeSingular διεκπαιοίμην διεκπαίοιο διεκπαίοιτο
Dual διεκπαίοισθον διεκπαιοίσθην
Plural διεκπαιοίμεθα διεκπαίοισθε διεκπαίοιντο
ImperativeSingular διεκπαίου διεκπαιέσθω
Dual διεκπαίεσθον διεκπαιέσθων
Plural διεκπαίεσθε διεκπαιέσθων, διεκπαιέσθωσαν
Infinitive διεκπαίεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διεκπαιομενος διεκπαιομενου διεκπαιομενη διεκπαιομενης διεκπαιομενον διεκπαιομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Synonyms

  1. to break or burst through

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION