뜻

1. 교류, 교환, 거스름돈
2. 변화, 휴전, 전환, 거스름돈

1. interchange, exchange
2. a change, a reconciliation, truce

예문

• ἀμετανόητον οὖν τὴν ἀνάληψιν καὶ τὴν διαλλαγὴν βέβαιον εἶναι προσήκει μετὰ κρίσιν οὕτω πολλὴν καὶ δύο δικαστήρια, ἓν μὲν τὸ πρῶτον, ἐφ’ οὗ παρῃτήσω, δεύτερον δὲ τὸ σόν, ὅτε μετεβουλεύσω καὶ ἀνάδαστον ἐποίησασ· (Lucian, Abdicatus, (no name) 11:6)

  (루키아노스, Abdicatus, (no name) 11:6)

• πρώτην μὲν τοίνυν ἔφην ἀρετὴν εἶναι λόγων τὴν καθαρὰν ἑρμηνείαν, ἐν ᾗ διαλλαγὴν οὐδεμίαν εὑρ́ισκον παρ’ οὐδετέρῳ. (Dionysius of Halicarnassus, De Isocrate, chapter 111)

  (디오니시오스, De Isocrate, chapter 111)

• προσδοκᾶν δὲ παρ’ αὐτοῦ μὴ διαλλαγὴν μόνον, τοῦτο γὰρ ἤδη γέγονεν, ἀλλὰ καὶ τὴν παντὸσ τοῦ λαοῦ στρατηγίαν, ἣν αὐτῷ καὶ Ἀψάλωμοσ παρέσχε. (Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 7 319:2)

  (플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 7 319:2)

유사 형태

• διαλλαγὰς (60)
• διαλλαγῶν (26)
• διαλλάττειν (22)
• διαλλαγαῖς (19)
• διαλλάξαι (18)
• διαλλαγάς (17)
• διαλλάξας (15)
• διαλλάττει (14)
• διαλλαγῆναι (12)
• διαλλακτὴν (9)
• διαλλαγεὶς (9)
• διαλλαγαί (8)
• διαλλαγή (8)
• διαλλάττον (7)
• διαλλάσσει (6)
• διαλλαγῆς (5)
• διαλλακτάς (5)
• διαλλαγαὶ (5)
• διαλλαγῇ (5)
• διαλλακτὴς (4)
• διαλλάξῃ (3)
• διαλλαγὴ (3)
• διάλλαξίς (3)
• διαλλακταὶ (3)
• διαλλαγὴν (3)
• διαλλάττων (3)
• διαλλάξειν (3)
• διαλλακτὰς (3)
• διαλλαγᾶν (2)
• διαλλακτῇ (2)
• διαλλάξειεν (2)
• διαλλακτήν (2)
• διαλλάξεις (2)
• διαλλακτῶν (2)
• διαλλάσσειν (2)
• διαλλακτοῦ (2)
• διαλλάξει (2)
• διάλλαξον (2)
• διαλλάσσων (2)
• διαλλάξαντο (1)
• διαλλάγητε (1)
• διαλλάττω (1)
• διαλλαγεῖσι (1)
• διαλλακταί (1)
• διαλλάξασαν (1)
• διάλλαγμα (1)
• διαλλάσσον (1)
• διαλλαχθῆτέ (1)
• διαλλαγῆτε (1)
• διαλλάξειαν (1)
• διαλλαξων (1)
• διαλλαγεῖσα (1)
• διαλλάγηθι (1)
• διαλλακτῆρι (1)
• διαλλάξῃς (1)
• διάλλαγμ (1)
• διαλλαγῇς (1)
• διαλλάττοι (1)
• διαλλαγῆναί (1)
• διαλλάκτην (1)
• διαλλάχθητί (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.