뜻

1. 교류, 교환, 거스름돈
2. 변화, 휴전, 전환, 거스름돈

1. interchange, exchange
2. a change, a reconciliation, truce

예문

• ἀμετανόητον οὖν τὴν ἀνάληψιν καὶ τὴν διαλλαγὴν βέβαιον εἶναι προσήκει μετὰ κρίσιν οὕτω πολλὴν καὶ δύο δικαστήρια, ἓν μὲν τὸ πρῶτον, ἐφ’ οὗ παρῃτήσω, δεύτερον δὲ τὸ σόν, ὅτε μετεβουλεύσω καὶ ἀνάδαστον ἐποίησασ· (Lucian, Abdicatus, (no name) 11:6)

  (루키아노스, Abdicatus, (no name) 11:6)

• πρώτην μὲν τοίνυν ἔφην ἀρετὴν εἶναι λόγων τὴν καθαρὰν ἑρμηνείαν, ἐν ᾗ διαλλαγὴν οὐδεμίαν εὑρ́ισκον παρ’ οὐδετέρῳ. (Dionysius of Halicarnassus, De Isocrate, chapter 111)

  (디오니시오스, De Isocrate, chapter 111)

• προσδοκᾶν δὲ παρ’ αὐτοῦ μὴ διαλλαγὴν μόνον, τοῦτο γὰρ ἤδη γέγονεν, ἀλλὰ καὶ τὴν παντὸσ τοῦ λαοῦ στρατηγίαν, ἣν αὐτῷ καὶ Ἀψάλωμοσ παρέσχε. (Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 7 319:2)

  (플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 7 319:2)

유사 형태

• διαλλαγὰς (60)
• διαλλαγῶν (26)
• διαλλάττειν (22)
• διαλλαγαῖς (19)
• διαλλάξαι (18)
• διαλλαγάς (17)
• διαλλάξας (15)
• διαλλάττει (14)
• διαλλαγῆναι (12)
• διαλλακτὴν (9)
• διαλλαγεὶς (9)
• διαλλαγή (8)
• διαλλαγαί (8)
• διαλλάττον (7)
• διαλλάσσει (6)
• διαλλακτάς (5)
• διαλλαγῇ (5)
• διαλλαγαὶ (5)
• διαλλαγῆς (5)
• διαλλακτὴς (4)
• διάλλαξίς (3)
• διαλλακταὶ (3)
• διαλλαγὴν (3)
• διαλλάττων (3)
• διαλλακτὰς (3)
• διαλλάξειν (3)
• διαλλαγὴ (3)
• διαλλάξῃ (3)
• διαλλακτήν (2)
• διαλλακτῶν (2)
• διαλλάξεις (2)
• διαλλάσσειν (2)
• διαλλακτοῦ (2)
• διαλλάσσων (2)
• διαλλάξει (2)
• διάλλαξον (2)
• διαλλαγᾶν (2)
• διαλλακτῇ (2)
• διαλλάξειεν (2)
• διάλλαγμα (1)
• διαλλάσσον (1)
• διαλλαχθῆτέ (1)
• διαλλάξασαν (1)
• διαλλαγῆτε (1)
• διαλλαγεῖσα (1)
• διαλλάγηθι (1)
• διαλλακτῆρι (1)
• διαλλάξειαν (1)
• διαλλαξων (1)
• διάλλαγμ (1)
• διαλλάξῃς (1)
• διαλλαγῇς (1)
• διαλλάττοι (1)
• διαλλαγῆναί (1)
• διαλλάκτην (1)
• διαλλάχθητί (1)
• διαλλάγητε (1)
• διαλλάττω (1)
• διαλλάξαντο (1)
• διαλλαγεῖσι (1)
• διαλλακταί (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.