뜻

2. 피하다, 빠져나가다, 제쳐놓다, 회피하다, 없애다, 탈출하다, 제거하다, 쫓다

1. to prove by knocking or ringing
2. to drive from oneself, get rid of, elude, to evade, by delays, to practise evasions, to escape from

예문

• ὡσ δὲ καθίσασ διεκρούετο τὰσ δεήσεισ καὶ προσκειμένων βιαιότερον ἠγανάκτει πρὸσ ἕκαστον, ὁ μὲν Τίλλιοσ τὴν τήβεννον αὐτοῦ ταῖσ χερσὶν ἀμφοτέραισ συλλαβὼν ἀπὸ τοῦ τραχήλου κατῆγεν ὅπερ ἦν σύνθημα τῆσ ἐπιχειρήσεωσ, πρῶτοσ δὲ Κάσκασ ξίφει παίει παρὰ τὸν αὐχένα πληγὴν οὐ θανατηφόρον οὐδὲ βαθεῖαν, ἀλλ’, ὡσ εἰκὸσ, ἐν ἀρχῇ τολμήματοσ μεγάλου ταραχθείσ, ὥστε καὶ τὸν Καίσαρα μεταστραφέντα τοῦ ἐγχειριδίου λαβέσθαι καὶ κατασχεῖν. (Plutarch, Caesar, chapter 66 4:1)

  (플루타르코스, Caesar, chapter 66 4:1)

• πολλῶν δὲ καὶ δυνατῶν δεομένων καὶ λιπαρούντων ὥσπερ ἐκβιασθεὶσ ἀντικαθίστατο τῷ Τιβερίῳ καὶ διεκρούετο τὸν νόμον. (Plutarch, Tiberius Gracchus, chapter 10 2:1)

  (플루타르코스, Tiberius Gracchus, chapter 10 2:1)

• οὐδὲν οὖν ἐκείνων βελτίονα τὸν Κορίνθιον ἔσεσθαι προσδοκῶντεσ, ἀλλὰ ταῦτα πάλιν ἥκειν πρὸσ αὐτοὺσ σοφίσματα καί δελεάσματα, μετ’ ἐλπίδων χρηστῶν καί φιλανθρώπων ὑποσχέσεων εἰσ μεταβολὴν δεσπότου καινοῦ τιθασευομένουσ, ὑπώπτευον καί διεκρούοντο τὰσ τῶν Κορινθίων προκλήσεισ πλὴν Ἀδρανιτῶν, οἳ πόλιν μικρὰν μέν, ἱερὰν δ’ οὖσαν Ἀδρανοῦ, θεοῦ τινοσ τιμωμένου διαφερόντωσ ἐν ὅλῃ Σικελίᾳ, κατοικοῦντεσ ἐστασίασαν πρὸσ ἀλλήλουσ, οἱ μὲν Ἱκέτην προσαγόμενοι καί Καρχηδονίουσ, οἱ δὲ πρὸσ Τιμολέοντα διαπεμπόμενοι. (Plutarch, Timoleon, chapter 12 1:1)

  (플루타르코스, Timoleon, chapter 12 1:1)

• οἱ δὲ τὴν μὲν πρώτην ἐπιδρομὴν ὑπέστησαν ἐρρωμένωσ, καὶ τῷ καταπεφράχθαι τὰ σώματα σιδηροῖσ θώραξι καὶ χαλκοῖσ κράνεσιν ἀσπίδασ τε μεγάλασ προβεβλῆσθαι διεκρούοντο τὸν δορατισμόν. (Plutarch, Timoleon, chapter 28 1:1)

  (플루타르코스, Timoleon, chapter 28 1:1)

• ὑπαγόντων οὖν ἐπὶ τοῖσδε τὸν Βάρκαν τῶν ἐχθρῶν ἐσ κρίσιν ὡσ αἴτιον τῇ πατρίδι τοσῶνδε συμφορῶν γενόμενον, θεραπεύσασ ὁ Βάρκασ τοὺσ πολιτευομένουσ, ὧν ἦν δημοκοπικώτατοσ Ἀσδρούβασ ὁ τὴν αὐτοῦ Βάρκα θυγατέρα ἔχων, τάσ τε δίκασ διεκρούετο, καὶ Νομάδων τινὸσ κινήματοσ γενομένου στρατηγὸσ ἔπραξεν ἐπ’ αὐτοὺσ αἱρεθῆναι μετ’ Ἄννωνοσ τοῦ μεγάλου λεγομένου, ἔτι τὰσ εὐθύνασ τῆσ προτέρασ στρατηγίασ ὀφείλων. (Appian, The Foreign Wars, chapter 1 4:5)

  (아피아노스, The Foreign Wars, chapter 1 4:5)

유사 형태

• διακρούσεται (3)
• διακρούσηται (3)
• διάκρουσις (2)
• διακρούσεως (2)
• διακρούσεις (2)
• διακρούονται (2)
• διακρούεσθαι (1)
• διακρούσεσι (1)
• διακρούου (1)
• διακρουόμενα (1)
• διακροτῆσαι (1)
• διάκρουσιν (1)
• διακρούεται (1)
• διακρούσει (1)
• διακρούοντα (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.