Sense

1. to hear through, hear out or to the end, to hear or learn
2. to be a hearer of

Examples

• εἴθε ἦν ὁ μεσίτησ ἡμῶν καὶ ἐλέγχων καὶ διακούων ἀνὰ μέσον ἀμφοτέρων. (Septuagint, Liber Iob 9:33)
• τῶν τε μὴ κατὰ πόλεμον ἐξόδων μία μέν ἐστιν ἡ ἐπὶ τὰσ κρίσεισ, ἐν αἷσ διημερεύει διακούων οὐδὲν ἧττον κἂν ὡρ́α γένηται τῆσ τοῦ σώματοσ θεραπείασ· (Strabo, Geography, book 15, chapter 1 110:7)

Similar forms

• διακοσίους (203)
• διακοσίων (179)
• διακόσιοι (125)
• διακόσια (105)
• διακοσίας (82)
• διακοσίοις (50)
• διακούσας (37)
• διακονίαν (34)
• διακοσίαις (33)
• διακονίας (31)
• διάκονον (29)
• διακόνους (29)
• διακονεῖν (29)
• διακόψας (23)
• διακόψαι (22)
• διάκονος (22)
• διάκονοι (21)
• διακόνων (20)
• διακόσιαι (16)
• διακόσμου (15)
• διακόνοις (15)
• διακόνου (15)
• διακούσασα (14)
• διακόπτειν (13)
• διακονῶν (11)
• διακοῦσαι (11)
• Διακοπὴ (11)
• διακονία (11)
• διακονῆσαι (8)
• διάκοσμον (8)
• διακοσμῶν (8)
• διακοπῇ (7)
• διακορεῖς (7)
• διακόνῳ (7)
• διακονίᾳ (6)
• διακοπὴν (6)
• διακομίσας (5)
• διακομίσαι (5)
• διακόπτει (4)
• διακόψαν (4)
• διακονοῦσι (4)
• διακονίαις (4)
• διάκοσμος (4)
• διακοσμεῖν (3)
• διάκονοί (3)
• διακονικὰς (3)
• διάκονός (3)
• διακοπεὶς (3)
• διακορὴς (3)
• διακόσμῳ (3)
• διακόψαντα (3)
• διακοπὰς (2)
• διάκονε (2)
• διακονικὴν (2)
• διακοσμοῦν (2)
• διακομίζει (2)
• διακονῇ (2)
• διακόνιον (2)
• διακονῶ (2)
• διακόπτων (2)
• διακόψειεν (2)
• διακονήσων (2)
• διάκονόν (2)
• διακόπτῃ (2)
• διακοσμεῖ (2)
• διακόψοντα (2)
• διακομίζων (2)
• διακοπῆς (2)
• διακοπείη (2)
• διακόσιοί (2)
• διακοσμῇ (2)
• διακούειν (2)
• διακόψειε (2)
• διακονεῖ (2)
• διακονήσει (2)
• διακόσμει (2)
• διακούων (2)
• διακονικῶν (1)
• διακονοῦσί (1)
• ̔διακοπὴ (1)
• διακόπτον (1)
• διάκοροι (1)
• διακούει (1)
• Διακούσομαί (1)
• διακόψασι (1)
• διακόψωσι (1)
• διακολλᾷς (1)
• διακονῶσιν (1)
• διακοπέντι (1)
• διακορὲς (1)
• διακοῦσαν (1)
• διακόψῃ (1)
• διακονίαι (1)
• διακοπῆναι (1)
• διακόσι (1)
• διακούετε (1)
• διακούσω (1)
• διακομιεῖν (1)
• διακόνει (1)
• διακονικὸς (1)
• διακοπαῖς (1)
• διακορήσας (1)
• διάκοιλοι (1)
• διακόνησαί (1)
• διακονικὴ (1)
• διακονοῦν (1)
• διακοπέντα (1)
• [διακοσίουσ] (1)
• διακόψεις (1)
• διακονεῖς (1)
• διακονικὰ (1)
• διακονικῶς (1)
• διακόπτω (1)
• διάκορος (1)
• διάκουσον (1)
• διακομιδὴ (1)
• διακονικὸν (1)
• διακονοῦσα (1)
• διακοπαὶ (1)
• διακοσιᾶν (1)
• διάκοψον (1)
• διακομίζον (1)
• διακονῇς (1)
• διακονική (1)
• διακονιῶν (1)
• διακοπεῖσα (1)
• Διακοπηνὴ (1)
• διακοπῶν (1)
• διακούουσι (1)
• διακόψειν (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.