Sense

1. to hear through, hear out or to the end, to hear or learn
2. to be a hearer of

Examples

• καὶ ἐνετειλάμην τοῖσ κριταῖσ ὑμῶν ἐν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ λέγων. διακούετε ἀνὰ μέσον τῶν ἀδελφῶν ὑμῶν καὶ κρίνατε δικαίωσ ἀνὰ μέσον ἀνδρὸσ καὶ ἀνὰ μέσον ἀδελφοῦ καὶ ἀνὰ μέσον προσηλύτου αὐτοῦ. (Septuagint, Liber Deuteronomii 1:16)

Similar forms

• διακοσίους (203)
• διακοσίων (179)
• διακόσιοι (125)
• διακόσια (105)
• διακοσίας (82)
• διακοσίοις (50)
• διακούσας (37)
• διακονίαν (34)
• διακοσίαις (33)
• διακονίας (31)
• διακονεῖν (29)
• διάκονον (29)
• διακόνους (29)
• διακόψας (23)
• διακόψαι (22)
• διάκονος (22)
• διάκονοι (21)
• διακόνων (20)
• διακόσιαι (16)
• διακόσμου (15)
• διακόνοις (15)
• διακόνου (15)
• διακούσασα (14)
• διακόπτειν (13)
• διακονῶν (11)
• διακοῦσαι (11)
• Διακοπὴ (11)
• διακονία (11)
• διακονῆσαι (8)
• διάκοσμον (8)
• διακοσμῶν (8)
• διακορεῖς (7)
• διακόνῳ (7)
• διακοπῇ (7)
• διακονίᾳ (6)
• διακοπὴν (6)
• διακομίσας (5)
• διακομίσαι (5)
• διακονίαις (4)
• διάκοσμος (4)
• διακόπτει (4)
• διακόψαν (4)
• διακονοῦσι (4)
• διακορὴς (3)
• διακόσμῳ (3)
• διακόψαντα (3)
• διακοσμεῖν (3)
• διάκονοί (3)
• διακονικὰς (3)
• διάκονός (3)
• διακοπεὶς (3)
• διακοπῆς (2)
• διακονεῖ (2)
• διακονήσει (2)
• διακοπείη (2)
• διακόσιοί (2)
• διακοσμῇ (2)
• διακούειν (2)
• διακόψειε (2)
• διακόσμει (2)
• διακούων (2)
• διάκονε (2)
• διακοπὰς (2)
• διακομίζει (2)
• διακονῇ (2)
• διακονικὴν (2)
• διακοσμοῦν (2)
• διακονήσων (2)
• διακόνιον (2)
• διακονῶ (2)
• διακόπτων (2)
• διακόψειεν (2)
• διακομίζων (2)
• διάκονόν (2)
• διακόπτῃ (2)
• διακοσμεῖ (2)
• διακόψοντα (2)
• διακονεῖς (1)
• διακονικὴ (1)
• διακονοῦν (1)
• διακοπέντα (1)
• [διακοσίουσ] (1)
• διακόψεις (1)
• διακομιδὴ (1)
• διακονικὰ (1)
• διακονικῶς (1)
• διακόπτω (1)
• διάκορος (1)
• διάκουσον (1)
• διακομίζον (1)
• διακονῇς (1)
• διακονικὸν (1)
• διακονοῦσα (1)
• διακοπαὶ (1)
• διακοσιᾶν (1)
• διάκοψον (1)
• διακονική (1)
• διακονιῶν (1)
• διακοπεῖσα (1)
• Διακοπηνὴ (1)
• διακοπῶν (1)
• διακούουσι (1)
• διακόψειν (1)
• διακολλᾷς (1)
• διακονικῶν (1)
• διακονοῦσί (1)
• ̔διακοπὴ (1)
• διακόπτον (1)
• διάκοροι (1)
• διακούει (1)
• Διακούσομαί (1)
• διακόψασι (1)
• διακόψωσι (1)
• διακονίαι (1)
• διακονῶσιν (1)
• διακοπέντι (1)
• διακορὲς (1)
• διακοῦσαν (1)
• διακόψῃ (1)
• διακομιεῖν (1)
• διακόνει (1)
• διακοπῆναι (1)
• διακόσι (1)
• διακούετε (1)
• διακούσω (1)
• διάκοιλοι (1)
• διακόνησαί (1)
• διακονικὸς (1)
• διακοπαῖς (1)
• διακορήσας (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.