Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

διακομίζω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: διακομίζω διακομιῶ

Structure: δια (Prefix) + κομίζ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to carry over or across, to carry over what is one's own, to be carried over, to pass over, cross

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διακομίζω διακομίζεις διακομίζει
Dual διακομίζετον διακομίζετον
Plural διακομίζομεν διακομίζετε διακομίζουσιν*
SubjunctiveSingular διακομίζω διακομίζῃς διακομίζῃ
Dual διακομίζητον διακομίζητον
Plural διακομίζωμεν διακομίζητε διακομίζωσιν*
OptativeSingular διακομίζοιμι διακομίζοις διακομίζοι
Dual διακομίζοιτον διακομιζοίτην
Plural διακομίζοιμεν διακομίζοιτε διακομίζοιεν
ImperativeSingular διακόμιζε διακομιζέτω
Dual διακομίζετον διακομιζέτων
Plural διακομίζετε διακομιζόντων, διακομιζέτωσαν
Infinitive διακομίζειν
Participle MasculineFeminineNeuter
διακομιζων διακομιζοντος διακομιζουσα διακομιζουσης διακομιζον διακομιζοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διακομίζομαι διακομίζει, διακομίζῃ διακομίζεται
Dual διακομίζεσθον διακομίζεσθον
Plural διακομιζόμεθα διακομίζεσθε διακομίζονται
SubjunctiveSingular διακομίζωμαι διακομίζῃ διακομίζηται
Dual διακομίζησθον διακομίζησθον
Plural διακομιζώμεθα διακομίζησθε διακομίζωνται
OptativeSingular διακομιζοίμην διακομίζοιο διακομίζοιτο
Dual διακομίζοισθον διακομιζοίσθην
Plural διακομιζοίμεθα διακομίζοισθε διακομίζοιντο
ImperativeSingular διακομίζου διακομιζέσθω
Dual διακομίζεσθον διακομιζέσθων
Plural διακομίζεσθε διακομιζέσθων, διακομιζέσθωσαν
Infinitive διακομίζεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διακομιζομενος διακομιζομενου διακομιζομενη διακομιζομενης διακομιζομενον διακομιζομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διακομίω διακομίεις διακομίει
Dual διακομίειτον διακομίειτον
Plural διακομίουμεν διακομίειτε διακομίουσιν*
OptativeSingular διακομίοιμι διακομίοις διακομίοι
Dual διακομίοιτον διακομιοίτην
Plural διακομίοιμεν διακομίοιτε διακομίοιεν
Infinitive διακομίειν
Participle MasculineFeminineNeuter
διακομιων διακομιουντος διακομιουσα διακομιουσης διακομιουν διακομιουντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διακομίουμαι διακομίει, διακομίῃ διακομίειται
Dual διακομίεισθον διακομίεισθον
Plural διακομιοῦμεθα διακομίεισθε διακομίουνται
OptativeSingular διακομιοίμην διακομίοιο διακομίοιτο
Dual διακομίοισθον διακομιοίσθην
Plural διακομιοίμεθα διακομίοισθε διακομίοιντο
Infinitive διακομίεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διακομιουμενος διακομιουμενου διακομιουμενη διακομιουμενης διακομιουμενον διακομιουμενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διεκόμιζον διεκόμιζες διεκόμιζεν*
Dual διεκομίζετον διεκομιζέτην
Plural διεκομίζομεν διεκομίζετε διεκόμιζον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διεκομιζόμην διεκομίζου διεκομίζετο
Dual διεκομίζεσθον διεκομιζέσθην
Plural διεκομιζόμεθα διεκομίζεσθε διεκομίζοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • τούτουσ δ’ εἰσ Πηλούσιον ἐλθεῖν καὶ ἐπιτυχεῖν μυριάσι τριακονταοκτὼ καταλελειμμέναισ ὑπὸ τοῦ Ἀμενώφιοσ, ἃσ οὐ θέλειν εἰσ τὴν Αἴγυπτον διακομίζειν· (Flavius Josephus, Contra Apionem, 322:3)
  • αὐτὸσ μὲν οὖν Ἡρακλῆσ τὸν ποταμὸν διέβη, Δηιάνειραν δὲ μισθὸν αἰτηθεὶσ ἐπέτρεψε Νέσσῳ διακομίζειν. (Apollodorus, Library and Epitome, book 2, chapter 7 6:7)
  • κατὰ γὰρ τὴν προγεγενημένην ἧτταν τῶν μὲν πεζῶν ἀπωλώλεισαν οἱ πλείουσ, οἱ δ’ ἱππεῖσ ὑπῆρχον διασεσωσμένοι σχεδὸν ἅπαντεσ, ὧν τοὺσ ἵππουσ οὐκ ἠδύνατο διακομίζειν εἰσ τὴν Λιβύην. (Diodorus Siculus, Bibliotheca Historica, Books XVIII-XX, book 20, chapter 4 2:1)
  • μετὰ δὲ ταῦτα παραδόξωσ τοῦ χώματοσ αὐξομένου τέκνα μὲν καὶ γυναῖκασ καὶ τοὺσ γεγηρακότασ εἰσ Καρχηδόνα διακομίζειν ἐψηφίσαντο, τοὺσ δ’ ἀκμάζοντασ ταῖσ ἡλικίαισ ἐπέλεξαν πρὸσ τὴν τειχομαχίαν καὶ ναυμαχίαν ἑτοίμωσ παρεσκεύαζον, ἔχοντεσ τριήρεισ ὀγδοήκοντα. (Diodorus Siculus, Library, book xvii, chapter 39 15:2)
  • οὔτε γὰρ διακομίζειν εἰσ τοσαύτασ μυριάδασ διὰ τοιούτων τόπων δαψιλῆ τὰ πρὸσ τὴν τροφὴν οἱοῖ́ τ’ ἦσαν, ἅ τε καὶ παρεκόμιζον, ἅμα τῇ τῶν ὑποζυγίων καταφθορᾷ καὶ τούτων τὰ πλεῖστα συναπώλλυτο. (Polybius, Histories, book 3, chapter 60 4:2)

Synonyms

  1. to carry over or across

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION