Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

διαγωνίζομαι

Non-contract Verb; 이상동사 자동번역 Transliteration:

Principal Part: διαγωνίζομαι διαγωνιοῦμαι

Structure: δι (Prefix) + ἀγωνίζ (Stem) + ομαι (Ending)

Sense

  1. to contend, struggle or fight against
  2. to fight desperately, contend earnestly

Conjugation

Present tense

Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαγωνίζομαι διαγωνίζει, διαγωνίζῃ διαγωνίζεται
Dual διαγωνίζεσθον διαγωνίζεσθον
Plural διαγωνιζόμεθα διαγωνίζεσθε διαγωνίζονται
SubjunctiveSingular διαγωνίζωμαι διαγωνίζῃ διαγωνίζηται
Dual διαγωνίζησθον διαγωνίζησθον
Plural διαγωνιζώμεθα διαγωνίζησθε διαγωνίζωνται
OptativeSingular διαγωνιζοίμην διαγωνίζοιο διαγωνίζοιτο
Dual διαγωνίζοισθον διαγωνιζοίσθην
Plural διαγωνιζοίμεθα διαγωνίζοισθε διαγωνίζοιντο
ImperativeSingular διαγωνίζου διαγωνιζέσθω
Dual διαγωνίζεσθον διαγωνιζέσθων
Plural διαγωνίζεσθε διαγωνιζέσθων, διαγωνιζέσθωσαν
Infinitive διαγωνίζεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διαγωνιζομενος διαγωνιζομενου διαγωνιζομενη διαγωνιζομενης διαγωνιζομενον διαγωνιζομενου

Future tense

Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαγωνίουμαι διαγωνίει, διαγωνίῃ διαγωνίειται
Dual διαγωνίεισθον διαγωνίεισθον
Plural διαγωνιοῦμεθα διαγωνίεισθε διαγωνίουνται
OptativeSingular διαγωνιοίμην διαγωνίοιο διαγωνίοιτο
Dual διαγωνίοισθον διαγωνιοίσθην
Plural διαγωνιοίμεθα διαγωνίοισθε διαγωνίοιντο
Infinitive διαγωνίεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διαγωνιουμενος διαγωνιουμενου διαγωνιουμενη διαγωνιουμενης διαγωνιουμενον διαγωνιουμενου

Imperfect tense

Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διηγώνιζομην διηγῶνιζου διηγῶνιζετο
Dual διηγῶνιζεσθον διηγώνιζεσθην
Plural διηγώνιζομεθα διηγῶνιζεσθε διηγῶνιζοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • μονομαχεῖν δὲ οὗτοι ἐπὶ μισθῷ ἀνδρολογηθέντεσ εἰσ τρίτην ἡμέραν διαγωνιεῖσθαι ἔμελλον. (Lucian, Toxaris vel amicitia, (no name) 57:4)
  • ὁ δὲ καὶ πλείω προσδανεισάμενοσ ἔφη διαγωνιεῖσθαι. (Plutarch, Caesar, chapter 7 2:2)
  • Ἀντίγονοσ δὲ τὴν μάχην πυθόμενοσ Πτολεμαῖον μὲν ἀγενείουσ νενικηκότα ἔφη νῦν αὖθισ διαγωνιεῖσθαι πρὸσ ἄνδρασ, τοῦ δὲ υἱοῦ τὸ φρόνημα καθελεῖν καὶ κολοῦσαι μὴ βουλόμενοσ οὐκ ἐνέστη πάλιν αἰτουμένῳ μάχεσθαι καθ’ αὑτόν, ἀλλ’ ἀφῆκε. (Plutarch, Demetrius, chapter 6 1:1)
  • ὁρῶν γὰρ τὸ τῶν ἐναντίων δεξιὸν κέρασ ὠχυρωμένον τοῖσ τε θηρίοισ καὶ τοῖσ κρατίστοισ τῶν ἱππέων ἀντέταξε τοὺσ ἐλαφροτάτουσ τῶν ἱππέων, οἳ κατὰ στόμα μὲν ἤμελλον φυγομαχήσειν ἀραιοὶ διαστάντεσ, ἐκ μεταβολῆσ δὲ διαγωνιεῖσθαι καὶ τούτῳ τῷ τρόπῳ ποιήσειν ἄπρακτον τῶν ἐναντίων τοῦτο τὸ μέροσ ᾧ μάλιστα ἐπίστευον. (Diodorus Siculus, Bibliotheca Historica, Books XVIII-XX, book 19, chapter 29 1:2)
  • εὐχερέστερον γὰρ πολλῷ διαγωνιεῖσθαι κατὰ τὴν Αἴγυπτον, ταῖσ τε χορηγίαισ ὑπερέχοντα καὶ τόπων ὀχυρότητι πιστεύοντα. (Diodorus Siculus, Bibliotheca Historica, Books XVIII-XX, book 19, chapter 93 6:2)

Synonyms

  1. to contend

  2. to fight desperately

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION