Hellas Alive Dictionary - διαγιγνωσκω

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어

διαγιγνώσκω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: διαγιγνώσκω διαγνώσομαι διέγνων

Structure: δια (Prefix) + γιγνώσκ (Stem) + ω (Ending)

Sense

to distinguish, discern
to discern exactly
to resolve, vote to do, it had been resolved
to decide, to give judgment

Conjugation

Present tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	διαγιγνώσκω	διαγιγνώσκεις	διαγιγνώσκει
	Dual		διαγιγνώσκετον	διαγιγνώσκετον
	Plural	διαγιγνώσκομεν	διαγιγνώσκετε	διαγιγνώσκουσιν*
Subjunctive	Singular	διαγιγνώσκω	διαγιγνώσκῃς	διαγιγνώσκῃ
	Dual		διαγιγνώσκητον	διαγιγνώσκητον
	Plural	διαγιγνώσκωμεν	διαγιγνώσκητε	διαγιγνώσκωσιν*
Optative	Singular	διαγιγνώσκοιμι	διαγιγνώσκοις	διαγιγνώσκοι
	Dual		διαγιγνώσκοιτον	διαγιγνωσκοίτην
	Plural	διαγιγνώσκοιμεν	διαγιγνώσκοιτε	διαγιγνώσκοιεν
Imperative	Singular		διαγίγνωσκε	διαγιγνωσκέτω
	Dual		διαγιγνώσκετον	διαγιγνωσκέτων
	Plural		διαγιγνώσκετε	διαγιγνωσκόντων, διαγιγνωσκέτωσαν
Infinitive		διαγιγνώσκειν
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		διαγιγνωσκων διαγιγνωσκοντος	διαγιγνωσκουσα διαγιγνωσκουσης	διαγιγνωσκον διαγιγνωσκοντος
Middle/Passive
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	διαγιγνώσκομαι	διαγιγνώσκει, διαγιγνώσκῃ	διαγιγνώσκεται
	Dual		διαγιγνώσκεσθον	διαγιγνώσκεσθον
	Plural	διαγιγνωσκόμεθα	διαγιγνώσκεσθε	διαγιγνώσκονται
Subjunctive	Singular	διαγιγνώσκωμαι	διαγιγνώσκῃ	διαγιγνώσκηται
	Dual		διαγιγνώσκησθον	διαγιγνώσκησθον
	Plural	διαγιγνωσκώμεθα	διαγιγνώσκησθε	διαγιγνώσκωνται
Optative	Singular	διαγιγνωσκοίμην	διαγιγνώσκοιο	διαγιγνώσκοιτο
	Dual		διαγιγνώσκοισθον	διαγιγνωσκοίσθην
	Plural	διαγιγνωσκοίμεθα	διαγιγνώσκοισθε	διαγιγνώσκοιντο
Imperative	Singular		διαγιγνώσκου	διαγιγνωσκέσθω
	Dual		διαγιγνώσκεσθον	διαγιγνωσκέσθων
	Plural		διαγιγνώσκεσθε	διαγιγνωσκέσθων, διαγιγνωσκέσθωσαν
Infinitive		διαγιγνώσκεσθαι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		διαγιγνωσκομενος διαγιγνωσκομενου	διαγιγνωσκομενη διαγιγνωσκομενης	διαγιγνωσκομενον διαγιγνωσκομενου

Future tense

Middle
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	διαγνώσομαι	διαγνώσει, διαγνώσῃ	διαγνώσεται
	Dual		διαγνώσεσθον	διαγνώσεσθον
	Plural	διαγνωσόμεθα	διαγνώσεσθε	διαγνώσονται
Optative	Singular	διαγνωσοίμην	διαγνώσοιο	διαγνώσοιτο
	Dual		διαγνώσοισθον	διαγνωσοίσθην
	Plural	διαγνωσοίμεθα	διαγνώσοισθε	διαγνώσοιντο
Infinitive		διαγνώσεσθαι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		διαγνωσομενος διαγνωσομενου	διαγνωσομενη διαγνωσομενης	διαγνωσομενον διαγνωσομενου

Imperfect tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	διεγίγνωσκον	διεγίγνωσκες	διεγίγνωσκεν*
	Dual		διεγιγνώσκετον	διεγιγνωσκέτην
	Plural	διεγιγνώσκομεν	διεγιγνώσκετε	διεγίγνωσκον
Middle/Passive
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	διεγιγνωσκόμην	διεγιγνώσκου	διεγιγνώσκετο
	Dual		διεγιγνώσκεσθον	διεγιγνωσκέσθην
	Plural	διεγιγνωσκόμεθα	διεγιγνώσκεσθε	διεγιγνώσκοντο

Aorist tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	διέγνων	διέγνως	διέγνω
	Dual		διέγνωτον	διεγνώτην
	Plural	διέγνωμεν	διέγνωτε	διέγνωσαν
Subjunctive	Singular	διαγνῶ	διαγνῷς	διαγνῷ
	Dual		διαγνῶτον	διαγνῶτον
	Plural	διαγνῶμεν	διαγνῶτε	διαγνῶσιν*
Optative	Singular	διαγνοίην	διαγνοίης	διαγνοίη
	Dual		διαγνοίητον	διαγνοιήτην
	Plural	διαγνοίημεν	διαγνοίητε	διαγνοίησαν
Imperative	Singular		διαγνώς	διαγνώτω
	Dual		διαγνώτον	διαγνώτων
	Plural		διαγνώτε	διαγνώντων
Infinitive		διαγνώναι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		διαγνους διαγνοντος	διαγνουσα διαγνουσης	διαγνον διαγνοντος
Middle
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	διεγνόμην	διεγνοῦ	διέγνοτο
	Dual		διέγνοσθον	διεγνόσθην
	Plural	διεγνόμεθα	διέγνοσθε	διέγνοντο
Subjunctive	Singular	διαγνῶμαι	διαγνῷ	διαγνῶται
	Dual		διαγνῶσθον	διαγνῶσθον
	Plural	διαγνώμεθα	διαγνῶσθε	διαγνῶνται
Optative	Singular	διαγνοίμην	διαγνοῖο	διαγνοῖτο
	Dual		διαγνοῖσθον	διαγνοίσθην
	Plural	διαγνοίμεθα	διαγνοῖσθε	διαγνοῖντο
Imperative	Singular		διαγνοῦ	διαγνόσθω
	Dual		διαγνόσθον	διαγνόσθων
	Plural		διαγνόσθε	διαγνόσθων
Infinitive		διαγνοῦσθαι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		διαγνομενος διαγνομενου	διαγνομενη διαγνομενης	διαγνομενον διαγνομενου

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

καὶ οὐδὲ ἄχρι τούτου προελθὼν ἐπαύσατο καταλιπὼν ἐπὶ τοῖσ ἀναγνωσομένοισ τὴν διάγνωσιν, πότερόσ ἐστι κρείττων λόγοσ, ἀλλὰ καὶ τῶν ἁμαρτημάτων ἥψατο τῶν Λυσιείων, τὰσ μὲν λεκτικὰσ μαρτυρῶν τῷ ἀνδρὶ ἀρετάσ, τῶν δὲ πραγματικῶν ἐπιλαμβανόμενοσ. (Dionysius of Halicarnassus, Epistula ad Pompeium Geminum, chapter 1 10:2)
τούτων ὁ βουλόμενοσ ποιεῖσθαι τὴν διάγνωσιν πρῶτον μὲν τὴν ἰδιότητα τοῦ ἀνδρὸσ ἐκείνου θεωρείτω, ἔπειτ’ ἐὰν μὲν ἀρετήν τε καὶ χάριν τοῖσ λόγοισ ἐπανθοῦσαν ἴδῃ καὶ τὴν τῶν ὀνομάτων ἐκλογὴν ἐνοῦσαν καὶ τὸ μηδὲν ἄψυχον εἶναι τῶν λεγομένων, θαρρῶν λεγέτω τούτουσ Λυσίου. (Dionysius of Halicarnassus, De Dinarcho, chapter 72)
ἃ μὲν οὖν ἐνεδέχετο περὶ τοῦ χαρακτῆροσ τοῦ ἀνδρὸσ εὑρεῖν τε καὶ γράψαι, ταῦτ’ ἐστίν, ἐπὶ δὲ τὴν τῶν λόγων διάγνωσιν τρέψομαι. (Dionysius of Halicarnassus, De Dinarcho, chapter 91)
χειμῶνοσ γὰρ δεήσει σοὶ πρὸσ τὴν διάγνωσιν. (Lucian, Toxaris vel amicitia, (no name) 35:4)
οὐδὲν δ’ ἔδει τότε πρὸσ διάγνωσιν ἐσθῆτοσ ἢ παρασήμων ἑτέρων, ἀλλ’ εὐθὺσ ἦν δῆλοσ ὅτι δημότησ ὁ χαίρων καὶ ὁ δυσφορῶν ὅτι πατρίκιοσ. (Plutarch, Lives, chapter 20 5:2)

Synonyms

to distinguish
- γιγνώσκω (I distinguish, discern)
- διαείδω (to discern, distinguish, will discern)
- ἀποκρίνω (to distinguish)
- διαιρέω (to distinguish)
- διασκοπιάομαι (to watch as from a skopia/, to spy out, to discern)
to decide
- διαδικάζω (to give judgment in a case, to decide)
- δικάζω (to judge, to give judgment on, decide or determine)
- καταδιαιτάω (to decide as arbitrator against, give judgment against, to be decided against one)

Derived

ἀναγιγνώσκω (, to know well, know certainly)
γιγνώσκω (I am aware of; I perceive, observe, know)
διαναγιγνώσκω (to read through)
ἐξαναγιγνώσκω (to read through)
ἐπιγιγνώσκω (to look upon, witness, observe)
καταγιγνώσκω (to remark, discover, to one's prejudice)
μεταγιγνώσκω (to change one's mind, to repent, to change one's mind about)
παραγιγνώσκω (to decide wrongly, err in their judgment)
παραναγιγνώσκω (to read beside, to compare, with)
προγιγνώσκω (to know, perceive, learn)
προδιαγιγνώσκω (to perceive or understand beforehand, to make a previous decree)
προκαταγιγνώσκω (to vote against beforehand, condemn by a prejudgment, prejudge)
προσαναγιγνώσκω (to read besides)
προσκαταγιγνώσκω (to condemn besides, to award to)
συγγιγνώσκω (to think with, agree with, shared)
συνδιαγιγνώσκω (to join with, in determining or decreeing)
ὑπαναγιγνώσκω (to read by way of preface, premise by reading)

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

이 저작물은 크리에이티브 커먼즈 저작자표시-비영리 4.0 국제 라이선스에 따라 이용할 수 있습니다.

bab2min@gmail.com

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어

διαγιγνώσκω

Sense

Conjugation

Present tense

Future tense

Imperfect tense

Aorist tense

Examples

Synonyms

to distinguish

to decide

Derived

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language English 한국어

διαγιγνώσκω

Sense

Conjugation

Present tense

Future tense

Imperfect tense

Aorist tense

Examples

Synonyms

to distinguish

to decide

Derived

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어