Ancient Greek-English Dictionary Language

δηλητήριος

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: δηλητήριος δηλητήριος δηλητήριον

Structure: δηλητηρι (Stem) + ος (Ending)

Sense

  1. harmful, mischievous, destructive

Examples

  • καὶ τῶν μὲν αὐτίκα τὸ φάρμακον ἥπτετο, τοῦ δὲ Μιθριδάτου, καίτοι συντόνωσ ἐξεπίτηδεσ βαδίζοντοσ, οὐκ ἐφικνεῖτο δι’ ἔθοσ καὶ συντροφίαν ἑτέρων φαρμάκων, οἷσ ἐσ ἄμυναν δηλητηρίων ἐχρῆτο συνεχῶσ· (Appian, The Foreign Wars, chapter 16 6:9)
  • κατέχει δὲ καὶ ἄλλοσ λόγοσ, ὡσ ἀνενέγκαι μὲν ἐκ τῆσ τότε πληγῆσ, πεμφθεὶσ δὲ ἰατρὸσ ὑπ’ Ἀντιγόνου θεραπεῦσαι δῆθεν αὐτὸν ἐμπλήσειεν τὸ τραῦμα δηλητηρίων φαρμάκων καὶ διαφθείρειεν αὐτόν. (Flavius Josephus, De bello Judaico libri vii, 392:1)

Related

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION