Ancient Greek-English Dictionary Language

δηλητήριος

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: δηλητήριος δηλητήριος δηλητήριον

Structure: δηλητηρι (Stem) + ος (Ending)

Sense

  1. harmful, mischievous, destructive

Examples

  • "ποία γὰρ ἀλγηδών, τίσ ἔνδεια, ποῖον δηλητήριον οὕτω ῥᾳδίωσ καὶ ἀφελῶσ νόσον ἔλυσεν, ὡσ λουτρὸν ἐν καιρῷ γενόμενον καὶ οἶνοσ δοθεὶσ δεομένοισ; (Plutarch, Quaestiones Convivales, book 4, 12:4)
  • βασανίζων δὲ αὐτὸν ἤκουσεν ὅτι μετεπέμψατο μὲν Ἀντίπατροσ ἐξ Αἰγύπτου δηλητήριον φάρμακον ἐπ’ αὐτὸν διά τινοσ τῶν ἑταίρων Ἀντιφίλου, λάβοι δὲ παρ’ ἐκείνου Θευδίων ὁ θεῖοσ Ἀντιπάτρου καὶ παραδοίη Φερώρᾳ· (Flavius Josephus, De bello Judaico libri vii, 834:2)
  • ἦν μὲν γὰρ ἀπελεύθεροσ αὐτοῦ, κομίζων δ’ ἧκεν ἄλλο δηλητήριον ἰοὺσ ἀσπίδων καὶ χυλοὺσ ἑτέρων ἑρπετῶν, ἵνα εἰ τὸ πρῶτον ἀσθενήσει φάρμακον, τούτῳ Φερώρασ μετὰ τῆσ γυναικὸσ ὁπλίσαιτο κατὰ τοῦ βασιλέωσ. (Flavius Josephus, De bello Judaico libri vii, 847:2)
  • οὐκ ἀδόκητον καὶ δηλητήριόν κοτε τήνδε τὴν αἰτίην ἴσχειν τῶν ὁκόσα κύστι καὶ νεφροῖσι ἐνσκήπτει· ἀτὰρ εἰ ἐδάκη τισ ὑπὸ τῆσ διψάδοσ, τοιήδε τοῦ ἕλκεοσ ἡ πάθη· διψὰσ δὲ τὸ ἑρπετὸν θηρίον, ἢν δάκῃ τινὰ, ἄσχετον δίψοσ ἐξάπτει. (Aretaeus, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., , 60)

Related

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION