δῆγμα
Third declension Noun; Neuter
자동번역
Transliteration:
Principal Part:
δῆγμα
Structure:
δηγματ
(Stem)
Declension
Third declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- καὶ γὰρ εἰργομένη, φησίν, ὅμωσ οὐκ ἀφίσταται, ἀλλ’ ἐφίεται τοῦ δήγματοσ. (Lucian, Muscae Encomium, (no name) 5:5)
- ἀλλ’ οὐκ ἔνεστι συκοφάντου δήγματοσ. (Aristophanes, Plutus, Episode 1:27)
- καὶ σὺ τοίνυν ἐοίκασ αὐτὸσ ἐν Εὐκράτουσ δηχθεὶσ ὑπὸ πολλῶν ψευσμάτων μεταδεδωκέναι κἀμοὶ τοῦ δήγματοσ· (Lucian, Philopsuedes sive incredulus, (no name) 32:3)
- ἄκουε δ’ οὖν καὶ ἄλλον ἰσότιμον, Βελίτταν, Ἀμιζώκου τούτου ἀνεψιόν, ὃσ ἐπεὶ κατασπασθέντα ἐκ τοῦ ἵππου ὑπὸ λέοντοσ εἶδε Βάσθην τὸν φίλον ἅμα δὲ ἔτυχον θηρῶντεσ καὶ ἤδη ὁ λέων περιπλακεὶσ αὐτῷ ἐνεπεφύκει τῷ λαιμῷ καὶ τοῖσ ὄνυξιν ἐσπάρασσε, καταπηδήσασ καὶ αὐτὸσ ἐπιπίπτει κατόπιν τῷ θηρίῳ καὶ περιέσπα, πρὸσ ἑαυτὸν παροξύνων καὶ μετάγων καὶ διὰ τῶν ὀδόντων μεταξὺ διείρων τοὺσ δακτύλουσ καὶ τὸν Βάσθην, ὡσ οἱο͂́ν τε ἦν, ὑπεξελεῖν πειρώμενοσ τοῦ δήγματοσ, ἄχρι δὴ ὁ λέων ἀφεὶσ ἐκεῖνον ἡμιθνῆτα ἤδη ἐπὶ τὸν Βελίτταν ἀπεστράφη καὶ συμπλακεὶσ ἀπέκτεινε κἀκεῖνον ὁ δὲ ἀποθνήσκων τὸ γοῦν τοσοῦτον ἔφθη πατάξασ τῷ ἀκινάκῃ τὸν λέοντα εἰσ τὸ στέρνον ὥστε ἅμα πάντεσ ἀπέθανον, καὶ ἡμεῖσ ἐθάψαμεν αὐτοὺσ δύο τάφουσ ἀναχώσαντεσ πλησίον, ἕνα μὲν τῶν φίλων, ἕνα δὲ καταντικρὺ τοῦ λέοντοσ. (Lucian, Toxaris vel amicitia, (no name) 42:1)
- "ἡ δ’ ἀνθρώπου φύσισ εἰσ ἔθη καὶ δόγματα καὶ νόμουσ ἑαυτὴν ἐμβαλοῦσα, κρύπτει τὰ φαῦλα καὶ τὰ καλὰ μιμεῖται πολλάκισ, ὥστ’ ἢ παντάπασιν ἐξαλεῖψαι καὶ διαφυγεῖν ἐγγενῆ κηλῖδα τῆσ κακίασ, ἢ διαλαθεῖν πολὺν χρόνον, οἱο͂ν ἔλυτρόν τι ἑαυτῇ τὴν πανουργίαν περιβαλοῦσα, διαλαθεῖν δ’ ἡμᾶσ τοὺσ ὥσπερ ὑπὸ πληγῆσ ἢ δήγματοσ ἑκάστου τῶν ἀδικημάτων μόλισ αἰσθανομένουσ τῆσ κακίασ, μᾶλλον δ’ ὅλωσ τότε γίγνεσθαι νομίζοντασ ἀδίκουσ ὅτ’ ἀδικοῦσιν, ἀκολάστουσ ὅθ’ ὑβρίζουσιν καὶ ἀνάνδρουσ ὅτε φεύγουσιν ὥσπερ εἴ τισ οἰοίτο τοῖσ σκορπίοισ ἐμφύεσθαι τὸ κέντρον ὅτε τύπτουσι, καὶ ταῖσ ἐχίδναισ τὸν ἰὸν ὅτε δάκνουσιν· (Plutarch, De sera numinis vindicta, section 204)