δέω
ε-contract Verb;
Transliteration:
Principal Part:
δέω
Structure:
δέϝ
(Stem)
+
ω
(Ending)
Etym.: The aeolic form
deu/w (v.
deu/w2) shows that the root of this word was
DEV.
Sense
- to lack, miss, stand in need of, I want, am, from, I am, from, lacking, save
- to be in want or need, to stand in need of, I have, need
- to ask for, from, having begged a favour, to beg, to do
Conjugation
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- κ Καὶ Ἐσθὴρ ἡ βασίλισσα κατέφυγεν ἐπὶ τὸν Κύριον ἐν ἀγῶνι θανάτου κατειλημμένη, καὶ ἀφελομένη τὰ ἱμάτια τῆσ δόξησ αὐτῆσ ἐνεδύσατο ἱμάτια στενοχωρίασ καὶ πένθουσ, καὶ ἀντὶ τῶν ὑπερηφάνων ἡδυσμάτων, σποδοῦ καὶ κοπριῶν ἐνέπλησε τὴν κεφαλὴν αὐτῆσ καὶ τὸ σῶμα αὐτῆσ ἐταπείνωσε σφόδρα καὶ πάντα τόπον κόσμου ἀγαλλιάματοσ αὐτῆσ ἔπλησε στρεπτῶν τριχῶν αὐτῆσ καὶ ἐδεῖτο Κυρίου Θεοῦ Ἰσραήλ, καὶ εἶπε. (Septuagint, Liber Esther 4:26)
- τοῖσ ᾄσμασιν καὶ καταπλεύσαντασ ἐπὶ πολὺ κατεῖχον, καὶ ὅλωσ τὸ ἔργον αὐτῶν ἐδεῖτό τινοσ διατριβῆσ, καὶ πού τισ αὐτὰσ καὶ παρέπλευσε καὶ τοῦ μέλουσ παρήκουσε· (Lucian, De Domo, (no name) 19:3)
- τοιούτῳ δὴ βίῳ χρώμενοσ εἰσ ἑαυτὸν μὲν οὐδενὸσ ἐδεῖτο, φίλοισ δὲ συνέπραττε τὰ εἰκότα, καὶ τοὺσ μὲν εὐτυχεῖν δοκοῦντασ αὐτῶν ὑπεμίμνησκεν ὡσ ἐπ’ ὀλιγοχρονίοισ τοῖσ δοκοῦσιν ἀγαθοῖσ ἐπαιρομένουσ, τοὺσ δὲ ἢ πενίαν ὀδυρομένουσ ἢ φυγὴν δυσχεραίνοντασ ἢ γῆρασ ἢ νόσον αἰτιωμένουσ σὺν γέλωτι παρεμυθεῖτο, οὐχ ὁρῶντασ ὅτι μετὰ μικρὸν αὐτοῖσ παύσεται μὲν τὰ ἀνιῶντα, λήθη δέ τισ ἀγαθῶν καὶ κακῶν καὶ ἐλευθερία μακρὰ πάντασ ἐν ὀλίγῳ καταλήψεται. (Lucian, (no name) 8:1)
- ἐνταῦθα, ὦ φίλε Κέλσε, εἰ δεῖ τἀληθῆ λέγειν, συγγνώμην χρὴ ἀπονέμειν τοῖσ Παφλαγόσι καὶ Ποντικοῖσ ἐκείνοισ, παχέσι καὶ ἀπαιδεύτοισ ἀνθρώποισ, εἰ ἐξηπατήθησαν ἁπτόμενοι τοῦ δράκοντοσ ‐ καὶ γὰρ τοῦτο παρεῖχεν τοῖσ βουλομένοισ ὁ Ἀλέξανδροσ ‐ ὁρῶντέσ τε ἐν ἀμυδρῷ τῷ φωτὶ τὴν κεφαλὴν δῆθεν αὐτοῦ ἀνοίγουσὰν τε καὶ συγκλείουσαν τὸ στόμα, ὥστε πάνυ τὸ μηχάνημα ἐδεῖτο Δημοκρίτου τινὸσ ἢ καὶ αὐτοῦ Ἐπικούρου ἢ Μητροδώρου ἤ τινοσ ἄλλου ἀδαμαντίνην πρὸσ τὰ τοιαῦτα τὴν γνώμην ἔχοντοσ, ὡσ ἀπιστῆσαι καὶ ὅπερ ἦν εἰκάσαι, καὶ εἰ μὴ εὑρεῖν τὸν τρόπον ἐδύνατο, ἐκεῖνο γοῦν προπεπεισμένου, ὅτι λέληθεν αὐτὸν ὁ τρόποσ τῆσ μαγγανείασ, τὸ δ’ οὖν πᾶν ψεῦδόσ ἐστι καὶ γενέσθαι ἀδύνατον. (Lucian, Alexander, (no name) 17:1)
- Χαρίδημοσ Ὠρείτησ ἔχων τῆσ Αἰολίδοσ τινὰ χωρία, ἐπιστρατεύοντοσ ἐπ’ αὐτὸν Ἀρταβάζου χρημάτων ἐδεῖτο εἰσ τοὺσ στρατιώτασ. (Aristotle, Economics, Book 2 107:1)
Synonyms
-
to lack
- καταδέω (to want, lack, need)
- ἐπιδεύομαι (to be in want of, to lack, to need the help of)
- ἐνδέω (to be wanting or lacking, there is need or want)
-
to be in want or need
- δεύω (to feel the want or loss of, be without, to stand in need of)
- καταδέω (to want, lack, need)
- δεύω (to be wanting, deficient in, in need)
- πένομαι (to be poor in, have need of)
- προσδέω (to be in want of, stand in need of, require besides)
-
to ask for
- παραιτέομαι (to beg from, ask as a favour of)
- αἰτίζω (to ask, beg)
- αἰτέω (to ask, beg)
- παρίημι (to beg to be let off, I ask, quarter)
- προσδέω (to beg or ask of, to intreat, to)
- μεταιτέω (to beg of, ask alms of)
- πτωχεύω (to beg or ask an alms of)
- ἐξαιτέω (to demand or ask for from, to ask, in marriage)
Derived
- ἀποδέω (to be in want of, lack, lacking)
- ἐνδέω (to be in want of, do we lack, to be wanting or lacking)
- ἐπιδέω (to want or lack of, lacking, to be in want of)
- καταδέω (to want, lack, need)