Ancient Greek-English Dictionary Language

δειράς

Third declension Noun; Feminine Transliteration:

Principal Part: δειράς δειράδος

Structure: δειραδ (Stem) + ς (Ending)

Etym.: deirh/

Sense

  1. The ridge of a column of hills

Declension

Third declension

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ὄρνισ, ἃ παρὰ πετρίνασ πόντου δειράδασ, ἀλκυών, ἔλεγον οἶτον ἀείδεισ, εὐξύνετον ξυνετοῖσ βοάν, ὅτι πόσιν κελαδεῖσ ἀεὶ μολπαῖσ, ἐγώ σοι παραβάλλομαι θρήνουσ, ἄπτεροσ ὁρ́νισ, ποθοῦσ’ Ἑλλάνων ἀγόρουσ, ποθοῦσ’ Ἄρτεμιν λοχίαν, ἃ παρὰ Κύνθιον ὄχθον οἰ‐ κεῖ φοίνικά θ’ ἁβροκόμαν δάφναν τ’ εὐερνέα καὶ γλαυκᾶσ θαλλὸν ἱερὸν ἐλαί‐ ασ, Λατοῦσ ὠδῖνα φίλαν, λίμναν θ’ εἱλίσσουσαν ὕδωρ κύκλιον, ἔνθα κύκνοσ μελῳ‐ δὸσ Μούσασ θεραπεύει. (Euripides, Iphigenia in Tauris, choral, strophe 11)
  • φέρε <δ’ αὐτά> νιν ἀπὸ δειράδοσ εἰναλίασ, λοχεῖα κλεινὰ λιποῦσα μά‐ τηρ, τὰν ἀστάκτων ὑδάτων βακχεύουσαν Διονύ‐ σῳ Παρνάσιον κορυφάν· (Euripides, Iphigenia in Tauris, choral, strophe 12)
  • ὅταν δ’ Ἀθήνασ τὰσ θεοδμήτουσ μόλῃσ, χῶρόσ τισ ἔστιν Ἀτθίδοσ πρὸσ ἐσχάτοισ ὁρ́οισι, γείτων δειράδοσ Καρυστίασ, ἱερόσ, Ἁλάσ νιν οὑμὸσ ὀνομάζει λεώσ· (Euripides, Iphigenia in Tauris, episode 10:2)
  • ἰὼ δειράδεσ Παρνασοῦ πέτρασ ἔχουσαι σκόπελον οὐράνιόν θ’ ἕδραν, ἵνα Βάκχιοσ ἀμφιπύρουσ ἀνέχων πεύκασ λαιψηρὰ πηδᾷ νυκτιπόλοισ ἅμα σὺν Βάκχαισ, μή ποτ’ εἰσ ἐμὰν πόλιν ἵκοιθ’ ὁ παῖσ, νέαν δ’ ἁμέραν ἀπολιπὼν θάνοι. (Euripides, Ion, choral, epode1)
  • ἔνθεν καρπαλίμωσ προσέβησ πρὸσ δειράδα θύων ἵκεο δ’ ἐσ Κρίσην ὑπὸ Παρνησὸν νιφόεντα, κνημὸν πρὸσ Ζέφυρον τετραμμένον, αὐτὰρ ὕπερθεν πέτρη ἐπικρέμαται, κοίλη δ’ ὑποδέδρομε βῆσσα, τρηχεῖ’· (Anonymous, Homeric Hymns, , <[Ei)\s A)po/llwna Pu/qion]> 12:3)
  • Ἀπόλλων δὲ στὰσ ἐπὶ τὰσ Μελαντίουσ δειράσ, τοξεύσασ τῷ βέλει εἰσ τὴν θάλασσαν κατήστραψεν. (Apollodorus, Library and Epitome, book 1, chapter 9 26:2)
  • θλῖβε δρακοντείουσ περιμήκεασ ὄβριμε δειρὰσ Ἥρακλεσ, δακέτων ἄγχε βαθεῖσ φάρυγασ. (Unknown, Greek Anthology, Volume V, book 16, chapter 901)
  • δρυψαμένω δ’ ὀνύχεσσι παρειὰσ ἀμφί τε δειρὰσ δεξιὼ ἠίξαν διά τ’ οἰκία καὶ πόλιν αὐτῶν. (Homer, Odyssey, Book 2 13:4)
  • τὸ δὲ ἄγαλμα τὸ νῦν χαλκοῦν ἐστιν ὀρθόν, Δειραδιώτησ Ἀπόλλων καλούμενοσ, ὅτι καὶ ὁ τόποσ οὗτοσ καλεῖται Δειράσ. (Pausanias, Description of Greece, , chapter 24 2:4)

Synonyms

  1. The ridge of a column of hills

Related

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION