뜻

1. 땅, 바닥, 흙, 토양, 지구

1. any level surface: the floor of a chamber, the ground, plains

예문

• καὶ ὅτι μὲν χαλκοῦς ἐστιν τὰ ἔξω, καὶ πρὸ ἡμῶν τοῦ, Ὁμήρου λέγοντος ἠκούσαμεν ὑπερβάντι δὲ καὶ ἀνακύψαντι μικρὸν εἰς τὸ ἄνω καὶ ἀτεχνῶς ἐπὶ τοῦ νώτου γενομένῳ φῶς τε λαμπρότερον φαίνεται καὶ ἥλιος καθαρώτερος καὶ ἄστρα διαυγέστερα καὶ τὸ πᾶν ἡμέρα καὶ χρυσοῦν τὸ δάπεδον. (Lucian, De sacrificiis, (no name) 8:2)

  (루키아노스, De sacrificiis, (no name) 8:2)

• καὶ τὸ πᾶν οὕτως ἀκριβῶς φράσσεται, ὥστε καὶ ἀκοντιστὰς ἄνωθεν καθάπερ ἐπὶ στέγης διαθέοντας δέχεσθαι, καὶ λίθου ἁμαξιαίους μὴ διαλύειν τὴν σύγκλεισιν, ἀλλὰ κατακυλιομένους τῇ ῥύμῃ ὑπερπίπτειν ἐς τὸ δάπεδον. (Arrian, chapter 11 8:1)

  (아리아노스, chapter 11 8:1)

• ἀμφοῖν δ ὑμῖν τούτοιν ἀφανισθέντοιν ἐθελήσει τίς χαλκεύειν ἢ ναυπηγεῖν ἢ ῥάπτειν ἢ τροχοποιεῖν, ἢ σκυτοτομεῖν ἢ πλινθουργεῖν ἢ πλύνειν ἢ σκυλοδεψεῖν, ἢ γῆς ἀρότροις ῥήξας δάπεδον καρπὸν Δηοῦς θερίσασθαι, ἢν ἐξῇ ζῆν ἀργοῖς ὑμῖν πάντων ἀμελοῦσιν· (Aristophanes, Plutus, Agon, epirrheme15)

  (아리스토파네스, Plutus, Agon, epirrheme15)

• ᾇ σαίρω δάπεδον θεοῦ παναμέριος ἅμ ἁλίου πτέρυγι θοᾷ λατρεύων τὸ κατ ἦμαρ. (Euripides, Ion, choral, strophe 12)

  (에우리피데스, Ion, choral, strophe 12)

• ἥξει δὴ Σιμόεντα καὶ δίνας ἀργυροειδεῖς ἄγυρις Ἑλλάνων στρατιᾶς ἀνά τε ναυσὶν καὶ σὺν ὅπλοις Ἴλιον ἐς τὸ Τροίας Φοιβήιον δάπεδον, τὰν Κασάνδραν ἵν ἀκούω ῥίπτειν ξανθοὺς πλοκάμους χλωροκόμῳ στεφάνῳ δάφνας κοσμηθεῖσαν, ὅταν θεοῦ μαντόσυνοι πνεύσως ἀνάγκαι. (Euripides, Iphigenia in Aulis, choral, strophe 11)

  (에우리피데스, Iphigenia in Aulis, choral, strophe 11)

유사 형태

• δάπεδον (29)
• δαπέδῳ (15)
• δαπέδοις (7)
• δαπέδου (4)
• δαπέδοισι (3)
• δαπέδοιο (2)
• δαπέδων (2)
• δάπεδά (1)
• δαπέδοισιν (1)
• δάπεδ (1)
• δάπεδόνδε (1)
• δάπεδα? (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.