Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

δαιδάλεος

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: δαιδάλεος δαιδάλεη δαιδάλεον

Structure: δαιδαλε (Stem) + ος (Ending)

Sense

  1. cunningly or curiously wrought
  2. cunning

Declension

First/Second declension
Masculine Feminine Neuter
SingularNominative δαιδάλεος δαιδάλέᾱ δαιδάλεον
Genitive δαιδαλέου δαιδάλέᾱς δαιδαλέου
Dative δαιδαλέῳ δαιδάλέᾱͅ δαιδαλέῳ
Accusative δαιδάλεον δαιδάλέᾱν δαιδάλεον
Vocative δαιδάλεε δαιδάλέᾱ δαιδάλεον
DualN/A/V δαιδαλέω δαιδάλέᾱ δαιδαλέω
G/D δαιδαλέοιν δαιδάλέαιν δαιδαλέοιν
PluralNominative δαιδάλεοι δαιδά́λεαι δαιδάλεα
Genitive δαιδαλέων δαιδάλεῶν δαιδαλέων
Dative δαιδαλέοις δαιδάλέαις δαιδαλέοις
Accusative δαιδαλέους δαιδάλέᾱς δαιδάλεα
Vocative δαιδάλεοι δαιδά́λεαι δαιδάλεα
Positive Comparative Superlative
Adjective δαιδάλεος δαιδαλέου δαιδαλεότερος δαιδαλεοτέρου δαιδαλεότατος δαιδαλεοτάτου
Adverb δαιδαλέως δαιδαλεότερον δαιδαλεότατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ὅπλα δ’ ἀπ’ Ἄργεοσ, ἁρ́μα Θηβαῖον, ἀλλ’ ἀπὸ τῆσ ἀγλαοκάρπου Σικελίασ ὄχημα δαιδάλεον ματεύειν. (Athenaeus, The Deipnosophists, book 1, chapter 503)
  • δαιδάλεον δ’ ὡρ́μασε μετὰ ξίφοσ, ὅ οἱ ὕπερθεν κλιντῆροσ κεδρίνου περὶ πασσάλῳ αἰὲν ἀώρτο. (Theocritus, Idylls, 24)
  • Θεσπιαὶ εὐρύχοροι πέμψαν ποτὲ τούσδε σὺν ὅπλοισ τιμωροὺσ προγόνων βάρβαρον εἰσ Ἀσίην, οἳ μετ’ Ἀλεξάνδρου Περσῶν ἄστη καθελόντεσ στῆσαν Ἐριβρεμέτῃ δαιδάλεον τρίποδα. (Unknown, Greek Anthology, book 6, chapter 3441)
  • οἱ δ’ ὅτε δή ῥ’ ἔντοσθεν ἔσαν δόμου ὑψηλοῖο, ἔγχοσ μέν ῥ’ ἔστησε φέρων πρὸσ κίονα μακρὴν δουροδόκησ ἔντοσθεν ἐυξόου, ἔνθα περ ἄλλα ἔγχε’ Ὀδυσσῆοσ ταλασίφρονοσ ἵστατο πολλά, αὐτὴν δ’ ἐσ θρόνον εἷσεν ἄγων, ὑπὸ λῖτα πετάσσασ, καλὸν δαιδάλεον· (Homer, Odyssey, Book 1 14:2)
  • ἀλλ’ ἐφομαρτεῖτον καὶ σπεύδετον ὄφρα λάβωμεν ἀσπίδα Νεστορέην, τῆσ νῦν κλέοσ οὐρανὸν ἵκει πᾶσαν χρυσείην ἔμεναι, κανόνασ τε καὶ αὐτήν, αὐτὰρ ἀπ’ ὤμοιιν Διομήδεοσ ἱπποδάμοιο δαιδάλεον θώρηκα, τὸν Ἥφαιστοσ κάμε τεύχων. (Homer, Iliad, Book 8 21:3)

Synonyms

  1. cunningly or curiously wrought

  2. cunning

Related

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION