- τοιαῦτα πολὺ μαντικώτεροι ὑμῶν οἱ γεωργοί, καὶ ἄριστα μαντεύσαιντ᾿ ἂν ἡμῖν περὶ αὐτῶν, ὅτι ὕσαντος μὲν τοῦ θεοῦ εὐθαλῆ ἔσται τὰ δράγματα, ἢν δὲ αὐχμὸς ἐπιλάβῃ καὶ διψήσωσιν αἱ ἄρουραι, οὐδεμία μηχανὴ μὴ οὐχὶ λιμὸν ἐπακολουθῆσαι τῷ δίψει αὐτῶν, καὶ ὅτι οὐ μεσοῦντος θέρους χρὴ ἀροῦν, ἢ οὐκ ἄν τι ὄφελος γένοιτο εἰκῆ ἐκχυθέντων τῶν σπερμάτων, οὐδὲ ἀμᾶν ἔτι χλωρὸν τὸν στάχυν, ἢ κενὸν εὑρεθήσεσθαι τὸν καρπόν. (Lucian, 12:1)
(루키아노스, 12:1)
- αὐχμὸς γὰρ ὢν τῶν σκευαρίων μ ἀπώλεσεν. (Aristophanes, Plutus, Episode33)
(아리스토파네스, Plutus, Episode33)
- μετ οὐ πολὺ δ αὐχμὸς καὶ λοιμὸς κατελάμβανε τὴν πόλιν καὶ τῶν Κορινθίων περὶ ἀπαλλαγῆς χρωμένων, ὁ θεὸς ἀνεῖλε μῆνιν εἶναι Ποσειδῶνος οὐκ ἀνήσοντος, ἑώς ἂν τὸν Ἀκταίωνος θάνατον μετέλθοιεν. (Plutarch, Amatoriae narrationes, chapter 2 12:2)
(플루타르코스, Amatoriae narrationes, chapter 2 12:2)
- ἐὰν δ αὐχμὸς ἐγγένηται καὶ τραχύτης ἐκ φαύλης διαίτης, καὶ μηδὲν εὐμενὲς μηδὲ χρηστὸν ἀναπέμπῃ τὸ σῶμα τῇ ψυχῇ πλὴν ὀδύνας καὶ λύπας, ὥσπερ τινὰς πικρὰς καὶ δυσχερεῖς ἀναθυμιάσεις, οὐδὲ βουλομένοις ἔτι ῥᾳδίως ἀναλαβεῖν ἔστι. (Plutarch, Consolatio ad uxorem, section 6 9:1)
(플루타르코스, Consolatio ad uxorem, section 6 9:1)
- "ὁ δὲ αὐχμὸς πολιωτέρους ποιεῖ, εἴτε γὰρ αὐάνσις τριχὸς ἡ πολιὰ εἴτ ἔνδεια θερμοῦ, ἡ ξηρότης μαραίνει, διὸ καὶ τὰ πιλία θᾶττον ποιεῖ πολιούς ἐκπίνεται γὰρ ἡ οἰκεία τῆς τριχὸς ὑγρότης. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 15, book 15, chapter 45 2:5)
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 15, book 15, chapter 45 2:5)
