- εἴσῃ γὰρ ὅσα ἐν τῷ ποιήματι τούτῳ μαντικῶσ ἅμα καὶ προφητικῶσ προτεθέσπισταί μοι τὰσ ἀποβάσεισ προδηλοῦντα τῶν τε ὀρθῶσ καὶ κατὰ καιρὸν πραττομένων καὶ τῶν παραλελειμμένων τὰσ ζημίασ. (Lucian, 10:2)
(루키아노스, 10:2)
- οὗτοσ ᾤκει μὲν τὸ πρόσθεν ἀνὰ τὸ Παρθένιον, ὑπὸ δὲ τὸν Δάτιδοσ ἐπίπλουν καὶ τὴν Μαραθῶνάδε τῶν βαρβάρων ἀπόβασιν ἧκεν ἄκλητοσ τοῖσ Ἀθηναίοισ σύμμαχοσ, καὶ τὸ ἀπ’ ἐκείνου τὴν ὑπὸ τῇ ἀκροπόλει σπήλυγγα ταύτην ἀπολαβόμενοσ οἰκεῖ μικρὸν ὑπὲρ τοῦ Πελασγικοῦ εἰσ τὸ μετοίκιον συντελῶν. (Lucian, Bis accusatus sive tribunalia, (no name) 9:7)
(루키아노스, Bis accusatus sive tribunalia, (no name) 9:7)
- οὐδὲν γάρ ἐστιν ὅ τι μὴ αἱ Μοῖραι διατάττουσιν, ἀλλὰ πάντα ὁπόσα γίνεται, ὑπὸ τῷ τούτων ἀτράκτῳ στρεφόμενα εὐθὺσ ἐξ ἀρχῆσ ἕκαστον ἐπικεκλωσμένην ἔχει τὴν ἀπόβασιν, καὶ οὐ θέμισ ἄλλωσ γενέσθαι. (Lucian, Juppiter confuatus, (no name) 1:12)
(루키아노스, Juppiter confuatus, (no name) 1:12)
- ἂν δὲ καὶ τύχῃ τινὸσ ὧν ποθεῖ, περιενεχθεὶσ καὶ σκοτοδινιάσασ πρὸσ τὸν τῆσ τύχησ πεταυρισμὸν ἀπόβασιν ζητεῖ καὶ μακαρίζει τοὺσ ἀδόξωσ καὶ ἀσφαλῶσ ζῶντασ· (Plutarch, An vitiositas ad infelicitatem sufficia, section 1 2:3)
(플루타르코스, An vitiositas ad infelicitatem sufficia, section 1 2:3)
- ποθεῖ, περιενεχθεὶσ καὶ σκοτοδινιάσασ πρὸσ τὸν τῆσ τύχησ πεταυρισμὸν ἀπόβασιν ζητεῖ καὶ μακαρίζει τοὺσ ἀδόξουσ καὶ ἀσφαλῶσ ζῶντασ οἱ δ’ ἐκεῖνον πάλιν ἄνω βλέποντεσ ὑπὲρ αὑτοὺσ φερόμενον. (Plutarch, An vitiositas ad infelicitatem sufficia, section 1 6:1)
(플루타르코스, An vitiositas ad infelicitatem sufficia, section 1 6:1)
- καὶ γὰρ ὅτι τῆσ Ἴδησ ἐστὶ τὸ Λεκτὸν καὶ διότι πρώτη ἀπόβασισ ἐκ θαλάττησ αὕτη τοῖσ ἐπὶ τὴν Ἴδην ἀνιοῦσιν, εἴρηκεν ὀρθῶσ, καὶ τὸ πολυπίδακον· (Strabo, Geography, Book 13, chapter 1 7:7)
(스트라본, 지리학, Book 13, chapter 1 7:7)
- ψαλίδεσ δὲ ἐμπεποίηνται συνεχεῖσ καταγωγαὶ τοῖσ ναυτίλοισ, τὸ δὲ πρὸ αὐτῶν ἀπόβασισ πλατεῖα κύκλῳ περιεστεφάνωκεν τὸν πάντα λιμένα, περίπατοσ τοῖσ ἐθέλουσιν ἥδιστοσ. (Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 15 401:1)
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 15 401:1)