Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀντακούω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: ἀντακούω

Structure: ἀντ (Prefix) + ἀκού (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to hear in turn, to hear in return

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀντακούω ἀντακούεις ἀντακούει
Dual ἀντακούετον ἀντακούετον
Plural ἀντακούομεν ἀντακούετε ἀντακούουσιν*
SubjunctiveSingular ἀντακούω ἀντακούῃς ἀντακούῃ
Dual ἀντακούητον ἀντακούητον
Plural ἀντακούωμεν ἀντακούητε ἀντακούωσιν*
OptativeSingular ἀντακούοιμι ἀντακούοις ἀντακούοι
Dual ἀντακούοιτον ἀντακουοίτην
Plural ἀντακούοιμεν ἀντακούοιτε ἀντακούοιεν
ImperativeSingular ἀντάκουε ἀντακουέτω
Dual ἀντακούετον ἀντακουέτων
Plural ἀντακούετε ἀντακουόντων, ἀντακουέτωσαν
Infinitive ἀντακούειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀντακουων ἀντακουοντος ἀντακουουσα ἀντακουουσης ἀντακουον ἀντακουοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀντακούομαι ἀντακούει, ἀντακούῃ ἀντακούεται
Dual ἀντακούεσθον ἀντακούεσθον
Plural ἀντακουόμεθα ἀντακούεσθε ἀντακούονται
SubjunctiveSingular ἀντακούωμαι ἀντακούῃ ἀντακούηται
Dual ἀντακούησθον ἀντακούησθον
Plural ἀντακουώμεθα ἀντακούησθε ἀντακούωνται
OptativeSingular ἀντακουοίμην ἀντακούοιο ἀντακούοιτο
Dual ἀντακούοισθον ἀντακουοίσθην
Plural ἀντακουοίμεθα ἀντακούοισθε ἀντακούοιντο
ImperativeSingular ἀντακούου ἀντακουέσθω
Dual ἀντακούεσθον ἀντακουέσθων
Plural ἀντακούεσθε ἀντακουέσθων, ἀντακουέσθωσαν
Infinitive ἀντακούεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀντακουομενος ἀντακουομενου ἀντακουομενη ἀντακουομενης ἀντακουομενον ἀντακουομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀντακούσω ἀντακούσεις ἀντακούσει
Dual ἀντακούσετον ἀντακούσετον
Plural ἀντακούσομεν ἀντακούσετε ἀντακούσουσιν*
OptativeSingular ἀντακούσοιμι ἀντακούσοις ἀντακούσοι
Dual ἀντακούσοιτον ἀντακουσοίτην
Plural ἀντακούσοιμεν ἀντακούσοιτε ἀντακούσοιεν
Infinitive ἀντακούσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀντακουσων ἀντακουσοντος ἀντακουσουσα ἀντακουσουσης ἀντακουσον ἀντακουσοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀντακούσομαι ἀντακούσει, ἀντακούσῃ ἀντακούσεται
Dual ἀντακούσεσθον ἀντακούσεσθον
Plural ἀντακουσόμεθα ἀντακούσεσθε ἀντακούσονται
OptativeSingular ἀντακουσοίμην ἀντακούσοιο ἀντακούσοιτο
Dual ἀντακούσοισθον ἀντακουσοίσθην
Plural ἀντακουσοίμεθα ἀντακούσοισθε ἀντακούσοιντο
Infinitive ἀντακούσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀντακουσομενος ἀντακουσομενου ἀντακουσομενη ἀντακουσομενης ἀντακουσομενον ἀντακουσομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • οὐκ ἔστιν, ἀλλ’ ἀγαθῇ τύχῃ χρὴ λέγειν μὲν ὑμᾶσ, ἐμὲ δὲ ἀντὶ τῶν χθὲσ λόγων νῦν ἡσυχίαν ἄγοντα ἀντακούειν. (Plato, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, 61:3)

Synonyms

  1. to hear in turn

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION