Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

ἄγλωσσος

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἄγλωσσος ἄγλωσση ἄγλωσσον

Structure: ἀγλωσς (Stem) + ος (Ending)

Etym.: glw=ssa

Sense

  1. without tongue
  2. tongueless, ineloquent

Declension

First/Second declension
Masculine Feminine Neuter
SingularNominative ά̓γλωσσος ἄγλώσση ά̓γλωσσον
Genitive ἀγλώσσου ἄγλώσσης ἀγλώσσου
Dative ἀγλώσσῳ ἄγλώσσῃ ἀγλώσσῳ
Accusative ά̓γλωσσον ἄγλώσσην ά̓γλωσσον
Vocative ά̓γλωσσε ἄγλώσση ά̓γλωσσον
DualN/A/V ἀγλώσσω ἄγλώσσᾱ ἀγλώσσω
G/D ἀγλώσσοιν ἄγλώσσαιν ἀγλώσσοιν
PluralNominative ά̓γλωσσοι ά̓́γλωσσαι ά̓γλωσσα
Genitive ἀγλώσσων ἄγλωσσῶν ἀγλώσσων
Dative ἀγλώσσοις ἄγλώσσαις ἀγλώσσοις
Accusative ἀγλώσσους ἄγλώσσᾱς ά̓γλωσσα
Vocative ά̓γλωσσοι ά̓́γλωσσαι ά̓γλωσσα
Positive Comparative Superlative
Adjective ά̓γλωσσος ἀγλώσσου ἀγλωσσότερος ἀγλωσσοτέρου ἀγλωσσότατος ἀγλωσσοτάτου
Adverb ἀγλώσσως ἀγλωσσότερον ἀγλωσσότατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • βρέγμα πάλαι λαχναῖον, ἐρημαῖόν τε κέλυφοσ ὄμματοσ, ἀγλώσσου θ’ ἁρμονίη στόματοσ, ψυχῆσ ἀσθενὲσ ἑρ́κοσ. (Unknown, Greek Anthology, Volume III, book 9, chapter 4391)
  • τάνδε κατ’ εὔδενδρον στείβων δρίοσ εἴρυσα χειρὶ πτώσσουσαν βρομίησ οἰνάδοσ ἐν πετάλοισ, ὄφρα μοι εὐερκεῖ καναχὰν δόμῳ ἔνδοθι θείη, τερπνὰ δι’ ἀγλώσσου φθεγγομένα στόματοσ. (Unknown, Greek Anthology, Volume II, book 7, chapter 1931)

Synonyms

  1. without tongue

Related

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION