Ancient Greek-English Dictionary Language

ἄγλωσσος

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἄγλωσσος ἄγλωσση ἄγλωσσον

Structure: ἀγλωσς (Stem) + ος (Ending)

Etym.: glw=ssa

Sense

  1. without tongue
  2. tongueless, ineloquent

Examples

  • Ἀθηναῖοι δὲ χαλκῆν ποιησάμενοι λέαιναν ἄγλωσσον ἐν πύλαισ τῆσ ἀκροπόλεωσ ἀνέθηκαν, τῷ μὲν θυμοειδεῖ τοῦ ζῴου τὸ ἀήττητον αὐτῆσ τῷ δ’ ἀγλώσσῳ τὸ σιωπηρὸν καὶ μυστηριῶδεσ ἐμφαίνοντεσ. (Plutarch, De garrulitate, section 8 1:4)
  • Ἀθηναῖοι δὲ χαλκῆν ποιησάμενοι, λέαιναν ἄγλωσσον ἐν πύλαισ τῆσ ἀκροπόλεωσ ἀνέθηκαν, τῷ μὲν θυμοειδεῖ τοῦ ζῴου τὸ ἀήττητον αὐτῆσ τῷ δ’ ἀγλώσσῳ τὸ σιωπηρὸν καὶ μυστηριῶδεσ ἐμφαίνοντεσ οὐδεὶσ γὰρ οὕτω λόγοσ ὠφέλησε ῥηθεὶσ ὡσ πολλοὶ σιωπηθέντεσ· (Plutarch, De garrulitate, section 8 4:1)
  • ἦ τιν’ ἄγλωσσον μέν, ἦτορ δ’ ἄλκιμον, λάθα κατέχει ἐν λυγρῷ νείκει· (Pindar, Odes, nemean odes, nemean 8 9:2)

Synonyms

  1. without tongue

Related

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION