Ancient Greek-English Dictionary Language

ἄφθαρτος

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἄφθαρτος ἄφθαρτη ἄφθαρτον

Structure: ἀ (Prefix) + φθαρτ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: fqei/rw

Sense

  1. uncorrupted, incorruptible

Examples

  • οἱ γοῦν ἄθεοι προσαγορευθέντεσ οὗτοι, Θεόδωροι καὶ Διαγόραι καὶ Ἵππωνεσ, οὐκ ἐτόλμησαν εἰπεῖν τὸ θεῖον ὅτι φθαρτόν ἐστιν, ἀλλ’ οὐκ ἐπίστευσαν ὡσ ἔστι τι ἄφθαρτον τοῦ μὲν ἀφθάρτου τὴν ὕπαρξιν μὴ ἀπολείποντεσ τοῦ δὲ θεοῦ τὴν πρόληψιν φυλάττοντεσ. (Plutarch, De communibus notitiis adversus Stoicos, section 31 8:2)
  • ὁ δ’ αὐτὸσ λόγοσ καὶ περὶ τοῦ ἀφθάρτου· (Aristotle, Metaphysics, Book 10 142:5)
  • ᾧ δὲ μόνῳ τῆσ εὐδαιμονίασ ἀπολειπόμεθα τῆσ θείασ καὶ τῆσ ἀφθάρτου διαμονῆσ ἐκείνων, τοῦτό ἐστιν, ὅτι μὴ πάντεσ ὁμονοίασ αἰσθανόμεθα, ἀλλ̓ εἰσὶν οἱ καὶ τὴν ἐναντίαν αὐτῇ φιλοῦντεσ, τὴν στάσιν, ἧσ μέρη καὶ ὑπουργήματα πόλεμοι καὶ μάχαι, καὶ ταῦτα ἐν τοῖσ δήμοισ ἀναστρέφεται καὶ τοῖσ ἔθνεσιν, ὥσπερ ἐν τοῖσ σώμασιν αἱ νόσοι. (Dio, Chrysostom, Orationes, 22:1)
  • ἀναγεγεννημένοι οὐκ ἐκ σπορᾶσ φθαρτῆσ ἀλλὰ ἀφθάρτου, διὰ λόγου ζῶντοσ θεοῦ καὶ μένοντοσ· (PETROU A, chapter 1 26:1)
  • καὶ ἤλλαξαν τὴν δόξαν τοῦ ἀφθάρτου θεοῦ ἐν ὁμοιώματι εἰκόνοσ φθαρτοῦ ἀνθρώπου καὶ πετεινῶν καὶ τετραπόδων καὶ ἑρπετῶν. (PROS RWMAIOUS, chapter 1 26:1)

Synonyms

  1. uncorrupted

Related

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION