χάρων
Third declension Noun; Masc/Fem
Transliteration:
Principal Part:
χάρων
χάρωνος
Structure:
χαρων
(Stem)
Etym.: poetic for xaropo/s: hence as prop. n.
Sense
- Charon, from his bright fierce eyes
Declension
Third declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- μᾶλλον δὲ Χάρωνα ἢ Ιἀπετὸν τινα τῶν ὑποταρταρίων καὶ πάντα μᾶλλον ἢ Ἡρακλέα εἶναι ἂν εἰκάσειασ. (Lucian, Hercules, 1:2)
- τοῦ Ἀρχίου δύο κόπτειν τὴν αὔλειον ἀπεσταλμένουσ σπουδῇ πρὸσ Χάρωνα, καὶ κελεύειν ἀνοίγειν καὶ ἀγανακτεῖν, βράδιον ὑπακουόντων. (Plutarch, De genio Socratis, section 27 1:1)
- ἐπεὶ δὲ ὁ πεμφθεὶσ παρ’ αὐτῶν ἄγγελοσ ἧκε πρὸσ τὸν Χάρωνα καὶ καθ’ ὁδὸν ὄντασ ἔφραζεν, αὐτὸσ μὲν ὁ Χάρων οὐδὲ ὑπὸ τοῦ δεινοῦ πλησιάζοντοσ ἔτρεψέ τι τῆσ γνώμησ, ἀλλ’ ἀνὴρ ἀγαθὸσ ἦν καὶ παρεῖχε τὴν οἰκίαν, Ἱπποσθενείδασ δέ τισ, οὐ πονηρὸσ μὲν, ἀλλὰ καὶ φιλόπατρισ καὶ τοῖσ φυγάσιν εὔνουσ ἄνθρωποσ, ἐνδεὴσ δὲ τόλμησ τοσαύτησ ὅσησ ὅ τε καιρὸσ ὀξὺσ ὢν αἵ τε ὑποκείμεναι πράξεισ ἀπῄτουν, ὥσπερ ἰλιγγιάσασ πρὸσ τὸ μέγεθοσ τοῦ ἀγῶνοσ ἐν χερσὶ γενομένου, καὶ μόλισ ποτὲ τῷ λογισμῷ συμφρονήσασ ὅτι τρόπον τινὰ τὴν τῶν Λακεδαιμονίων σαλεύουσιν ἀρχὴν καὶ τῆσ ἐκεῖθεν δυνάμεωσ ὑποβάλλονται κατάλυσιν, πιστεύσαντεσ ἀπόροισ καὶ φυγαδικαῖσ ἐλπίσιν, ἀπελθὼν οἴκαδε σιωπῇ πέμπει τινὰ τῶν φίλων πρὸσ Μέλωνα καὶ Πελοπίδαν, ἀναβαλέσθαι κελεύων ἐν τῷ παρόντι καὶ περιμένειν βελτίονα καιρόν αὖθισ ἀπαλλαγέντασ εἷσ Ἀθήνασ. (Plutarch, Pelopidas, chapter 8 3:1)
- οὔπω δὲ πάνυ πόρρω μέθησ οὖσιν αὐτοῖσ προσέπεσέ τισ οὐ ψευδὴσ μέν, ἀβέβαιοσ δὲ καὶ πολλὴν ἀσάφειαν ἔχουσα περὶ τῶν φυγάδων μήνυσισ ὡσ ἐν τῇ πόλει κρυπτομένων, τοῦ δὲ Φιλλίδου παραφέροντοσ τὸν λόγον, ὅμωσ Ἀρχίασ ἔπεμψέ τινα τῶν ὑπηρετῶν πρὸσ τὸν Χάρωνα, προστάσσων εὐθὺσ ἥκειν αὐτόν, ἦν δὲ ἑσπέρα, καὶ συνέταττον ἔνδον αὑτοὺσ οἱ περὶ τὸν Πελοπίδαν, ἤδη τεθωρακισμένοι καὶ τὰσ μαχαίρασ ἀνειληφότεσ. (Plutarch, Pelopidas, chapter 9 3:1)
- ἐξαίφνησ δὲ κοπτομένησ τῆσ θύρασ προσδραμών τισ, καὶ πυθόμενοσ τοῦ ὑπηρέτου Χάρωνα μετιέναι παρὰ τῶν πολεμάρχων φάσκοντοσ, ἀπήγγειλεν εἴσω τεθορυβημένοσ, καὶ πᾶσιν εὐθὺσ παρέστη τήν τε πρᾶξιν ἐκμεμηνῦσθαι καὶ σφᾶσ ἅπαντασ ἀπολωλέναι, μηδὲ δράσαντάσ τι τῆσ ἀρετῆσ ἄξιον, οὐ μὴν ἀλλ’ ἔδοξεν ὑπακοῦσαι τὸν Χάρωνα καὶ παρασχεῖν ἑαυτὸν δεῖν ἀνυπόπτωσ τοῖσ ἄρχουσιν, ἄλλωσ μέν ἀνδρώδη καὶ βαρὺν ὄντα τῷ θαρρεῖν παρὰ τὰ δεινά, τότε δὲ δι’ ἐκείνουσ ἐκπεπληγμένον καὶ περιπαθοῦντα, μή τισ ὑποψία προδοσίασ ἐπ’ αὐτὸν ἔλθῃ τοσούτων ἅμα καὶ τοιούτων πολιτῶν ἀπολομένων. (Plutarch, Pelopidas, chapter 9 4:1)