Σύρα
First declension Noun; Feminine
Transliteration:
Principal Part:
Σύρα
Structure:
Συρ
(Stem)
+
ᾱ
(Ending)
Etym.: fem. of Su/ras
Declension
First declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- ἐγένοντο δὲ υἱοὶ Ἰωσὴφ ἐν γῇ Αἰγύπτου, οὓσ ἔτεκεν αὐτῷ Ἀσεννὲθ θυγάτηρ Πετεφρῆ ἱερέωσ Ἡλιουπόλεωσ, τὸν Μανασσῆ καὶ τὸν Ἐφραί̈μ. ἐγένοντο δὲ υἱοὶ Μανασσῆ, οὓσ ἔτεκεν αὐτῷ ἡ παλλακὴ ἡ Σύρα, τὸν Μαχίρ. Μαχὶρ δὲ ἐγέννησε τὸν Γαλαάδ. υἱοὶ δὲ Ἐφραί̈μ ἀδελφοῦ Μανασσῆ. Σουταλαὰμ καὶ Ταάμ. υἱοὶ δὲ Σουταλαάμ. Ἐδέμ. (Septuagint, Liber Genesis 46:20)
- υἱοὶ Μανασσῆ. Ἀσεριήλ, ὃν ἔτεκεν ἡ παλλακὴ αὐτοῦ ἡ Σύρα. ἔτεκε δὲ αὐτῷ καὶ Μαχὶρ πατέρα Γαλαάδ. (Septuagint, Liber I Paralipomenon 7:14)
- ἔστιν, ὦ φιλτάτη, ὅτι χρησίμη φαρμακίσ, Σύρα τὸ γένοσ, ὠμὴ ἔτι καὶ συμπεπηγυῖα, ἥ μοί ποτε Φανίαν χαλεπαίνοντα κἀκεῖνον εἰκῆ, ὥσπερ Χαρῖνοσ, διήλλαξε μετὰ μῆνασ ὅλουσ τέτταρασ, ὅτε ἐγὼ μὲν ἤδη ἀπεγνώκειν, ὁ δὲ ὑπὸ τῶν ἐπῳδῶν ἧκεν αὖθισ ἐπ̓ ἐμέ. (Lucian, Dialogi meretricii, 4:1)
- ἀλλ’ ἄφευε τῶν φασήλων ὦ γύναι τρεῖσ χοίνικασ, τῶν τε πυρῶν μεῖξον αὐτοῖσ, τῶν τε σύκων ἔξελε, τόν τε Μανῆν ἡ Σύρα βωστρησάτω κ’ τοῦ χωρίου. (Aristophanes, Peace, Parabasis, epirrheme3)
- ἡ δὲ Σύρα Σεμίραμισ οἰκότριβοσ μὲν ἦν βασιλικοῦ θεράπαινα παλλακευομένη· (Plutarch, Amatorius, section 9 4:3)