- ἡ Ῥέα δὲ - χρὴ γὰρ ἴσως καὶ ταῦτα εἰπεῖν - πῶς οὐκ ἀσχημονεῖ καὶ δεινὰ ποιεῖ, γραῦς μὲν ἤδη καὶ ἔξωρος οὖσα καὶ τοσούτων μήτηρ θεῶν, παιδεραστοῦσα δὲ ἔτι καὶ ζηλοτυποῦσα καὶ τὸν Ἄττιν ἐπὶ τῶν λεόντων περιφέρουσα, καὶ ταῦτα μηκέτι χρήσιμον εἶναι δυνάμενον· (Lucian, De sacrificiis, (no name) 7:2)
(루키아노스, De sacrificiis, (no name) 7:2)
- εἰή δ᾿ ἂν ἀπό γε τοῦ σχήματος τεκμαιρομένῳ ἡ Ῥέα: (Arrian, Periplus Ponti Euxini, chapter 9 1:2)
(아리아노스, Periplus Ponti Euxini, chapter 9 1:2)
- ῥέα μὲν γὰρ βριάει, ῥέα δὲ βριάοντα χαλέπτει, ῥεῖα δ ἀρίζηλον μινύθει καὶ ἄδηλον ἀέξει, ῥεῖα δέ τ ἰθύνει σκολιὸν καὶ ἀγήνορα κάρφει Ζεὺς ὑψιβρεμέτης, ὃς ὑπέρτατα δώματα ναίει. (Hesiod, Works and Days, Book WD 2:3)
(헤시오도스, 일과 날, Book WD 2:3)
- δέδια τοίνυν ἅπαντα, δέδια ἡ τὸ τοιοῦτον σὲ κακὸν ἐγὼ τεκοῦσα μὴ ἀπομανεῖσά ποτε ἡ Ῥέα ἢ καὶ μᾶλλον ἔτι ἐν αὑτῇ οὖσα κελεύσῃ τοὺς Κορύβαντας συλλαβόντας σε διασπάσασθαι ἢ τοῖς λέουσι παραβαλεῖν: (Lucian, Dialogi deorum, 3:1)
(루키아노스, Dialogi deorum, 3:1)
- ὥσπερ γὰρ οἱ τοῦ Φρυγίου αὐλοῦ ἀκούοντες οὐ πάντες μαίνονται, ἀλλ ὁπόσοι αὐτῶν τῇ Ῥέᾳ λαμβάνονται, οὗτοι δὲ πρὸς τὸ μέλος ὑπομιμνήσκονται τοῦ πάθους, οὕτω δὴ καὶ φιλοσόφων ἀκούοντες οὐ πάντες ἔνθεοι καὶ τραυματίαι ἀπίασιν, ἀλλ οἷς ὑπῆν τι ἐν τῇ φύσει φιλοσοφίας συγγενές. (Lucian, Nigrinus, Nigrinou Fiaosofia 37:7)
(루키아노스, Nigrinus, Nigrinou Fiaosofia 37:7)