헬라어 문장 내 검색 Language

πολλάκι τοι ῥέα μῦθοσ, ὅ κεν μόλισ ἐξανύσειεν ἠνορέη, τόδ’ ἔρεξε κατὰ χρέοσ, ᾗπερ ἐῴκει πρηΰνασ.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 3 4:14)
ὀργισθεῖσα δὲ ἐπὶ τούτοισ Ῥέα παραγίνεται μὲν εἰσ Κρήτην, ὁπηνίκα τὸν Δία ἐγκυμονοῦσα ἐτύγχανε, γεννᾷ δὲ ἐν ἄντρῳ τῆσ Δίκτησ Δία.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 1, chapter 1 7:1)
Ῥέα δὲ λίθον σπαργανώσασα δέδωκε Κρόνῳ καταπιεῖν ὡσ τὸν γεγεννημένον παῖδα.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 1, chapter 1 8:2)
κἀνταῦθα δὴ πολλὴ καὶ εὐσχήμων ἰσότησ μικροῦ πρὸσ μέγαν καὶ ἀδόξου πρὸσ ἔνδοξον καὶ πένητοσ δὴ πρὸσ πλούσιον καὶ γενναῖον ἀγεννοῦσ, καὶ τὸ τοῦ Ἡσιόδου συμβαίνει, ῥεῖα μὲν γὰρ βριάει, ῥέα δὲ βριάοντα χαλέπτει οὗτοσ ὁ δικαστήσ τε καὶ ἡγεμὼν, ὅπωσ ἂν τὸ δίκαιον ἄγῃ, ὥσπερ πνεῦμα ἐν νηὶ, οὐ δή που πλουσίῳ μὲν μᾶλλον, πένητι δὲ ἧττον χαριζόμενόν τε καὶ παραπέμπον, ἀλλ’ ὅτῳ γένοιτο ἀεὶ, τοῦτον ὁμοίωσ ὠφελοῦν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥώμησ ἐγκώμιον 12:6)
εἰή δ̓ ἂν ἀπό γε τοῦ σχήματοσ τεκμαιρομένῳ ἡ Ῥέα·
(아리아노스, Periplus Ponti Euxini, chapter 9 1:2)
καὶ γὰρ ἡ Ῥέα αὐτοῖσ ἡ Φρυγία τιμᾶται ἐκ Πεσσινοῦντοσ ἐλθοῦσα, καὶ τὸ πένθοσ τὸ ἀμφὶ τῷ Ἄττῃ Φρύγιον ὂν ἐν Ῥώμῃ πενθεῖται, καὶ τὸ λουτρὸν δ̓ ἡ Ῥέα, ἀφ̓ οὗ τοῦ πένθουσ λήγει, Φρυγῶν νόμῳ λοῦται.
(아리아노스, chapter 33 5:3)
θρίων δ’ οἰχομένων ῥέα μὲν φλόγεσ, ἄλλοτε ῥιπαὶ πῆξαν σάρκα τυπῇσι, τὰ δ’ οὐ βάσιν ἐστήριξαν, θρῖα δ’ οὐ λέγει τὰ τῆσ συκῆσ, ἀλλὰ τὰ τῆσ μήκωνοσ οὔτε τί παι βρώμην ποτιδέγμενα·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 15, book 15, chapter 31 5:1)
ῥέα μὲν γὰρ βριάει, ῥέα δὲ βριάοντα χαλέπτει, ῥεῖα δ’ ἀρίζηλον μινύθει καὶ ἄδηλον ἀέξει, ῥεῖα δέ τ’ ἰθύνει σκολιὸν καὶ ἀγήνορα κάρφει Ζεὺσ ὑψιβρεμέτησ, ὃσ ὑπέρτατα δώματα ναίει.
(디오, 크리소토모스, 연설, Ὀλυμπικὸσ ἢ περὶ τῆσ πρώτησ τοῦ θεοῦ ἐννοίας 30:2)
Τάτιοσ δὲ Ἡλίῳ τε καὶ Σελήνῃ καὶ Κρόνῳ καὶ Ῥέᾳ, πρὸσ δὲ τούτοισ Ἑστίᾳ καὶ Ἡφαίστῳ καὶ Ἀρτέμιδι καὶ Ἐνυαλίῳ καὶ ἄλλοισ θεοῖσ, ὧν χαλεπὸν ἐξειπεῖν Ἑλλάδι γλώττῃ τὰ ὀνόματα, ἐν ἁπάσαισ τε ταῖσ κουρίαισ Ἥρᾳ τραπέζασ ἔθετο κυριτίδι λεγομένῃ, αἳ καὶ εἰσ τόδε χρόνου κεῖνται.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 2, chapter 50 5:1)
Πρω‐ τεσίλαόν τ’ ἐπὶ θάκοισ πεσσῶν ἡδομένουσ μορ‐ φαῖσι πολυπλόκοισ Παλαμήδεά θ’, ὃν τέκε παῖσ ὁ Ποσει‐ δᾶνοσ, Διομήδεά θ’ ἡδο‐ ναῖσ δίσκου κεχαρημένον, παρὰ δὲ Μηριόνην, Ἄρεοσ ὄζον, θαῦμα βροτοῖσιν, τὸν ἀπὸ νησαίων τ’ ὀρέων Λαέρτα τόκον, ἅμα δὲ Νι‐ ρέα, κάλλιστον Ἀχαιῶν.
(에우리피데스, Iphigenia in Aulis, choral, antistrophe 13)
ῥέα μὲν γὰρ βριάει, ῥέα δὲ βριάοντα χαλέπτει, ῥεῖα δ’ ἀρίζηλον μινύθει καὶ ἄδηλον ἀέξει, ῥεῖα δέ τ’ ἰθύνει σκολιὸν καὶ ἀγήνορα κάρφει Ζεὺσ ὑψιβρεμέτησ, ὃσ ὑπέρτατα δώματα ναίει.
(헤시오도스, 일과 날, Book WD 2:3)
ὃ δέ μιν ῥέα πάλλε καὶ οἰο͂σ.
(호메로스, 일리아스, Book 5 35:4)
ἵπποι δὲ ῥέα τάφρον ὑπερθορέονται ὀρυκτήν.
(호메로스, 일리아스, Book 8 20:8)
ἔνθ’ οὔ κεν ῥέα ἵπποσ ἐύ̈τροχον ἁρ́μα τιταίνων ἐσβαίη, πεζοὶ δὲ μενοίνεον εἰ τελέουσι.
(호메로스, 일리아스, Book 12 4:14)
οὐδέ κέ μιν ῥέα χείρεσσ’ ἀμφοτέρῃσ ἔχοι ἀνὴρ οὐδὲ μάλ’ ἡβῶν, οἱοῖ νῦν βροτοί εἰσ’·
(호메로스, 일리아스, Book 12 29:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION