Ancient Greek-English Dictionary Language

Θεσσαλός

Second declension Noun; Masculine Transliteration:

Principal Part: Θεσσαλός Θεσσαλοῦ

Structure: Θεσσαλ (Stem) + ος (Ending)

Sense

  1. an inhabitant of Thessaly; a Thessalian

Declension

Second declension

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • οἱ δὲ Ἀθηναῖοι τὸ μὲν βουλόμενον οὐκ ἀφῃρέθησαν ὑπὸ τοῦ ὀχλώδουσ τῆσ παρασκευῆσ, καὶ ἐν οἷσ περὶ τῶν Θεσσαλῶν εἴρηκεν· (Dionysius of Halicarnassus, De Thucydidis idiomatibus (epistula ad Ammaeum), chapter 103)
  • ὥστε εἰ μὴ δυναστείᾳ μᾶλλον ἢ ἰσονομίᾳ ἐχρῶντο τῷ ἐπιχωρίῳ οἱ Θεσσαλοί· (Dionysius of Halicarnassus, De Thucydidis idiomatibus (epistula ad Ammaeum), chapter 104)
  • ὥστε εἰ μὴ δυναστείᾳ μᾶλλον ἢ ἰσονομίᾳ ἐχρῶντο τῇ ἐπιχωρίῳ οἱ Θεσσαλοί. (Dionysius of Halicarnassus, De Thucydidis idiomatibus (epistula ad Ammaeum), chapter 107)
  • οὗτοι γὰρ ἐλαύνεσθαι μὲν τὰ πρῶτα οὐκ ἀγαθοί, ἀλλὰ κἂν πάνυ καταφρονήσειασ ἰδὼν παραβάλλοντασ ἵππῳ Θεσσαλῷ ἢ Σικελῷ ἢ Πελοποννησίῳ· (Arrian, Cynegeticus, chapter 23 2:2)
  • Θεσσαλὸσ ἢ παραλίαν Λοκρῶν νεμόμενοσ πόλιν; (Euripides, Rhesus, choral, strophe 15)
  • τῇ μὲν δὴ ῥομβοειδεῖ τάξει τὸ πολὺ Θεσσαλοὶ ἐχρήσαντο, καὶ Ιἄσων, ὡσ λόγοσ, ὁ Θεσσαλὸσ τὸ σχῆμα τοῦτο πρῶτοσ ἐξεῦρεν, ἐμοὶ δὲ δοκεῖν, προεξευρημένῳ πολλῷ χρησάμενοσ ἀπ̓ αὐτοῦ ηὐδοκίμησεν. (Arrian, chapter 16 4:1)
  • καὶ τὰσ μὲν Ἀρκάσ, τὰσ δὲ Θεσσαλὸσ λεὼσ εἴληχ’ Ἀθηναίων τε Θησεῖδαι πρόμοι. (Euripides, The Trojan Women, episode 1:13)
  • "ὑπεκρίθησαν δὲ τραγῳδοὶ μὲν Θεσσαλὸσ καὶ Ἀθηνόδωροσ καὶ Ἀριστόκριτοσ, κωμῳδοὶ δὲ Λύκων καὶ Φορμίων καὶ Ἀρίστων, παρῆν δὲ καὶ Φασίμηλοσ ὁ ψάλτησ. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 5416)
  • "Θεσσαλὸσ Κίμωνοσ Λακιάδησ Ἀλκιβιάδην Κλεινίου Σκαμβωνίδην εἰσήγγειλεν ἀδικεῖν περὶ τὼ θεώ, τὴν Δήμητραν καὶ τὴν Κόρην, ἀπομιμούμενον τὰ μυστήρια καὶ δεικνύοντα τοῖσ αὑτοῦ ἑταίροισ ἐν τῇ οἰκίᾳ τῇ ἑαυτοῦ, ἔχοντα στολὴν οἱάνπερ ὁ ἱεροφάντησ ἔχων δεικνύει τὰ ἱερά, καὶ ὀνομάζοντα αὑτὸν μὲν ἱεροφάντην, Πουλυτίωνα δὲ δᾳδοῦχον, κήρυκα δὲ Θεόδωρον Φηγαιᾶ, τοὺσ δ’ ἄλλουσ ἑταίρουσ μύστασ προσαγορεύοντα καὶ ἐπόπτασ παρὰ τὰ νόμιμα καὶ τὰ καθεστηκότα ὑπό τε Εὐμολπιδῶν καὶ Κηρύκων καὶ τῶν ἱερέων τῶν ἐξ Ἐλευσῖνοσ. (Plutarch, , chapter 22 3:2)

Synonyms

  1. an inhabitant of Thessaly

Related

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION