Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

παραστάτης

First declension Noun; Masculine 자동번역 Transliteration:

Principal Part: παραστάτης παραστάτου

Structure: παραστατ (Stem) + ης (Ending)

Etym.: pari/stamai

Sense

  1. one who stands by, a defender
  2. one's comrade on the flank, front-rank-man, rear-rank-man), a comrade, supporter
  3. one's right or left-handman

Declension

First declension
Singular Dual Plural
Nominative παραστάτης παραστάτᾱ παραστάται
Genitive παραστάτου παραστάταιν παραστατῶν
Dative παραστάτῃ παραστάταιν παραστάταις
Accusative παραστάτην παραστάτᾱ παραστάτᾱς
Vocative παραστάτα παραστάτᾱ παραστάται

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • παραστάτησ δὲ πᾶσ ὁ συζυγῶν ὀνομάζεται, λοχαγὸσ μὲν ὁ πρῶτοσ τῷ δευτέρῳ λοχαγῷ, ἐπιστάτησ δὲ ὁ πρῶτοσ τῷ δευτέρῳ ἐπιστάτῃ, καὶ τοῦτο ἐφεξῆσ ἔστε ἐπὶ τοὺσ οὐραγοὺσ τῶν λόχων. (Arrian, chapter 7 2:3)
  • συναγωγὴ κατὰ παραστάτην τε καὶ ἐπιστάτην, ὅπερ ἔστι κατὰ μῆκόσ τε καὶ βάθοσ· (Arrian, chapter 11 4:1)
  • ἐπιφάνειαν δὲ τὴν ἐκ δεξιῶν, διαμενόντων ἑκάστῳ τῶν τε ἐπιστατῶν καὶ παραστατῶν. (Arrian, chapter 21 8:1)
  • πρόσταγμα δέ σφισιν ἦν, ὅκωσ τισ ἐκνηξάμενοσ σταίη ἐν τῷ ὕδατι, προσμένειν τὸν παραστάτην οἱ ἐσόμενον, μηδὲ ἐμβάλλειν πρόσθε ἐσ τοὺσ βαρβάρουσ, πρὶν ἐπὶ τριῶν ἐσ βάθοσ ταχθῆναι τὴν φάλαγγα· (Arrian, Indica, chapter 24 6:1)
  • Ὅρκοσ <Οὐκ αἰσχυνῶ τὰ ἱερὰ ὅπλα, οὐδὲ λείψω τὸν παραστάτην ὅπου ἂν στοιχήσω· (Lycurgus, Speeches, 100:3)
  • ἐκ τούτου βεβαιότατοσ μὲν ἦν Μαρκέλλῳ παραστάτησ καὶ σύμμαχοσ, δεινότατοσ δὲ μηνυτὴσ καὶ κατήγοροσ τῶν τἀναντία φρονούντων ὁ Βάνδιοσ. (Plutarch, Marcellus, chapter 11 1:1)
  • τὰ δὲ κατὰ τάξιν ταῦτα δ’ ἐστὶν ὅσα πρόσ τι ἓν ὡρισμένον διέστηκε κατά τινα λόγον, οἱο͂ν παραστάτησ τριτοστάτου πρότερον καὶ παρανήτη νήτησ· (Aristotle, Metaphysics, Book 5 131:2)
  • λόγῳ κυβερνήτησ, ἐπιβάτησ, παραστάτησ τε καὶ σωτὴρ ἄριστοσ, συμπάντων τε θεῶν καὶ ἀνθρώπων κόσμοσ, ἡγεμὼν κάλλιστοσ καὶ ἄριστοσ, ᾧ χρὴ ἕπεσθαι πάντα ἄνδρα ἐφυμνοῦντα καλῶσ, ᾠδῆσ μετέχοντα ἣν ᾄδει θέλγων πάντων θεῶν τε καὶ ἀνθρώπων νόημα. (Plato, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, 211:1)
  • τῷ θεῷ γάρ σε παραχωρῶ ταύτησ ἀξιώσαντι παρ’ ἡμῶν τῆσ τιμῆσ ἀνθ’ ὧν εὐμενὴσ γέγονέ μοι παραστάτησ καὶ σύμμαχοσ νῦν ἐπιτυχεῖν. (Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 1 295:2)

Synonyms

  1. one who stands by

Related

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION