Μοῖσα
First declension Noun; Feminine
Transliteration:
Principal Part:
Μοῖσα
Structure:
Μοις
(Stem)
+
α
(Ending)
Etym.: aeolic for Mou=sa
Declension
First declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- ὃ καὶ βαρειᾶν νόσων ἀκέσματ’ ἄνδρεσσι καὶ γυναιξὶ νέμει, πόρεν τε κίθαριν, δίδωσί τε Μοῖσαν οἷσ ἂν ἐθέλῃ, ἀπόλεμον ἀγαγὼν ἐσ πραπίδασ εὐνομίαν, μυχόν τ’ ἀμφέπει μαντήϊον· (Pindar, Odes, pythian odes, pythian 5 15:1)
- τῷ καὶ ἐγώ, καίπερ ἀχνύμενοσ θυμόν, αἰτέομαι χρυσέαν καλέσαι Μοῖσαν. (Pindar, Odes, isthmian odes, isthmian 8 2:1)
- εὔμοιρε Συρακοσίων ἱπποδινήτων στραταγέ, γνώσει μὲν ἰοστεφάνων Μοισᾶν γλυκύδωρον ἄγαλμα, τῶν γε νῦν αἴ τισ ἐπιχθονίων, ὀρθῶσ· (Bacchylides, , epinicians, ode 5 1:1)
- κεῖνον γὰρ ἐγὼ φαμὶ ἰοπλοκάμων Μοισᾶν εὖ λαχεῖν. (Plutarch, De garrulitate, section 53)
- κἀκεῖνον γάρ ἐγώ φαμὶ ἰοπλοκάμων Μοισᾶν εὖ λαχεῖν. (Plutarch, De garrulitate, section 5 3:1)
- Μουσῶν γὰρ ἦν ἱερὸν ἐνταῦθα περὶ τὴν ἀναπνοὴν τοῦ νάματοσ, ὅθεν ἐχρῶντο πρόσ τε τὰσ λοιβὰσ ὕδατι τούτῳ, ὥσ φησι Σιμωνίδησ ἔνθα χερνίβεσσιν εἰρύεται τὸ Μοισᾶν καλλικόμων ὑπένερθεν ἁγνὸν ὕδωρ. (Plutarch, De Pythiae oraculis, section 178)
- ἐσσὶ γὰρ ἄγγελοσ ὀρθόσ, ἠϋκόμων σκυτάλα Μοισᾶν, γλυκὺσ κρατὴρ ἀγαφθέγκτων ἀοιδᾶν· (Pindar, Odes, olympian odes, olympian 6 28:2)
