Ancient Greek-English Dictionary Language

Μεγαλοπολίτης

First declension Noun; Masculine Transliteration:

Principal Part: Μεγαλοπολίτης Μεγαλοπολίτου

Structure: Μεγαλοπολιτ (Stem) + ης (Ending)

Sense

  1. an inhabitant of Megalopolis; a megalopolitan

Examples

  • Πυλάδου δὲ Μεγαλοπολίτου μὲν ἀνδρὸσ γένοσ, κιθαρῳδοῦ δὲ τῶν ἐφ’ αὑτοῦ δοκιμωτάτου καὶ ἀνῃρημένου Πυθικὴν νίκην, τότε δὲ ᾄδοντοσ Τιμοθέου νόμον τοῦ Μιλησίου Πέρσασ καὶ καταρξαμένου τῆσ ᾠδῆσ Κλεινὸν ἐλευθερίασ τεύχων μέγαν Ἑλλάδι κόσμον,ἀπεῖδεν ἐσ τὸν Φιλοποίμενα τὸ Ἑλληνικὸν καὶ ἐπεσημήναντο τῷ κρότῳ φέρειν ἐσ ἐκεῖνον τὸ ᾆσμα. (Pausanias, Description of Greece, , chapter 50 4:2)
  • Ἀντίοχον δὲ ἀπόγονον Σελεύκου τοῦ ὀνομασθέντοσ Νικάτοροσ καὶ Σύρων τὴν σὺν αὐτῷ στρατιὰν Μανίου καὶ Ῥωμαίων ἐν Θερμοπύλαισ <νικησάντων> καὶ Ἀρισταίνου τοῖσ Ἀχαιοῖσ τοῦ Μεγαλοπολίτου παραινοῦντοσ ἐπαινεῖν τὰ Ῥωμαίοισ ἀρέσκοντα ἐπὶ παντὶ μηδὲ ἀνθίστασθαί σφισιν ὑπὲρ μηδενόσ, ὁ Φιλοποίμην ἀπεῖδεν ἐσ τὸν Ἀρίσταινον σὺν ὀργῇ καὶ αὐτὸν τῇ Ἑλλάδι ἔφη τὴν πεπρωμένην ἐπιταχύνειν· (Pausanias, Description of Greece, , chapter 51 6:1)
  • ἀλλὰ περὶ μὲν τούτου οὐ διαφέρομαι τὴν ὑπὸ τοῦ Μεγαλοπολίτου λεγομένην αἰτίαν ταύτην ὑφ’ ἡμῶν ἀληθῆ νομιζόντων. (Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 12 422:2)
  • ὧν ὀλίγοισ χρόνοισ πρότερον ἐπικρατήσαντεσ Ἠλεῖοι προσελάβοντο καὶ τὴν τῶν Ἀλιφειρέων πόλιν, οὖσαν ἐξ ἀρχῆσ ὑπ’ Ἀρκαδίαν [καὶ Μεγαλόπολιν], Λυδιάδου τοῦ Μεγαλοπολίτου κατὰ τὴν τυραννίδα πρόσ τινασ ἰδίασ πράξεισ ἀλλαγὴν δόντοσ τοῖσ Ἠλείοισ. (Polybius, Histories, book 4, chapter 77 10:1)

Related

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION