Ancient Greek-English Dictionary Language

Λακεδαιμόνιος

Second declension Noun; Masculine Transliteration:

Principal Part: Λακεδαιμόνιος Λακεδαιμονίου

Structure: Λακεδαιμονι (Stem) + ος (Ending)

Sense

  1. an inhabitant of Lacedaemon; a Lacedaemonian

Examples

  • Ἄλκιπποσ τὸ μὲν γένοσ Λακεδαιμόνιοσ ἦν· (Plutarch, Amatoriae narrationes, chapter 51)
  • Παυσανίασ γὰρ ὁ Κλεομβρότου Λακεδαιμόνιοσ ἐλευθερώσασ τὴν Ἑλλάδα ἀπὸ τῶν Μήδων μετὰ Ἑλλήνων τῶν ἐθελησάντων συνάρασθαι τοῦ κινδύνου καὶ τῆσ μάχησ, ἣ παρ’ ἡμῖν ἐγένετο, θύσασ ἐν τῇ Πλαταιέων ἀγορᾷ ἱερὰ Διὶ ἐλευθερίῳ καὶ ξυγκαλέσασ πάντασ τοὺσ συμμάχουσ, ἀπεδίδου Πλαταιεῦσι γῆν καὶ πόλιν τὴν σφετέραν ἔχοντασ αὐτονόμουσ οἰκεῖν, στρατεῦσαί τε μηδένα ποτὲ ἀδίκωσ ἐπ’ αὐτοὺσ μηδ’ ἐπὶ δουλείᾳ· (Dionysius of Halicarnassus, , chapter 36 1:2)
  • ἐν ἐκείνῳ μὲν γὰρ Ἀρχίδαμοσ ὁ Λακεδαιμόνιοσ δίκαιά τε προκαλεῖται τοὺσ Πλαταιεῖσ καὶ λέξει κέχρηται καθαρᾷ καὶ σαφεῖ καὶ οὐδὲν ἐχούσῃ σχῆμα βεβασανισμένον οὐδὲ ἀνακόλουθον· (Dionysius of Halicarnassus, , chapter 41 4:2)
  • "μνᾶμ’ ἀρετᾶσ ἀνέθηκε Ποσειδάωνι ἄνακτι Παυσανίασ, ἄρχων Ἑλλάδοσ εὐρυχόρου, πόντου ἐπ’ Εὐξείνου, Λακεδαιμόνιοσ γένοσ, υἱὸσ Κλεομβρότου, ἀρχαίασ Ἡρακλέοσ γενεᾶσ. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 47 4:2)
  • ἐτρύφησεν δὲ καὶ φάραξ ὁ Λακεδαιμόνιοσ, ὡσ Θεόπομποσ ἐν τῇ τεσσαρακοστῇ ἱστορεῖ· (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 511)

Related

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION