Δωρίς
Third declension Noun; Feminine
Transliteration:
Principal Part:
Δωρίς
Δωρίδος
Structure:
Δωριδ
(Stem)
+
ς
(Ending)
Declension
Third declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- "Δωρὶσ τέθνηκεν ^ ἡ Διονυσίου γυνή. (Lucian, Adversus indoctum et libros multos ementem, (no name) 15:3)
- Μὴ σκῶπτε, Δωρί· (Lucian, Dialogi Marini, doris and galataea, chapter 12)
- Οὐκοῦν σύ, Δωρί, δεῖξον ἡμῖν τὸν σεαυτῆσ, καλλίω δῆλον ὅτι ὄντα καὶ ᾠδικώτερον καὶ κιθαρίζειν ἄμεινον ἐπιστάμενον. (Lucian, Dialogi Marini, doris and galataea, chapter 53)
- Καλλίστην, ὦ Δωρί, κόρην εἶδον ἐσ κιβωτὸν ὑπὸ τοῦ πατρὸσ ἐμβληθεῖσαν, αὐτήν τε καὶ βρέφοσ αὐτῆσ ἀρτιγέννητον· (Lucian, Dialogi Marini, doris and thetis, chapter 12)
- Ὑπὲρ αὐτῆσ μὲν ἐσίγα, ὦ Δωρί, καὶ ἔφερε τὴν καταδίκην, τὸ βρέφοσ δὲ παρῃτεῖτο μὴ ἀποθανεῖν δακρύουσα καὶ τῷ πάππῳ δεικνύουσα αὐτό, κάλλιστον ὄν· (Lucian, Dialogi Marini, doris and thetis, chapter 22)
- Νηρῆοσ δ’ ἐγένοντο μεγήρατα τέκνα θεάων πόντῳ ἐν ἀτρυγέτῳ καὶ Δωρίδοσ ἠυκόμοιο, κούρησ Ὠκεανοῖο, τελήεντοσ ποταμοῖο, Πλωτώ τ’ Εὐκράντη τε Σαώ τ’ Ἀμφιτρίτη τε Εὐδώρη τε Θέτισ τε Γαλήνη τε Γλαύκη τε Κυμοθόη Σπειώ τε Θόη θ’ Ἀλίη τ’ ἐρόεσσα Πασιθέη τ’ Ἐρατώ τε καὶ Εὐνίκη ῥοδόπηχυσ καὶ Μελίτη χαρίεσσα καὶ Εὐλιμένη καὶ Ἀγαυὴ Δωτώ τε Πρωτώ τε Φέρουσά τε Δυναμένη τε Νησαίη τε καὶ Ἀκταίη καὶ Πρωτομέδεια Δωρὶσ καὶ Πανόπεια καὶ εὐειδὴσ Γαλάτεια Ἱπποθόη τ’ ἐρόεσσα καὶ Ἱππονόη ῥοδόπηχυσ Κυμοδόκη θ’, ἣ κύματ’ ἐν ἠεροειδέι πόντῳ πνοιάσ τε ζαέων ἀνέμων σὺν Κυματολήγῃ ῥεῖα πρηύ̈νει καὶ ἐυσφύρῳ Ἀμφιτρίτῃ, Κυμώ τ’ Ηιὄνη τε ἐυστέφανόσ θ’ Ἁλιμήδη Γλαυκονόμη τε φιλομμειδὴσ καὶ Ποντοπόρεια Ληαγόρη τε καὶ Εὐαγόρη καὶ Λαομέδεια Πουλυνόη τε καὶ Αὐτονόη καὶ Λυσιάνασσα Εὐάρνη τε φυήν τ’ ἐρατὴ καὶ εἶδοσ ἄμωμοσ καὶ Ψαμάθη χαρίεσσα δέμασ δίη τε Μενίππη Νησώ τ’ Εὐπόμπη τε Θεμιστώ τε Προνόη τε Νημερτήσ θ’, ἣ πατρὸσ ἔχει νόον ἀθανάτοιο. (Hesiod, Theogony, Book Th. 28:1)
- τίκτε δὲ θυγατέρων ἱερὸν γένοσ, αἳ κατὰ γαῖαν ἄνδρασ κουρίζουσι σὺν Ἀπόλλωνι ἄνακτι καὶ Ποταμοῖσ, ταύτην δὲ Διὸσ πάρα μοῖραν ἔχουσι, Πειθώ τ’ Ἀδμήτη τε Ιἄνθη τ’ Ἠλέκτρη τε Δωρίσ τε Πρυμνώ τε καὶ Οὐρανίη θεοειδὴσ Ἱππώ τε Κλυμένη τε Ῥόδειά τε Καλλιρόη τε Ζευξώ τε Κλυτίη τε Ἰδυῖά τε Πασιθόη τε Πληξαύρη τε Γαλαξαύρη τ’ ἐρατή τε Διώνη Μηλόβοσίσ τε Φόη τε καὶ εὐειδὴσ Πολυδώρη Κερκηίσ τε φυὴν ἐρατὴ Πλουτώ τε βοῶπισ Περσηίσ τ’ Ιἄνειρά τ’ Ἀκάστη τε Ξάνθη τε Πετραίη τ’ ἐρόεσσα Μενεσθώ τ’ Εὐρώπη τε Μῆτίσ τ’ Εὐρυνόμη τε Τελεστώ τε Κροκοπεπλοσ Χρυσηίσ τ’ Ἀσίη τε καὶ ἱμερόεσσα Καλυψὼ Εὐδώρη τε Τύχη τε καὶ Ἀμφιρὼ Ὠκυρόη τε καὶ Στύξ, ἣ δή σφεων προφερεστάτη ἐστὶν ἁπασέων. (Hesiod, Theogony, Book Th. 36:1)
- λέχη δὲ φίλια μονόπεπλοσ λιποῦσα, Δωρὶσ ὡσ κόρα, σεμνὰν προσίζουσ’ οὐκ ἤνυσ’ Ἄρτεμιν ἁ τλάμων· (Euripides, Hecuba, choral, antistrophe 21)
- ἡ Δωρὶσ αὕτη ἐλύπησέ με· (Lucian, Dialogi meretricii, 3:4)
